Μεταπηδήστε στο περιεχόμενο
Αρχική » Αρθρογραφία και Δράσεις » Άρθρα για Μέλη » Πέντε βήματα για την ασφάλεια της σκηνής

Πέντε βήματα για την ασφάλεια της σκηνής

Ο παραϊατρικός ανταποκριτής  που γίνεται θύμα δεν βοηθάει κανέναν.

Ως πάροχοι προνοσοκομειακής φροντίδας, πρέπει να θέτουμε τη δική μας ασφάλεια στο προσκήνιο του μυαλού μας σε κάθε κλήση.

Πρέπει να χρησιμοποιούμε κάθε διαθέσιμο εργαλείο:

– τον ασύρματο, για να ζητήσουμε από το κέντρο περισσότερες λεπτομέρειες καθ’ οδόν

– τα μάτια μας, για να ελέγξουμε για σημάδια κινδύνου όταν φτάσουμε εκεί

– και τη διαίσθησή μας, ίσως το πιο ισχυρό και αχρησιμοποίητο εργαλείο από όλα.

Διαβάστε παρακάτω μερικούς κανόνες που θα σας βοηθήσουν να επιστρέψετε στο σπίτι σας ασφαλείς μετά από κάθε βάρδια.

1. Να είστε προετοιμασμένοι

Η μισή ασφάλεια στη σκηνή λαμβάνει χώρα πριν πάτε στη βάρδια. Στην πραγματικότητα, ξεκινάει από την εκπαίδευσή σας, όταν οι εκπαιδευτές σάς εμπέδωσαν την έννοια και την έκαναν δεύτερη φύση.

Πρέπει επίσης να είστε σωματικά έτοιμοι να εκτελέσετε μια κλήση. Ήσασταν ξύπνιοι μέχρι αργά χθες το βράδυ; Έχετε εντάξει την άσκηση στη ρουτίνα σας, ώστε να μπορείτε να υπερασπιστείτε τον εαυτό σας αν χρειαστεί; Πίνετε αρκετό νερό;

Θα πρέπει επίσης να σκεφτείτε τι είδους στολή φοράτε. Αν μπορείτε να επιλέξετε μεταξύ μιας φόρμας και μίας στολής δύο τεμαχίων, και οι δύο έχουν παγίδες ασφαλείας που πρέπει να σταθμιστούν.

Η στολή δύο τεμαχίων μας κάνει να μοιάζουμε περισσότερο με αστυνομικούς (ειδικά όταν φοράμε σήμα), αλλά είναι πιο εύκολο να μετακινηθείτε με αυτήν σε περίπτωση που χρειαστεί να πολεμήσετε.

Η ολόσωμη φόρμα είναι πιο άνετη, και μοιάζεις λιγότερο με αστυνομικό, αλλά είναι πιο δύσκολο να παλέψεις με τον ασθενή σου, και όπου πάει, πας κι εσύ.

Αυτό που μεταφέρετε σε αυτή τη στολή μπορεί να είναι εξίσου σημαντικό.

Αν κουβαλάτε ψαλίδια, τα βάζετε στο πίσω μέρος του παντελονιού σας, όπου ο καθένας μπορεί να τα αρπάξει ως όπλο;

Είναι το στηθοσκόπιό σας γύρω από το λαιμό σας, ώστε να μπορεί να το αρπάξει κάποιος για να σας πνίξει;

Τέλος, να έχετε πάντα μαζί σας έναν φακό και τον ασύρματο χειρός σας. Μπαίνοντας σε ένα σκοτεινό δωμάτιο είστε ευάλωτοι. Το ίδιο ισχύει και με το να αφήσετε τον ασύρματο στο ασθενοφόρο.

Θα πρέπει επίσης να γνωρίζετε πάντα την ακριβή τοποθεσία σας, σε περίπτωση που χρειάζεστε γρήγορη ανταπόκριση από την αστυνομία.

2. Το ”Βλέπω, Ακούω και Αισθάνομαι” δεν είναι μόνο για την αναπνοή

Τι βλέπετε και τι ακούτε;

Πώς είναι τα αυτοκίνητα που είναι σταθμευμένα μπροστά από αυτή την κατοικία; Είναι στραβά σταθμευμένα, σαν κάποιος να έφτασε εκεί βιαστικά; Υπάρχουν σπασμένα παράθυρα, σαν να προέρχονται από καυγά;

Υπάρχουν φωνές ή επικρατεί ησυχία;

Έχουν σηκωθεί οι τρίχες στο σβέρκο σας; Αν ναι, πιθανόν να υπάρχει κάποιος λόγος γι’ αυτό.

Ίσως το πιο σημαντικό πράγμα που μπορούμε να κάνουμε για να είμαστε ασφαλείς είναι να δίνουμε προσοχή στο ένστικτό μας. Το κάνουμε ενστικτωδώς όταν πρόκειται για τη φροντίδα των ασθενών, αλλά αυτά τα ένστικτα δημιουργούνται με την πάροδο του χρόνου. Πρέπει να κάνουμε το ίδιο με τη διαίσθησή μας. Δυναμώστε την ένταση αυτής της εσωτερικής φωνής όταν είστε σε μια κλήση, και στη συνέχεια ακούστε τι σας λέει!

3. Συγκεντρωθείτε για την επιτυχία

Καθώς πλησιάζετε στην κατοικία, σημειώστε πού βρίσκονται οι μεντεσέδες της πόρτας. Όταν χτυπήσετε, σταθείτε στην πλευρά των μεντεσέδων, φροντίζοντας να μην είστε μπροστά από κάποιο παράθυρο. Αυτό αποτρέπει όποιον ανοίξει την πόρτα από το να αποκτήσει σαφή πρόσβαση σε εσάς, σε περίπτωση που έχει όπλο.

Καθώς εισέρχεστε, ψάξτε γρήγορα για άλλες εξόδους. Ψάξτε για μία που θα μπορούσατε να χρησιμοποιήσετε με έναν ασθενή (μια πόρτα) και μία μόνο για εσάς αν τα πράγματα γίνουν δύσκολα (ένα παράθυρο). Μην αφήσετε ποτέ κανέναν να εμποδίσει την έξοδό σας. Επίσης, κάντε μια νοερή καταμέτρηση του αριθμού των ατόμων που βρίσκονται στην κατοικία. Αυτό σας βοηθά να αποφασίσετε αν μπορείτε να χειριστείτε μια κατάσταση με το προσωπικό που έχετε στη σκηνή.

4. Να είστε παρόντες

Κάθε κλήση μπορεί να είναι η τελευταία σας, αν δεν συγκεντρωθείτε. Πρέπει να είστε πλήρως παρόντες για να συντονιστείτε με λεπτά πράγματα που μπορεί να σας διαφύγουν αν είστε απορροφημένοι. Οι άνθρωποι στέλνουν χιλιάδες μηνύματα μέσω της γλώσσας του σώματός τους. Τα προφανή είναι πράγματα όπως τα σταυρωμένα χέρια και η μη οπτική επαφή. Αυτά είναι σημάδια κάποιου που είτε είναι θυμωμένος είτε δεν σας δίνει ιδιαίτερη προσοχή. Υπάρχουν όμως και άλλα, και όσο και για το τι λένε οι άνθρωποι, πρέπει να ακούσετε τι σας λένε μη λεκτικά.

Σκεφτείτε τον έφηβο στον καναπέ του σπιτιού του. Η μαμά κάλεσε το 166 επειδή δεν συμπεριφερόταν σωστά. Η αστυνομία προσπάθησε με διάφορους τρόπους να τον κάνει να ανοιχτεί, αλλά εκείνος εξακολουθούσε να μην λέει λέξη. Το μόνο που έκανε ήταν να κοιτάζει γύρω του, με τα μάτια να πετάγονται από τη μία έξοδο στην άλλη. Τη στιγμή που η αστυνομία μετακινήθηκε στο δωμάτιο και η πόρτα ήταν ελεύθερη, βγήκε απότομα, ρίχνοντας κάτω ένα μέλος του πληρώματος του ΕΚΑΒ. Η αστυνομία τον έπιασε αρκετά τετράγωνα μακριά.

Αλλά θα μπορούσε αυτό να είχε αποφευχθεί; Απολύτως.

Ο ασθενής συμπεριφερόταν σαν ζώο σε κλουβί: δεν μιλούσε, πράγμα που σήμαινε ότι δεν είχε κανένα ενδιαφέρον για διαπραγμάτευση

– δάγκωνε τα χείλη του και μετακινούνταν στο κάθισμά του αρκετές φορές

– τα μάτια του εξέταζαν συνεχώς τις εξόδους,

και η μόνη επιλογή που του δόθηκε ήταν να πάει στο νοσοκομείο και να κλειστεί στην ψυχιατρική κλινική.

Ένιωθε παγιδευμένος.

5. Αξιολογήστε το δυναμικό απειλής του ασθενούς σας

Ποιες είναι οι πιθανές απειλές σας;

Ορισμένοι τύποι κλήσεων προσφέρονται για κοινά, συνηθισμένα προβλήματα που μπορείτε να προβλέψετε.

Τα θύματα επίθεσης έχουν γενικά θιγμένους εγωισμούς και μπορεί να ξεσπάσουν την απογοήτευσή τους πάνω σας. Ορισμένα θύματα τροχαίων ατυχημάτων είναι ενισχυμένα με αδρεναλίνη και μπορεί να είναι παράλογα. Και με όλη την οδική οργή στους δρόμους μας, ο ασθενής σας μπορεί να βρίσκεται ακόμα σε κατάσταση θυμού.

Οι κλήσεις έκτακτης ανάγκης διαταραχής της συμπεριφοράς έχουν τα δικά τους προβλήματα. Περιμένετε το απροσδόκητο. Αυτοί οι ασθενείς έχουν συχνά διακυμάνσεις της διάθεσης ή/και παράνοια και μπορεί να γίνουν βίαιοι.

Να προσεγγίζετε πάντα τα θύματα υπερβολικής δόσης με προσοχή. Ο περιορισμός τους πριν από τη χορήγηση του Narcan είναι καλό πράγμα- αυτοί οι ασθενείς ξυπνούν θυμωμένοι και ταραγμένοι.

ΠΗΓΗ: https://www.hmpgloballearningnetwork.com/site/emsworld/article/10322134/five-steps-scene-safety

Παναγιώτης Σπανός

Διασώστης – Πλήρωμα Ασθενοφόρου

Πρόεδρος Διασωστών Ρόδου

ΔΙΑΣΩΣΤΕΣ ΡΟΔΟΥ