Μπορούν μικρές εκούσιες κινήσεις της σπονδυλικής στήλης να προκαλέσουν βλάβη;
Υπάρχει ο φόβος ότι οποιαδήποτε κίνηση της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης θα προκαλέσει περαιτέρω τραυματισμό ή θα επιδεινώσει τα ήδη υπάρχοντα κατάγματα ή τραυματισμούς της σπονδυλικής στήλης, ωστόσο, δεν υπάρχουν στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι οι μικρές κινήσεις της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης προκαλούν επιδείνωση του τραυματισμού.
Οι Maiman et al διεξήγαγαν μια μελέτη σε πτώματα που περιελάμβανε την εφαρμογή δυνάμεων στον αυχένα τους κάθετα, προς τα εμπρός και προς τα πίσω για να προσπαθήσουν να προκαλέσουν συνδεσμικό τραυματισμό και κάταγμα. Τα φορτία που απαιτούνταν για να προκληθεί τραυματισμός κυμαίνονταν από 645 έως 7.439 της δύναμης Newton.1.
Η μελέτη αυτή δημιουργεί προηγούμενο ότι μπορεί να μην είναι η κίνηση της σπονδυλικής στήλης, αλλά η δύναμη από μια ισχυρή πρόσκρουση που προκαλεί τραυματισμό.
Επομένως, ο φόβος της κίνησης, όπως η ελάχιστη στροφή του κεφαλιού, η κάμψη και η έκταση της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης ή η κίνηση κατά τη διαχείριση του αεραγωγού που προκαλεί επιδείνωση του τραυματισμού φαίνεται να είναι κάπως αβάσιμος.
Τα αυχενικά περιλαίμια ακινητοποιούν πραγματικά την αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης;
Και πάλι, μπορούμε να στραφούμε σε μελέτες σε πτώματα καθώς και σε εμβιομηχανικές αναλύσεις ζωντανών ασθενών κατά τη διάρκεια απεγκλωβισμών για να απαντήσουμε σε αυτό το ερώτημα.
Οι Horodyski et al εξέτασαν άξονες αυχενικής κίνησης, σε όλα τα επίπεδα, σε ελαφρά βαλσαμωμένα πτώματα τόσο με άθικτη σπονδυλική στήλη όσο και με προκληθείσα συνολική αστάθεια στην περιοχή των αυχενικών σπονδύλων C5-C6.
Η κίνηση εξετάστηκε σε πέντε πτώματα με τη χρήση αισθητήρων ΗΜΓ που εφαρμόστηκαν στα σπονδυλικά σώματα C5-C6, συγκρίνοντας τις περιπτώσεις μη χρήσης κολάρου, την χρήση κολάρου απεγκλωβισμού ενός τεμαχίου(Ambu) και ένα κολάρο δύο τεμαχίων (Aspen) σε επαναλαμβανόμενες μετρήσεις.
Τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης έδειξαν ότι αν και σημειώθηκε σημαντικά μεγαλύτερη κίνηση στην ασταθή σπονδυλική στήλη των πτωμάτων, δεν σημειώθηκε σημαντική διαφορά στην κίνηση με την εφαρμογή οποιουδήποτε αυχενικού κολάρου σε σύγκριση με την ομάδα χωρίς παρέμβαση.
Ακόμα μεγαλύτερη έκπληξη προκαλεί το γεγονός ότι μια παρόμοια μελέτη σε πτώματα με προκαλούμενα ασταθή κατάγματα της σπονδυλικής στήλης από τους Lador et al τεκμηρίωσε αυξημένη μεσοσπονδυλική κίνηση τόσο στο αξονικό όσο και στο κρανιακό-κοιλιακό επίπεδο στην ομάδα με το άκαμπτο κολάρο ενός τεμαχίου σε σύγκριση με τη μη παρέμβαση, καθώς και τη δημιουργία ενός “σημείου περιστροφής” ενισχυμένης κίνησης στο σημείο όπου το κολάρο έρχεται σε επαφή με τις περιοχές της σπονδυλικής στήλης και του ώμου. 2
Τέλος, μια μελέτη των Dixon et al για τον απεγκλωβισμό υγιών εθελοντών από μια προσομοίωση τροχαίου ατυχήματος σε μια RCT που συνέκρινε συμβατικό εξοπλισμό και τεχνικές με χειροκίνητη βοήθεια, συμπεριλαμβανομένου του αυχενικού κολάρου, έδειξε τετραπλάσια κίνηση με τη χρήση εξοπλισμού σε σύγκριση με την ελεγχόμενη αυτοαπελευθέρωση χωρίς κολάρο.3
Επηρεάζει θετικά το αυχενικό κολάρο τα νευρολογικά αποτελέσματα των ασθενών με κακώσεις του νωτιαίου μυελού;
Δεν υπάρχουν αναμενόμενες, τυχαιοποιημένες μελέτες ασθενών που να εξετάζουν τη χρήση αυχενικών κολάρων έναντι placebo.
Οι Hauswald et al. πραγματοποίησαν μια αναδρομική μελέτη κοόρτης που συνέκρινε ασθενείς με αμβλύ τραύμα σε δύο διαφορετικά συστήματα, στις Ηνωμένες Πολιτείες (που ακινητοποιεί συστηματικά τους ασθενείς) και στη Μαλαισία (που δεν ακινητοποιεί συστηματικά τους ασθενείς).
Συνέκριναν ασθενείς με και χωρίς ακινητοποίηση της σπονδυλικής στήλης και πραγματοποίησαν αναλύσεις πολυμεταβλητής λογιστικής παλινδρόμησης. Διαπίστωσαν ότι υπήρχε λιγότερη νευρολογική αναπηρία στους ασθενείς από τη Μαλαισία που δεν ακινητοποιήθηκαν (OR 2,03, 95% CI 1,03-3,99- p=0,04)4.
Αυτό υποστηρίζει την πιθανότητα ότι η ακινητοποίηση μπορεί στην πραγματικότητα να είναι επιβλαβής.
Μπορούν τα αυχενικά περιλαίμια να προκαλέσουν περαιτέρω βλάβη στον ασθενή με τραύμα;
Τα άκαμπτα αυχενικά κολάρα μπορούν δυνητικά να αυξήσουν την ενδοκρανιακή πίεση.
Οι Stone et al. πήραν υγιείς εθελοντές και τους τοποθέτησαν αυχενικά κολάρα.
Η διατομή της εσωτερικής σφαγίτιδας φλέβας τους μετρήθηκε πριν και μετά την εφαρμογή του αυχενικού κολάρου και έδειξε μια μέση ποσοστιαία αύξηση 37% με την εφαρμογή του κολάρου.5
Θεωρητικά, η μειωμένη φλεβική επιστροφή μπορεί να αυξήσει την ενδοκρανιακή πίεση, κάτι που θέλουμε να αποφύγουμε σε ασθενείς με ενδοκρανιακή κάκωση.
Το φαινόμενο της μετατόπισης του αυχένα καταδείχθηκε από τους Lador et al. σε μελέτη που πραγματοποιήθηκε σε πτώματα.
Οι μεσοσπονδυλικές κινήσεις μετρήθηκαν με βάση την αξονική τομογραφία μετά την εφαρμογή αυχενικών κολάρων.
Διαπιστώθηκε ότι τα “σημεία περιστροφής” μετατόπιζαν το κέντρο περιστροφής πλευρικά της σπονδυλικής στήλης και επιδείνωναν την κίνηση μεταξύ των σπονδύλων. Τα σημεία αυτά μπορεί να προκαλέσουν πίεση στην αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης λόγω της χρήσης του κολάρου.
Το αυχενικό κολάρο μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένη ενδοκρανιακή πίεση. Μια μελέτη διαπίστωσε ότι η πίεση του εγκεφαλονωτιαίου υγρού (ΕΝΥ) αυξήθηκε κατά περίπου 25 mm H20 σε μια ομάδα πριν και μετά την εφαρμογή του κολάρου σε ασθενείς που υποβλήθηκαν σε οσφυονωτιαία παρακέντηση6.
Με βάση τα διαθέσιμα δεδομένα, δεν φαίνεται ότι τα αυχενικά κολάρα έχουν κάποια αξιοσημείωτη θετική επίδραση στη φροντίδα των ασθενών. Ωστόσο, προς το παρόν, αποτελούν τη συνιστώμενη θεραπευτική επιλογή. Ελπίζουμε ότι αυτή η γνώση θα βοηθήσει την καθημερινή σας πρακτική με την κατανόηση των επιπτώσεων της αυχενικής ακινητοποίησης.
Παραπομπές / Περαιτέρω Βιβλιογραφία
- Maiman DJ, Sances A, Jr., Myklebust JB, et al. Compression injuries of the cervical spine: a biomechanical analysis. Neurosurgery. 1983;13(3):254-260.
- Lador R, Ben-Galim P, Hipp JA. Motion within the unstable cervical spine during patient maneuvering: the neck pivot-shift phenomenon. The Journal of trauma. 2011;70(1):247-250; discussion 250-241.
- Dixon M, O’Halloran J, Cummins NM. Biomechanical analysis of spinal immobilisation during prehospital extrication: a proof of concept study. Emergency medicine journal: EMJ. 2014;31(9):745-749.
- Hauswald M, Ong G, Tandberg D, Omar Z. Out-of-hospital spinal immobilization: its effect on neurologic injury. Academic emergency medicine: official journal of the Society for Academic Emergency Medicine. 1998;5(3):214-219.
- Stone MB, Tubridy CM, Curran R. The effect of rigid cervical collars on internal jugular vein dimensions. Academic emergency medicine: official journal of the Society for Academic Emergency Medicine. 2010;17(1):100-102.
- Kolb JC, Summers RL, Galli RL. Cervical collar-induced changes in intracranial pressure. The American journal of emergency medicine. 1999;17(2):135-137.
Authors: Joshua Bucher, MD (@JBucherMD – EMS Fellow and Attending Physician, Morristown Medical Center) and Joslyn Joseph, DO (@EMDocJos – EM Resident Physician, Morristown Medical Center) // Edited by: Alex Koyfman, MD (@EMHighAK – emDOCs.net Editor-in-Chief; EM Attending Physician, UT Southwestern Medical Center / Parkland Memorial Hospital) and Manpreet Singh, MD (@MPrizzleER – emDOCs.net Associate Editor-in-Chief; Assistant Professor in Emergency Medicine / Department of Emergency Medicine – Harbor-UCLA Medical Center)
ΠΗΓΗ: emdocs
Παναγιώτης Σπανός
Διασώστης – Πλήρωμα Ασθενοφόρου
Πρόεδρος Διασωστών Ρόδου
ΔΙΑΣΩΣΤΕΣ ΡΟΔΟΥ
