Σχέδιο απόδρασης από την πόλη σε σενάριο καταστροφής

Πριν τρία χρόνια είχα πάει να δω μια μονοκατοικία για να ενοικιάσω κάπου στον Ωρωπό ώστε να είναι η οικογένεια μου πιο ασφαλής από ότι είναι στα νότια προάστια των Αθηνών. Όπως έφευγα και γύριζα πίσω, μέσω αυτοκινήτου, λίγο πριν μπω στην Εθνική Οδό, έπεσα πάνω σε ένα πλήθος λάθρο οι οποίοι ήταν έτοιμοι για κάποιου είδους υποκινούμενη διαδήλωση. Τότε σκέφτηκα πως τα πράγματα είναι πολύ άσχημα […]

Πριν μερικές ημέρες (Οκτώβρης 2020) με κάλεσε ο φίλος μου ο Γιώργος από την Αθήνα, και μου είπε “μετακόμισα”. Από τα νότια προάστια, πήγε στα βόρεια. Για έναν και μόνο λόγο: να είναι πιο ασφαλής η οικογένεια. Και συγκεκριμένα πήγε σε μια πολύ καλή ευκαιρία, σε μια μονοκατοικία με έναν μικρό κήπο. Μα καλά (θα μου πείτε), θα μας κάνεις μεσιτική διαφήμιση; όχι, δεν αναφέρω την ιστορία για το μεσιτικό της υπόθεσης αλλά για την επιβίωση.

Ο Γιώργος μετακόμισε για θέμα επιβίωσης. Για να είναι η ζωή του πιο ποιοτική και να βρίσκεται πιο κοντά στις εξόδους διαφυγής από την πόλη. Εγώ κλασσικά του απάντησα: “φίλε μου, εγώ ήδη μετακόμισα μόνιμα σε άλλη πόλη, στην επαρχία”. Μια μικρή κωμόπολη 2.000 κατοίκων σε μη κεντρικό σημείο, και 15χλμ μακρυά από το χωριό.

Ξέρεις, όταν μπεις στην διαδικασία της προετοιμασίας (prepping), τότε σταματάς να σκέφτεσαι σαν ζόμπι, και αρχίζεις βήμα βήμα να βλέπεις παντού καταστροφές και κινδύνους, όχι από τρομολαγνεία (όπως κάνουν μερικά εκ των ζόμπι), αλλά από την αλλαγή στάσης. Όταν υπολογίζεις μια κατάσταση και ετοιμάζεσαι ψυχολογικά και πρακτικά για να την αντιμετωπίσεις, τότε όταν θα συμβεί δεν θα είσαι ζόμπι, αλλά prepper.

Το 55% των ανθρώπων παγκοσμίως, ζει σε αστικό περιβάλλον.

Μαντρωμένοι όλοι στις πόλεις, το σχέδιο της Νέα Τάξης

Αυτό, πέραν του ότι μπορούμε και μόνοι μας να το εκτιμήσουμε, μας το επιβεβαιώνουν και τα Ηνωμένα Έθνη – βλ. εδώ – τα οποία μας θέλουν κυρίως ζόμπι (άλλη συζήτηση για άλλα site). Τα Η.Ε. και κάθε παγκόσμιος οργανισμός θέλουν να ζήσουμε όλοι οι άνθρωποι στις ειδικές πόλεις (masdar) που έχουν σχεδιάσει. Μέσω της αιώνιας προπαγάνδας, απομακρυνθήκαμε οι άνθρωποι από τα χωριά θεωρώντας ότι δεν υπάρχει μέλλον, ενώ στοιβαγμένοι ο ένας πάνω στον άλλο στις πόλεις, υποτίθεται οι δρόμοι και η σταδιοδρομία μας είναι ανοιχτοί και τα χαλιά στρωμένα.

Τώρα επειδή ο κόσμος έχει ψιλοσιχαθεί τις πόλεις (έτσι που τις έκαναν), μας πλασάρουν την πράσινη φιλοσοφία διαβίωσης στην πόλη με ένα κάρο ψεύτικες πληροφορίες όπως κατάργηση στο πλαστικό καλαμάκι, ηλεκτρικά αυτοκίνητα κ.α. – αλλά κανείς δεν σου λέει να πας στο χωριό να ζήσεις σαν άνθρωπος και να εφαρμόσεις την εμπειρία και τις γνώσεις σου σε αυτό το περιβάλλον και να εξελιχθείς εκεί.

Αυτή ήταν μια μικρή εισαγωγή για την πνευματική αφύπνιση, αλλά δεν θα σου πω περισσότερα. Φρόντισε να το ψάξεις με καλά βιβλία και από άλλα site, ο στόχος της Ν.Τ.Π. είναι ένας: να μας μαντρώσουν όλους για να μας ελέγξουν. Πάμε τώρα στο πρακτικό μέρος, στο…

…πως θα είσαι έτοιμος ανά πάσα ώρα και στιγμή να αποδράσεις και να επιβιώσεις μιας φριχτής κατάστασης.

Ποια είναι τα δεδομένα για την Ελλάδα

Αν υπολογίσουμε ότι ήμαστε 10εκατομύρια Έλληνες (ο Θεός να μας κάνει), τότε αν μένουν στην Αθήνα τα 5εκ και άλλο 1εκ στην Θεσσαλονίκη, και αν υπολογίσουμε και όλες τις άλλες πόλεις, τότε το 70 με 80% των Ελλήνων ζουν σε πόλεις είτε μεγάλες, είτε μικρές.

Προσκαλώ οποιονδήποτε αναγνώστη, αν διαφωνεί με κάτι ή θέλει να προσθέσει κάτι που λείπει, να απαντήσει με τα επιχειρήματα του στα σχόλια στο τέλος της σελίδας, ώστε να ενημερωθούν και οι υπόλοιποι αναγνώστες.

Σχεδόν σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας, έχουν στηθεί δομές φιλοξενίας λάθρο, τόσο στις εισόδους όσο και στις εξόδους. Το πιο τραγικό είναι ότι πρόκειται για εκατομμύρια, ενώ τα ΜΜΕ μας αναφέρουν συνεχώς για χιλιάδες, χωρίς ποτέ επίσημα να μας ενημερώσει κάποιος – ειδικά πολιτικός – για το πόσοι ακριβώς είναι. Ο αδερφός μου το 2009 που ήταν στον Έβρο φαντάρος, μου είχε πει (από τότε) ότι διέρχονται καθημερινά λάθρο μαζί με βαποράκια, όπου φυσικά η εντολή είναι “δεν ενοχλούμε, δεν μας ενοχλούν”. Κάντε τους υπολογισμούς σας. Έχει γεμίσει ο τόπος. Δεν υπολογίζω ρομά, και κάθε καρυδιάς καρύδι που έχει μαζευτεί στην χώρα μας, λόγω της φιλόξενης εξωτερικής πολιτικής μας.

Επαναλαμβάνω: πρόκειται για εκατομμύρια.

Τα σενάρια που μπορεί να υπολογίσει κάποιος αστός, τα οποία ενδέχεται να αντιμετωπίσει από φυσική καταστροφή μέχρι και πτώση του συστήματος είναι αμέτρητα. Συνοπτικά οφείλουμε να σκεφτόμαστε δύο ειδών καταστροφικές καταστάσεις: α) τις φυσικές καταστροφές και β) τις καταστροφές από ανθρώπινα αίτια.

Με τα σημερινά δεδομένα, μπορούμε να ακολουθήσουμε τα ακόλουθα βήματα. Το γενικό πλάνο είναι πως κανείς δεν θα σου πει ακριβώς πως θα προετοιμαστείς. Και νομίζω είναι αυτονόητο. Φρόντισε να μάθεις τα πάντα για την πόλη σου, που είναι τα ταραχοποιά στοιχεία, που είναι πυκνοκατοικημένη και που είναι όλες οι μικρές και μεγάλες έξοδοι διαφυγής.

→ Οι ανάγκες και ο κίνδυνος αν μένεις στο κέντρο των Αθηνών, είναι πολύ περισσότερα από το

→ να μένεις σε μια μικρή κωμόπολη με απεριόριστες εξόδους, κοντά στο χωριό σου.

→ Φυσικά αν μένεις σε ένα μικρό απομακρυσμένο χωριό, τότε νομίζω αυτό το άρθρο δεν σε αφορά καν, είσαι ο τυχερός της υπόθεσης.

Σκέψου λοιπόν ένα απλό σενάριο δικό σου, και άρχιζε να μελετάς και να εφαρμόζεις μερικές πρακτικές λύσεις, σύμφωνα με τα ακόλουθα βήματα. Για παράδειγμα: αν ξεκινήσουν ανεξέλεγκτες εξεγέρσεις σε όλη την Ελλάδα από λάθρο για τον απλό λόγο του ότι οι κάρτες αναλήψεων τους σταμάτησαν να έχουν χρήματα, τότε θα βγουν στους δρόμους και με AK-47 και χάπια θα κάνουν μαζικές δολοφονίες, βιασμούς και πυρκαγιές. Αλήθεια, για αυτό τι έχεις σκεφτεί;

→ Το κύριο σενάριο που ισχύει για τους πάντες είναι α) αρπάζεις τα απαραίτητα και β) καταφθάνεις σε ασφαλές καταφύγιο όπου έχεις προμήθειες.

Αρχικά αποκτήστε χάρτινους (όχι ψηφιακούς) χάρτες της τοπικής σας περιοχής με όλες τις οδούς

Ψάξτε σε βιβλιοπωλεία και βρείτε χάρτες της πόλης σας και του νομού σας, όπου φαίνονται καθαρά όλα τα φυσικά χαρακτηριστικά καθώς επίσης και οι σύγχρονοι και παλαιοί οδοί.

Μην επαναπαυτείτε στο GPS σας. Αυτό είναι τραγικό λάθος. Ένας prepper σκέφτεται πάντα χωρίς ρεύμα, νερό και τηλεπικοινωνίες που του παρέχει η πολιτεία ή κάποιος ιδιώτης. Το πιο πιθανό σενάριο σε μια καταστροφή είναι να σταματήσουν να λειτουργούν όλα. Τα πάντα. Κόβεται το ρεύμα (οι λάθρο τζιχαντιστές έχουν εκπαιδευτεί να το κάνουν αυτό), και δεν λειτουργεί τίποτα.

Γνωρίζεις στον πρόσφατο σεισμό στην Σάμο, πόσες ώρες ήταν κλειστές όλες οι τηλεπικοινωνίες (κινητά, σταθερά και internet); Τι, δεν στο είπαν; Και ούτε πρόκειται.

Αν θέλεις για δική σου μελέτη, άνοιξε το GPS σου, μελέτησε το, ακόμη και τους χάρτες google, αλλά στην κρίσιμη στιγμή, αν η πρόσβαση στο GPS δεν λειτουργεί είτε λόγω του ρεύματος που δεν θα έχεις, είτε λόγω υπερφόρτωσης των αμέτρητων ταυτόχρονων δορυφορικών συνδέσεων που θα ανοίξουν, τότε τι ακριβώς θα κάνεις; Θα βγεις έξω να ρωτήσεις κανέναν περαστικό;

Για αυτό, πάρε τους χάρτες σου και μελέτησε προσεκτικά όλες τις οδούς διαφυγής από την πόλη σου.

Για να είμαι ειλικρινής, αυτό είναι αρκετά δύσκολο έργο στην Αθήνα και στην Θεσσαλονίκη γιατί έχουν οργανώσει περισσότερες από μία δομές φιλοξενίας, τόσο στις εξόδους αλλά και στις εισόδους των πόλεων. Άρα θα πρέπει να ακολουθήσεις έναν από τους ακόλουθους συνδυασμούς σεναρίων απόδρασης.

Το κύριο σενάριο απόδρασης ενός prepper παγκοσμίως λειτουργεί ως εξής:

1. Ζεις (ή έχεις βρεθεί περιστασιακά) σε μια πόλη όπου ξεκινάει μια καταστροφή; τότε
2. έχεις σχέδιο διαφυγής (και εναλλακτικά σχέδια ανάγκης), όπου παίρνεις το σακίδιο σου,
3. ενημερώνεις τους δικούς σου και
4. καταφθάνεις στο καταφύγιο σου. Το οποίο αφορά μια ασφαλή τοποθεσία.

Αυτό το σενάριο το εφαρμόζεις όταν έχεις κάποιο καταφύγιο για να προστατευθείς, αλλιώς πρέπει να οργανώσεις το δικό σου καταφύγιο στην πόλη. Πράγμα πάλι πολύ δύσκολο στις μεγάλες ελληνικές πόλεις, και αδύνατο για μεγάλο διάστημα.

Ωστόσο, υπάρχει και το μέσο σενάριο το οποίο είναι εξαιρετικό αλλά θέλει ψυχραιμία, οργάνωση και αυτοέλεγχο: με το που ξεκινήσει η καταστροφή καταφεύγεις στο αρχικό σου καταφύγιο σπίτι σου (στην πόλη), όπου έχεις φροντίσει για υλικά, όπλα και εργαλεία για 3 – 5 ημέρες. Με το που κοπάσει η καταστροφή, κάνεις την απόδραση αφού έχεις επικοινωνήσει με κάποιον άλλο prepper, ή φίλο ο οποίος θα σε περιμένει εκτός πόλεως στο δικό του καταφύγιο. Ακόμη πιο οργανωμένος θα είσαι όταν έχεις ήδη ενημερώσει τον φίλο σου από τώρα, γιατί το συζητάς χωρίς φόβο και κόμπλεξ το ότι ενδέχεται να πας εκεί ακόμη και με την οικογένεια σου, σε κάθε άσχημη κατάσταση.

Άλλο παράδειγμα απόδρασης από μεγαλούπολη σε περίπτωση βίαιου συνωστισμού: αν αρχίσουν καταστροφές και εξεγέρσεις στην μεγάλη σχετικά πόλη σου, τότε είναι αδύνατον να φύγεις επιτόπου. Αυτό είναι θάνατος. Ωστόσο, θέλει πολύ καλή παρακολούθηση της κατάστασης των εξεγέρσεων, ώστε με το που κοπάσει λίγο η συμφόρηση, και σε απρόσμενες ώρες, π.χ. αργά τη νύχτα, παίρνεις το σακίδιο επιβίωσης σου, και έφυγες. Το ποιους θα πάρεις μαζί σου, που και σε ποιον θα πας, πως θα προστατευθείς και πως θα αντέξεις αυτές τις μερικές ώρες ή ημέρες πριν φύγεις, θέλει προετοιμασία από τώρα.

Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός: «Θὰ ἰδῆτε τρεῖς φαμίλιες σ᾿ ἕνα σπίτι.»

«Ὅσα χωριὰ εἶνε κοντὰ σὲ δρόμο πολλὰ θὰ τραβήξουν.»

«Θὰ ἰδῆτε καὶ τακτικὸ στρατό, θὰ ἰδῆτε καὶ ρέμπελο (ἀντάρτικο)· ἀπὸ αὐτοὺς πολλὰ θὰ ὑποφέρετε.»

«Πολλὰ θὰ συμβοῦν. Οἱ πολιτεῖες θὰ καταντήσουν σὰν μπαράγκες.»

Μελέτησε λοιπόν όλες τις κεντρικές οδούς που είναι κοντά σου αλλά κυρίως όλες τις οδούς που οδηγούν στην έξοδο της πόλης σου, ακόμη και τους χωματόδρομους. Αν δεν έχεις χρόνο για μελέτη, τουλάχιστον αγόρασε 2 ή 3 χάρτες όπως είπαμε, αναλυτικούς. Υπάρχουν ακόμη και αδιάβροχοι, κατάλληλοι για δύσκολες περιστάσεις.

Σχέδιο α: Καταφεύγεις αθόρυβα στην πόλη – δεν φεύγεις

Αυτήν τη λύση την εφαρμόζεις μόνο σε περίπτωση που έχεις:

• Αποθήκη με προμήθειες για τουλάχιστον 2 εβδομάδες,
• γείτονες και όχι “φίδια”,
• πλήρη και αθόρυβη απόκρυψη του καταφυγίου σου και των ενεργειών σου.

Στην καταστροφή που θα έρθει δεν γνωρίζεις την διάρκεια της. Για αυτό πρέπει να μελετήσεις και πρόσφατα περιστατικά ώστε να δεις πως ακριβώς επιβίωσαν στην πράξη και άλλοι preppers. Ορισμένοι δεν ήταν καν προετοιμασμένοι, αλλά είχαν κάποια πλεονεκτήματα: π.χ. έμεναν σε μονοκατοικία. Αυτό τους έσωσε από θέματα υγιεινής, γιατί έκαναν χώρο για τουαλέτα στο χώμα του κήπου κ.α. Επίσης υπολόγισε ότι παγκοσμίως οι καταστροφές διαρκούν από μερικές εβδομάδες μέχρι μέσο όρο 6 μήνες και κάνε το κουμάντο σου.

Οι γείτονες καθορίζουν το καταφύγιο σου. Μετάφραση: αν οι γείτονες σου είναι φίδια ή και ζόμπι (πράγμα που θα φανεί αμέσως σε έναν επικείμενο πανικό), τότε θα δεις κόσμο να πουλάει και τα παιδιά του. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι δεν θα σε λυπηθεί κανένας. Θα σε προδώσουν και ίσως και σε λεηλατήσουν.

Για αυτό, πέρα από τις προμήθειες, πρέπει το καταφύγιο σου στην πόλη, είτε μονοκατοικία είτε διαμέρισμα να φαίνεται νεκρό. Ότι δηλαδή δεν ζει κανείς μέσα. Αφήνεις τα φυτά να γίνουν δάσος. Αμπαρώνεις όλα τα παράθυρα και τις πόρτες. Μιλάς μόνο ψιθυριστά και κυκλοφορείς νύχτα. Το αφήνεις να φανεί άδειο και χωρίς να έχει κάτι αξιόλογο μέσα. Συναγερμοί, αγάλματα, σιντριβάνια και οτιδήποτε αξίας, αμέσως το πετάς. Δείξε το κατεστραμμένο.

Και κάνε υπομονή και επιβίωση, μέχρι είτε να περάσει η καταστροφή ή μέχρι να αποδράσεις σε ένα άλλο καταφύγιο.

Σχέδιο β: Το σκας έξω από την πόλη στο κύριο καταφύγιο

Εδώ πρέπει να προσδιορίσουμε το καταφύγιο. Αρκετοί έχουν το σπίτι στο χωριό (είτε μένουν κάποιοι συγγενείς, είτε απλά το έχουν προετοιμάσει). Άλλοι έχουν κάποιον φίλο ή γνωστό ο οποίος θα τους περιμένει. Και οι πιο οργανωμένοι preppers στην Ελλάδα, έχουν ήδη ετοιμάσει πραγματικό καταφύγιο με προμήθειες, φάρμακα και όπλα. Καλά οχυρωμένο με όλα τα απαραίτητα εργαλεία ενημέρωσης και επικοινωνίας.

Άρα για το Σχέδιο β πρέπει να βρεις μια λύση από τις παραπάνω.

Σχέδιο γ: Βρίσκεις τους ανθρώπους σου και προγραμματίζεις την έξοδο

Αυτό το σχέδιο ξεκινάει από “χτες” γιατί αφορά κυρίως την τοποθεσία στο που είναι, και την επικοινωνία μαζί τους. Ζούμε σε μια εποχή που αρκετοί συγγενείς με τους οποίους δεν έχουμε καμία επικοινωνία σήμερα, όταν χειροτερέψουν τα πράγματα, θα αναγκαστούμε να τους προσεγγίσουμε καθαρά για λόγους επιβίωσης. Είτε γιατί θα είναι σε ασφαλέστερη γεωγραφική τοποθεσία, είτε γιατί θα είναι πιο οργανωμένοι.

Μπορείς να έχεις ένα σχέδιο συνάντησης με μερικούς δικούς σου από την πόλη, όπου μαζί θα αποδράσετε, και θα καταφύγετε σε έναν τρίτο κ.ο.κ.

Για να είσαι έτοιμος να επιλέξεις κάθε σενάριο διάσωσης και διαφυγής, πρέπει να έχεις προετοιμαστεί για το κάθε ένα ώστε να τα συνδυάσεις. Υπολόγισε λοιπόν και τα ακόλουθα.

Επίγνωση της κατάστασης

Προτού μπορέσετε να μετακινηθείτε με το αυτοκίνητό σας και να οδηγήσετε στον αυτοκινητόδρομο, πρέπει πρώτα να λάβετε υπόψη την κατάστασή σας.

• Που βρίσκεστε;
• Με ποιον είστε;
• Πού βρίσκονται οι έξοδοι;
• Τι ακριβώς θα κάνετε μετά την έξοδο σας;

Το να αποδράσετε από την πόλη μόνος είναι διαφορετικό από την διαφυγή μαζί με άλλους, οπότε θα πρέπει να μπορείτε να απαντήσετε στις ακόλουθες ερωτήσεις:

1. Θα είμαι μόνος μου όταν ξεφεύγω από την άμεση τοποθεσία μου;
2. Αφού ξεφύγω από την άμεση τοποθεσία μου, θα συναντηθώ με άλλους πριν φτάσω στην ασφάλεια;
3. Εάν ναι, σκεφτείτε να εκπαιδεύσετε τους άλλους στο να φτάσουν στην ασφαλή τοποθεσία χωρίς τη βοήθειά σας.
4. Πρέπει να εξοπλιστώ με κάτι (όπλα, φάρμακα) ώστε να μπορέσω να φύγω; (π.χ. σακίδιο επιβίωσης).

Με το που φύγετε από την κύρια τοποθεσία σας (σπίτι, εργασία) πρέπει αμέσως να προσδιορίσετε την κύρια διαδρομή σας προς την ασφάλεια. Την ίδια διαδρομή πρέπει να ακολουθήσουν και τα άλλα σημαντικά δικά σας άτομα. Δεν θέλετε να καθυστερήσετε σε μια απόδραση περιμένοντας να σας συναντήσουν οι άλλοι έξω από την ασφαλή τοποθεσία (καταφύγιο). Είναι σημαντικό να έχετε όλα τα απαραίτητα εφόδια για να σας συντηρηθείτε κατά τη διάρκεια της διαφυγής σας. Προτείνω στρατηγικά τοποθετημένα σακίδια επιβίωσης (για σας και την οικογένεια σας) για να διασφαλίσετε την επιτυχή διαφυγή σας, χωρίς αμφιβολίες και απορίες της τελευταίας στιγμής (του τύπου “τι να πάρω τώρα μαζί μου;“).

Προσεκτική επιλογή και σειρά βημάτων

Η απόδραση για τον καθένα μας είναι τελείως διαφορετική. Σκεφθείτε πως μερικοί στο νησί του Μανχάταν έχουν υπολογίσει να αποδράσουν από θάλασσα ή αέρα, και όχι όπως όλοι οι άλλοι οι στεριανοί που εννοείται θα το σκάσουν με χερσαία μέσα μεταφοράς (αυτοκίνητο, μηχανές, φορτηγά κ.α.). Επαναλαμβάνω λοιπόν: μελέτησε αρκετά τις εξόδους διαφυγής από την πόλη σου, και ποιος μένει εκεί κοντά.

Κανένα σχέδιο διαφυγής και απόδρασης δεν είναι ίδιο, για αυτό πρέπει να προετοιμάσεις όλα τα βήματα σου εκ των προτέρων.

Προτείνω πρώτα να προσδιορίσετε την ασφαλή τοποθεσία σας και μετά να δουλέψετε προς τα πίσω.

• Έχετε μια αποθήκη (καταφύγιο) όπου θα θέλετε να φτάσετε;
• Που είναι αυτό;
• Ποια είναι τα σχέδια έκτακτης ανάγκης μου;

Και πάλι, η έξοδος από την άμεση τοποθεσία σας είναι το πρώτο βήμα. Από εκεί, θα πρέπει να φτάσετε στην κύρια διαδρομή διαφυγής.

Παράδειγμα: η ασφαλής τοποθεσία μου είναι μια αποθήκη απομονωμένη σε ένα δάσος πενήντα χιλιόμετρα από το σπίτι μου. Έχω εντοπίσει τις εξόδους από την άμεση τοποθεσία μου. Γνωρίζω ότι η κύρια διαδρομή διαφυγής είναι από τους πίσω δρόμους μέσω του οχήματος μου. Έχω ένα σακίδιο επιβίωσης στο σπίτι αλλά και στο ερμάριο μου στην εργασία. Ωστόσο τα βήματα μου θα είναι τα ακόλουθα:

1. Έξοδος από την άμεση τοποθεσία.
2. Παραλαβή του σακιδίου επιβίωσης.
3. Έναρξη διαδρομής διαφυγής.
   Λαμβάνοντας πάντα υπόψιν τις καιρικές συνθήκες αλλά και την τρέχουσα κατάσταση (εξεγέρσεις, ατυχήματα, μποτιλιαρίσματα). Θα πρέπει να έχετε ένα ξεχωριστό σχέδιο έκτακτης ανάγκης για κάθε περίπτωση.
4. Άφιξη στην ασφαλή τοποθεσία.

Να είστε πραγματιστές όσο είναι αυτό εφικτό

Η διαφυγή πρέπει να είναι τόσο γρήγορη όσο το επιτρέπουν οι συνθήκες. Πρέπει να ισορροπήσετε τον ηρωισμό με τις πιθανότητες επιβίωσης.

Δεν μπορούν να σωθούν όλοι, επομένως θα πρέπει να δώσετε προτεραιότητα στην ασφάλεια και την προστασία την δική σας και των αγαπημένων σας προσώπων.

Θα πρέπει να αρπάξετε μόνο τα απαραίτητα για τη διαδρομή σας προς την ασφάλεια, αλλά είναι σημαντικό να έχετε προμήθειες για όλες τις ανάγκες επιβίωσης και άμυνας στην ασφαλή τοποθεσία σας.

Για όλο αυτό το πρόγραμμα διαβίωσης στο καταφύγιο είναι απαραίτητο να έχετε ένα καλό βιβλίο επιβίωσης, όπου το καλύτερο στην Ελλάδα είναι το “Δελφικός Οδηγός Επιβίωσης” του Λιακόπουλου. Είναι κομμένο και ραμμένο στα μέτρα μας, για εδώ στην Ελλάδα. Επίσης σχεδόν όλα τα διεθνώς αναγνωρισμένα βιβλία επιβίωσης τα οποία έχουν μεταφραστεί στα ελληνικά είναι καλά.

Από που να ξεκινήσεις;

Τώρα που μιλάμε. Εκεί που βρίσκεσαι. Στην εργασία, στο σπίτι, κάπου έξω. Αν αρχίσουν μαζικές καταστροφές, κοπεί το ηλεκτρικό ρεύμα, το νερό και όλες οι τηλεπικοινωνίες (τηλέφωνο και internet), ποια είναι η 1^η σου κίνηση;

Είπαμε: αρπάζεις το σακίδιο επιβίωσης, μαζεύεις τους δικούς σου (εκτός αν φεύγεις μόνος) και καταφθάνετε στο καταφύγιο.

Άρα, εν κατακλείδι:

1. Ετοίμασε βήμα βήμα το σακίδιο σου,
2. Προετοίμασε και ενημέρωσε όλα τα άτομα που θα αποδράσετε,
3. Σχεδιάστε τις διαδρομές διαφυγής και
4. Προετοιμάστε κατάλληλα το καταφύγιο σας.

Καλή απόδραση και καλή αντάμωση

Πηγή: https://www.prepper.gr/blog/sxedio-apodrasis-apo-tin-poli-se-senario-katastrofis/

ΔΙΑΣΩΣΤΕΣ ΡΟΔΟΥ