Μεταπηδήστε στο περιεχόμενο
Αρχική » Αρθρογραφία και Δράσεις » Προνοσοκομειακή Φροντίδα » Πώς η διάσωση ενός θύματος Αιφνίδιου Καρδιακού Θανάτου θεραπεύει τον κόσμο μας

Πώς η διάσωση ενός θύματος Αιφνίδιου Καρδιακού Θανάτου θεραπεύει τον κόσμο μας

Ο Damar Hamlin πέθανε κάνοντας αυτό που αγαπούσε να κάνει – παίζοντας ποδόσφαιρο – αλλά το NFL θέλει οι παίκτες του να ζουν για πολύ καιρό και να ευημερούν, οπότε η λίγκα εξασφάλισε ότι η ζωή του συνεχίστηκε.

Άριστα εκπαιδευμένοι ειδικοί ήταν έτοιμοι για το ηλεκτρικό βραχυκύκλωμα που παρουσιάστηκε στην καρδιά του Hamlin κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού. Γνωστή ως “κοιλιακή μαρμαρυγή”, είναι ο ίδιος χαοτικός καρδιακός ρυθμός που συμβαίνει σε ταξιδιώτες αεροπορικών εταιρειών, τζογαδόρους καζίνο και εφήβους που παίζουν καθημερινά μπάσκετ στο λύκειο. Ευτυχώς, αφού ο Hamlin κατέρρευσε με αιφνίδια καρδιακή ανακοπή μετά από ένα μαρκάρισμα ρουτίνας, η ομάδα του NFL έσωσε τη ζωή του και σήμερα γιορτάζουμε συλλογικά την αναγέννησή του.

Κάποιοι άνθρωποι έσπευσαν να παρακολουθήσουν μαθήματα ΑΕΑ και ΚΑΡΠΑ έχοντας κατά νου τον Hamlin, επιλέγοντας να είναι έτοιμοι για την ευκαιρία τους να σώσουν έναν από τους χιλιάδες που καταρρέουν ετησίως. Η ετοιμότητα δημιουργεί δύναμη και ενισχύει το θάρρος μας σε μια κρίση.

Υπάρχουν πολλά ακόμη μέτρα που μπορούμε να λάβουμε, αλλά ας κάνουμε επίσης μια παύση για να σκεφτούμε πώς ζούμε τη ζωή μας αυτή τη στιγμή – στις πολύ οικείες και σιωπηλές στιγμές ανάμεσα σε κάθε χτύπο της καρδιάς μας.

Ξοδεύουμε πολύ χρόνο και ενέργεια για να τσακωνόμαστε και να πολεμάμε. Καθώς παλεύουμε για τα υπάρχοντα – από το ποιος παίρνει το πρωτάθλημα στο ποδόσφαιρο μέχρι το ποιος έχει πολιτική εξουσία – βλέπουμε τους καταπληκτικούς ανθρώπους ως “άλλους”. Αυτό το άτομο δεν είναι σαν “εμένα”- δεν είναι σαν “εμάς”. Υποδαυλίζω τον φόβο μου να χάσω κάτι όταν διπλασιάζω την πεποίθηση ότι είμαστε διαφορετικοί.

Η διάσωση της ζωής ενός αγνώστου μας υπενθυμίζει ότι η υποστήριξη της “ενότητάς” μας αλλάζει τον κόσμο.

Σταματάμε το παιχνίδι, εκτρέπουμε την πτήση, κλείνουμε το τραπέζι με τα ζάρια και εστιάζουμε στη ζωή που είναι τόσο γεμάτη ελπίδα και υπόσχεση- όπως η ζωή ενός αγοριού που χάθηκε ξαφνικά σε ένα μέρος τόσο απροσδόκητο όσο το γυμναστήριο του σχολείου. Αναγκαζόμαστε να κοιτάξουμε το απόλυτο ερώτημά μας: Πότε, πού και πώς θα πεθάνω;

Ενστικτωδώς, εκείνη τη στιγμή της κρίσης δεν μας ενδιαφέρουν οι όποιες συγκρούσεις που μπορεί να μας είχαν δέσει σε συναισθηματικούς κόμπους μόλις πριν από μερικούς καρδιακούς παλμούς. Δεν υπάρχουν Bills ή Bengals, καμία πτήση δεν είναι πραγματικά ποτέ πολύ αργά, κανένα τζάκποτ δεν μας κάνει νικητές. Το μόνο που έχει πραγματικά σημασία είναι η σύνδεση της καρδιάς μας με την καρδιά.

Ο θάνατος τερματίζει τον πόνο ενός ανθρώπου και αφήνει ένα κενό στις καρδιές των αγαπημένων του. Έχουμε μάθει από χιλιάδες ζωές που έχουν σωθεί όπως ο Hamlin ότι όταν ενωνόμαστε για χάρη ενός άλλου, μπορούμε να κάνουμε επανεκκίνηση περισσότερο από μια τρεμάμενη, βραχυκυκλωμένη καρδιά. Είναι δυνατόν να τερματίσουμε τον πόνο που δημιουργούμε εμείς οι ίδιοι για τον εαυτό μας εδώ και τώρα.

Ο Bob Davis είναι πρώην μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ιδρύματος Sudden Cardiac Arrest Foundation (για την Αιφνίδια Καρδιακή Ανακοπή).

Πηγή: https://www.sca-aware.org/blog/scafoundation/how-saving-an-sca-victim-heals-our-world

Παναγιώτης Σπανός

Προνοσοκομειακός Διασώστης

ΔΙΑΣΩΣΤΕΣ ΡΟΔΟΥ