Μεταπηδήστε στο περιεχόμενο
Αρχική » Αρθρογραφία και Δράσεις » Γενικά » Η ερωτική επικοινωνία στο ζευγάρι

Η ερωτική επικοινωνία στο ζευγάρι

της Άννας Πετράκη Ψυχολόγου-Ψυχοθεραπεύτριας ειδικευμένης σε θέματα Σεξουαλικής Υγείας

Η επικοινωνία στις μέρες μας έχει επικεντρωθεί στο να είναι ο ακρογωνιαίος λίθος για τη λειτουργική ή μη ζωή ενός ζευγαριού. Πολλά διαζύγια αποφασίζονται με αυτή την δικαιολογία και από τις δυο πλευρές. Τι εννοούμε όμως, όταν μιλάμε για δυσκολίες στην επικοινωνία και πόσο σίγουρος είναι κάποιος ότι οι δυσκολίες με τον ένα/μία σύντροφο δε θα επαναληφθούν με τον επόμενο//η; Στο άρθρο αυτό θα προσεγγίσουμε την ερωτική επικοινωνία στο ζευγάρι.

Οι άνθρωποι αναπαράγουμε το μοντέλο σχέσης και επικοινωνίας που έχουμε μάθει στην πατρική μας οικογένεια, όπως το πόση φροντίδα έχουμε λάβει, πόσο έλεγχο μας ασκούσαν οι γονείς μας, πόση ασφάλεια νιώθαμε στο οικογενειακό μας περιβάλλον, πόσο φροντίζαμε τους άλλους και κατά ποσό νιώθαμε ότι αγαπηθήκαμε, παραμεληθήκαμε ή και αδικηθήκαμε από τους οικείους μας. Η μεγάλη μας επιθυμία είναι να βρούμε ένα/μία σύντροφο για να γιατρευτούμε, να θεραπεύσουμε τις πληγές μας, να νιώσουμε όλα τα συναισθήματα αγάπης, φροντίδας, νοιαξίματος που στερηθήκαμε όταν ήμαστε μικροί και “αβοήθητοι”.

Αυτό που ζητάμε από τον άλλο/η είναι η οικειότητα, το άγγιγμα, η αναγνώριση, η αγάπη, το νοιάξιμο και η επαφή. Κάνουμε ό,τι μπορούμε για να τα αποκτήσουμε, να “κατακτήσουμε”, να οικειοποιηθούμε οτιδήποτε μας είχε λείψει στην παιδική μας , εφηβική ηλικία και να το κρατήσουμε για “πάντα;”.

Το σεξ, η ερωτική επαφή από την άλλη εμπεριέχει την έννοια της απόλαυσης, της ηδονής, της συγκέντρωσης στις αισθήσεις, του παιχνιδιού, της εγωιστικής κατάκτησης του οργασμού και της ωμής πολλές φορές εκτόνωσης. Χωράνε όλα αυτά σε μια σχέση που πασχίζει κάποιος να λάβει αγάπη και αναγνώριση; Χωράνε άραγε σε μια συντροφική σχέση; Χωράει να μιληθούν οι φαντασιώσεις του ζευγαριού; ή οι ατομκές επιθυμίες και πώς διεγείρεται ο καθένας; Θα χαλάσουν οι ισορροπίες, τι θα σκεφτεί ο άλλος /η για την ερωτική συμπεριφορα ή επιθυμία του/της, είναι σκέψεις που τριβελίζουν τους ανθρώπους.

Όλα αυτά κρατιούνται στο σκοτάδι, δε μιλιούνται ποτέ και πώς άλλωστε θα μπορούσε να γίνει αυτό, όταν το ζητούμενο είναι η συναισθηματική ασφάλεια και ο φόβος ότι ίσως με αυτό τον τρόπο διακυβεύεται η ύπαρξη της κυριαρχεί.

Δεν είναι καθόλου τυχαίο όταν ένας από τους δυο απιστήσει ότι η ερωτική επιθυμία του απατώμενου/ης αυξάνεται για τον άπιστο/η. Η ασφάλεια καταλύεται, πράγμα που φέρνει μεγάλη αναστάτωση στο ζευγάρι αλλά από την άλλη διακινείται ένα τσουνάμι αλλαγών και συναισθημάτων όπως επαναδιαπραγμάτευσης του έτερου άλλου/ης σε σχέση με την αυτονόμησή του, τη δυνατότητα να είναι με κάποιον άλλον ή και της ιδέας ότι αυτό που είχε κατασκευάσει μαζί το ζευγάρι για να ισορροπήσει μπορεί να μην είναι πραγματικό τελικά. Ο άλλος φαντάζει γοητευτικός/η, ένας ξένος/η που τον διεκδικείς και αρχίζεις από την αρχή το ταξίδι της αποπλάνησης και της κατάκτησης.

Η ερωτική επαφή, το σεξ απαιτεί πρώτα την μονάδα και την ατομικότητα το ανθρώπου, για να μπορέσει να γίνει η σύνδεση και να επιτευχθεί το κοινό το ταξίδι της απόλαυσης. Αν ο ένας από τους δυο σκέφτεται πολύ τον άλλον από πριν ή στη διάρκεια της ερωτικής πράξης, και τον τοποθετεί ως προτεραιότητα, χάνει το τι θέλει ο ίδιος, το πώς διεγείρεται, πώς έχει οργασμό, τι εναλλαγές χρειάζεται στην πράξη, και τότε η ερωτική πράξη παίρνει τη μορφή της υποχρέωσης, της διεκπεραίωσης και του καταναγκασμού.

Πολλές φορές στα ζευγάρια που βλέπω με σεξουαλικό πρόβλημα, ο άντρας ή η γυναίκα όταν αυτοϊκανοποιούνται ως μονάδες παίρνουν ευχαρίστηση, το απολαμβάνουν, αποφασίζουν για τη διάρκεια της πράξης ,υπάρχει ερωτική επιθυμία, η στύση ή η διέγερση κρατάει, και έχουν οργασμό ή εκσπερμάτιση. Όλο αυτό το παιχνίδι της σεξουαλικότητας, της αναζήτησης καινούργιων σεξουαλικών ερεθισμάτων και της διέγερσης των αισθήσεων καταλύεται όταν ο σημαντικός άλλος είναι εκεί. Μπροστά μπαίνει η συντροφικότητα, πώς θα ικανοποιήσω τον/την άλλη, το νοιάξιμο και το ενδιαφέρον. Το σεξ δεν έχει αυτά τα χαρακτηριστικά, ενέχει την έννοια του εγωισμού, της ατομικότητας , της απόλαυσης, της σκληρής εμβάθυνσης και επικέντρωσης στον εαυτό, στο σώμα πρώτα το δικό μας και μετά του άλλου. Οι συνειδητοποιήσεις αυτές καθώς και η αποδόμηση και άλλων μύθων σχετικών με το σεξ καθώς και η κατάλυση ιδεών που συνδέονται με τον ενοχή που φορτώνεται το σεξ, μπορεί να απελευθερώσουν το ζευγάρι και να βιώσει την ερωτική του ζωή όπως αυτό επιθυμεί.

Πηγές:

Μονί Ελκάιμ ‘Αν μ’ αγαπάς, μη μ’αγαπάς’

Esther Perel “Ερωτική Νοημοσύνη”

ΔΙΑΣΩΣΤΕΣ ΡΟΔΟΥ