Οι πρώτοι ανταποκριτές μπορεί να βιώνουν 200% περισσότερες τραυματικές εμπειρίες από τους περισσότερους ανθρώπους, αλλά είναι 200% πιο προετοιμασμένοι να τις αντιμετωπίσουν;
Λέγεται ότι πάνω από τα μισά άτομα βιώνουν ένα δυνητικά τραυματικό γεγονός κατά τη διάρκεια της ζωής τους.
Έχετε σκεφτεί τι μπορεί να είναι αυτό για τους πρώτους ανταποκριτές;
Νομίζω ότι είναι ασφαλές να υποθέσουμε ότι το 100% από αυτούς εκτίθενται σε τέτοια γεγονότα, λαμβάνοντας υπόψη ότι η δουλειά τους περιλαμβάνει την ανταπόκριση σε βίαια γεγονότα, σοβαρή κακοποίηση, ακραία τροχαία ατυχήματα και πτώματα.
Υπολογίζεται μάλιστα ότι οι αστυνομικοί βιώνουν περίπου 3,5 τραυματικά γεγονότα σε διάστημα 6 μηνών (Patterson, 2001) καθ’ όλη τη διάρκεια της καριέρας τους. Αν το πολλαπλασιάσετε αυτό επί 30 χρόνια, θα έχετε πάνω από 200.
Για να μην αναφέρουμε ότι και μόνο το άκουσμα για σημαντικά τραυματικά γεγονότα μπορεί επίσης να δημιουργήσει μετατραυματικά συμπτώματα. Έτσι, αυτός ο αριθμός μπορεί να μην υπολογίζει όλες τις πληροφορίες που συγκεντρώνουν μέσα από συζητήσεις στην εργασία, από το ραδιόφωνο ή αν συμμετέχουν σε μια ομάδα υποστήριξης ομοτίμων ή σε μια ομάδα διαχείρισης του στρες σε κρίσιμα περιστατικά.
ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΠΑΝΕΙΛΗΜΜΕΝΗΣ ΕΚΘΕΣΗΣ ΣΕ ΤΡΑΥΜΑΤΙΚΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ
Κακή ποιότητα ύπνου
Υψηλότερη κατάχρηση αλκοόλ
Περισσότερα μετατραυματικά συμπτώματα
ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΜΕΤΑ ΤΟ ΤΡΑΥΜΑ;
Επανάληψη του συμβάντος (ανεπιθύμητες και ενοχλητικές σκέψεις ή αναμνήσεις που αναδύονται, επαναλαμβανόμενα και δυσάρεστα όνειρα)
Αποφυγή πραγμάτων που φέρνουν στην επιφάνεια τις αναμνήσεις (συζητήσεις, ήχοι, μυρωδιές, τόποι)
Αρνητική γνωστική λειτουργία και διάθεση που ξεκίνησε ή αυξήθηκε μετά το συμβάν
Υπερδιέγερση (διαταραχή ύπνου, δυσκολία συγκέντρωσης, υψηλό επίπεδο έντασης και εγρήγορσης)
Ευερεθιστότητα και εκρήξεις θυμού με μικρή ή καθόλου πρόκληση
Σκεφτείτε το γεγονός ότι οι πρώτοι ανταποκριτές μπορεί να εκτεθούν σε πάνω από 3 σημαντικά γεγονότα σε διάστημα 6 μηνών. Ανάλογα με το πώς αυτά κατανέμονται, μπορεί να φαίνεται ότι έχουν κάποια από αυτά τα συμπτώματα συνεχώς χωρίς μεγάλο διάλειμμα. Οι πρώτοι ανταποκριτές και τα μέλη της οικογένειάς τους μπορεί στην πραγματικότητα να προσαρμόζονται σε ορισμένα από αυτά τα συμπτώματα και να τα βλέπουν ως μέρος του εαυτού τους.
ΠΟΤΕ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΝΔΕΙΚΝΥΤΑΙ ΒΟΗΘΕΙΑ
Πολλοί άνθρωποι βιώνουν τα συμπτώματα που αναφέρονται παραπάνω τις πρώτες εβδομάδες μετά από ένα τραυματικό γεγονός. Αυτό αποτελεί μέρος της φυσιολογικής αντίδρασης στο τραύμα. Εάν τα συμπτώματα αυτά διαρκούν πάνω από ένα μήνα ή περισσότερο για ένα συγκεκριμένο γεγονός, μπορεί να υποδηλώνουν πιο σοβαρά συμπτώματα που ίσως είναι καλύτερο να υποστηριχθούν από έναν επαγγελματία ψυχικής υγείας. Ειδικά αν τα συμπτώματα αυτά φαίνεται να έχουν αρνητικές επιπτώσεις στις σχέσεις τους με τους άλλους, στην απόδοση στην εργασία ή σε άλλους τομείς της καθημερινής ζωής.
ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΣΥΝΕΧΙΖΟΜΕΝΩΝ ΜΕΤΑΤΡΑΥΜΑΤΙΚΩΝ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΩΝ
Οι πρώτοι ανταποκριτές μπορεί να βιώνουν 200% περισσότερα τραυματικά γεγονότα από τους περισσότερους ανθρώπους… είναι 200% πιο προετοιμασμένοι να τα αντιμετωπίσουν;
Δεν είναι πιθανό.
Είναι πιο πιθανό να έχουν το ίδιο επίπεδο αντιμετώπισης με τους υπόλοιπους από εμάς και να πρέπει να τα βρουν μόνοι τους όταν τα πράγματα χειροτερεύουν. Τα συμπτώματα με την πάροδο του χρόνου, χωρίς θεραπεία, μπορεί να αρχίσουν να συσσωρεύονται το ένα πάνω στο άλλο και να αυξάνονται σε σοβαρότητα. Έχει αποδειχθεί ότι όσο περισσότερα συμπτώματα μετατραυματικού τραύματος έχει ένα άτομο, τόσο πιο πιθανό είναι να έχει…
Αυξημένα γενικά συμπτώματα και καταστάσεις υγείας
Μεγαλύτερη συχνότητα και σοβαρότητα του πόνου
Καρδιοαναπνευστικές και γαστρεντερικές ενοχλήσεις
Υψηλότερες μετρήσεις κορτιζόλης κατά την αφύπνιση
Αυξημένος κίνδυνος αυτοκτονίας
ΤΡΟΠΟΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΤΟΥ ΣΥΝΕΧΙΖΟΜΕΝΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟΥ ΣΤΡΕΣ
Θα τους ωφελούσε να έχουν καλύτερες δεξιότητες αντιμετώπισης από ό,τι οι μη ανταποκριτές έκτακτης ανάγκης; Απολύτως!!!
Πώς θα μπορούσε να μοιάζει αυτό;
Μια μελετημένη ρουτίνα που τους βοηθά να μεταβαίνουν μέσα και έξω από το ρόλο τους ως πρώτοι ανταποκριτές
Τακτική σωματική δραστηριότητα
Τακτικές συνήθειες χαλάρωσης
Καλή υγιεινή του ύπνου
Ενασχόληση με χόμπι που δεν σχετίζονται με την εργασία
Ισχυρές σχέσεις με άλλους, ιδίως εκτός εργασίας
Έχοντας κάποιον στον οποίο νιώθουν ότι μπορούν να μιλήσουν
Να γνωρίζουν πότε χρειάζονται περισσότερη βοήθεια και να τη λαμβάνουν
Γνωρίζουμε ότι τα μέλη της οικογένειας που ζουν μέσα στο νοικοκυριό όσων εμφανίζουν συμπτώματα τραύματος μπορεί και τα ίδια να βιώνουν μεγαλύτερες ανησυχίες και απαισιοδοξία.
Εάν εσείς ή ο/η σύζυγός σας έχετε συμπτώματα που έχουν σοβαρές επιπτώσεις σε εσάς, ζητήστε έγκαιρα βοήθεια! Υπάρχει βοήθεια που είναι ξεχωριστή και εμπιστευτική από την υπηρεσία σας, αν αυτό σας αποθαρρύνει.
Βιβλιογραφικές Αναφορές
Hartley, T. A., Violanti, J. M., Sarkisian, K., Andrew, M. E., & Burchfiel, C. M. (2013). PTSD symptoms among police officers: associations with frequency, recency, and types of traumatic events. International journal of emergency mental health, 15(4), 241–253.
Συγγραφέας
Η Dr. Rachelle Zemlok είναι αδειούχος κλινική ψυχολόγος στην Καλιφόρνια και ειδικεύεται στην εργασία με οικογένειες πρώτων ανταποκριτών. Υπηρετεί ως στρατηγική διευθύντρια ευεξίας στη Lexipol, υποστηρίζοντας το περιεχόμενο και τη στρατηγική που σχετίζονται με την ψυχική υγεία και ευεξία των πρώτων ανταποκριτών, με ιδιαίτερη έμφαση στην υποστήριξη των συζύγων και των μελών της οικογένειας μέσω της εφαρμογής Cordico Wellness App. Πριν από την ένταξή της στη Lexipol, η Zemlok ίδρυσε την First Responder Family Psychology, η οποία παρέχει πολιτισμικά ικανή θεραπεία στους πρώτους ανταποκριτές και τα μέλη των οικογενειών τους. Είναι συγγραφέας του βιβλίου “The Firefighter Family Academy: Ένας οδηγός για την εκπαίδευση και την προετοιμασία των συζύγων για τη σταδιοδρομία που έρχεται”. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την Dr. Zemlok ή για να συνδεθείτε μαζί της, επισκεφθείτε την ιστοσελίδα της.
Πηγή: ems1
Παναγιώτης Σπανός
Προνοσοκομειακός Διασώστης
Πρόεδρος Διασωστών Ρόδου
ΔΙΑΣΩΣΤΕΣ ΡΟΔΟΥ
