Κάθε αντίδραση κρύβει μια ιστορία που το μυαλό σου δεν έχει επεξεργαστεί πλήρως ακόμα.
Υπερβάλλεις και μετά το μετανιώνεις.
Κλείνεσαι μέσα σου και δεν ξέρεις γιατί.
Νιώθεις υπερβολικά πολλά, πολύ γρήγορα ή τίποτα απολύτως.
Και μετά σκέφτεσαι:
«Τι πάει λάθος με μένα;»
Αλλά τι θα γινόταν αν δεν υπάρχει τίποτα λάθος;
Τι θα γινόταν αν οι αντιδράσεις σου δεν είναι υπερβολές — αλλά μηνύματα;
Το νευρικό σου σύστημα δεν είναι παράλογο.
Είναι έξυπνο.
Αντιδρά σε μοτίβα, αναμνήσεις και νοήματα.
Ακόμα κι όταν δεν το αντιλαμβάνεσαι συνειδητά.
Το κλειδί δεν είναι να ντρέπεσαι για την αντίδρασή σου, αλλά να την ακούς.
Ας αποκωδικοποιήσουμε τι μπορεί να προσπαθεί να σου πει.
1️⃣ Θυμός
Συχνά λέει:
➡ «Παραβιάστηκε το όριό μου.»
➡ «Νιώθω ανίσχυρος/η.»
➡ «Αυτό είναι άδικο.»
Ο θυμός δεν είναι κακός.
Είναι ένα σύστημα συναγερμού.
Αλλά όταν τον αγνοούμε ή τον καταπιέζουμε, γίνεται εκρηκτικός αντί για εκφραστικός.
Δοκίμασε να ρωτήσεις:
→ Ποια αξία ή όριο νιώθω ότι παραβιάστηκε εδώ;
2️⃣ Άγχος
Συχνά λέει:
➡ «Κάτι μοιάζει αβέβαιο.»
➡ «Δεν νιώθω προετοιμασμένος/η.»
➡ «Φοβάμαι ότι θα χάσω τον έλεγχο.»
Το άγχος δεν αφορά πάντα τον κίνδυνο —
μερικές φορές αφορά την έλλειψη ασφάλειας.
Δοκίμασε να ρωτήσεις:
→ Τι φοβάμαι ότι θα συμβεί αν σταματήσω να προσπαθώ να ελέγξω τα πάντα;
3️⃣ Συναισθηματική Αποσύνδεση (Μούδιασμα)
Συχνά λέει:
➡ «Είμαι υπερφορτωμένος/η.»
➡ «Βρίσκομαι σε κατάσταση επιβίωσης.»
➡ «Όλα τα συναισθήματα είναι υπερβολικά αυτή τη στιγμή.»
Το μούδιασμα δεν είναι αποτυχία να νιώσεις —
είναι ένα προσωρινό κουμπί παύσης που πατά το σώμα σου για να σε προστατέψει.
Δοκίμασε να ρωτήσεις:
→ Ποια συναισθήματα αποφεύγω;
4️⃣ Αμυντικότητα
Συχνά λέει:
➡ «Νιώθω ότι δεν με καταλαβαίνουν.»
➡ «Φοβάμαι πως έχεις δίκιο.»
➡ «Δεν νιώθω ασφαλής να κάνω λάθος.»
Η αμυντικότητα είναι συχνά ο φόβος ντυμένος με βεβαιότητα.
Όχι επειδή είσαι κακός/ή — αλλά επειδή θέλεις να προστατέψεις την ταυτότητα ή την αυτοεκτίμησή σου.
Δοκίμασε να ρωτήσεις:
→ Ποιο μέρος μου νιώθει απειλή αυτή τη στιγμή;
5️⃣ Υπερβολικές Συγγνώμες
Συχνά λέει:
➡ «Δεν θέλω να με απορρίψουν.»
➡ «Νιώθω ότι είμαι βάρος.»
➡ «Έμαθα ότι το να ευχαριστώ κρατάει ασφαλή.»
Αυτό δεν είναι απλώς ευγένεια, αλλά συναισθηματική επιβίωση.
Δοκίμασε να ρωτήσεις:
→ Από πού έμαθα ότι το να είμαι μικρός/ή σημαίνει να είμαι ασφαλής;
Το Σώμα Σου Θυμάται. Οι Αντιδράσεις Σου Αντανακλούν.
Δεν επιλέγεις κάθε αντίδραση συνειδητά — αλλά μπορείς να μάθεις από κάθε μία.
Την επόμενη φορά που θα νιώσεις ότι χάνεις τον έλεγχο, ξεσπάς, κλείνεσαι ή εξηγείς υπερβολικά, κάνε μια παύση.
Όχι για να διορθώσεις κάτι.
Αλλά για να ρωτήσεις.
Γιατί οι αντιδράσεις είναι δεδομένα.
Όταν σταματήσεις να τις κρίνεις και αρχίσεις να τις ακούς, γίνονται σοφία.
Όπως λέει η ψυχοθεραπεύτρια Vienna Pharaon:
«Ο εκνευρισμός σου είναι ο δάσκαλός σου.»
Πηγή: Your Reactions Are Messengers – What Are They Trying to Say?
Παναγιώτης Σπανός
ΔΙΑΣΩΣΤΕΣ ΡΟΔΟΥ
