Μεταπηδήστε στο περιεχόμενο
Αρχική » Αρθρογραφία και Δράσεις » Προνοσοκομειακή Φροντίδα » Ο ∆ιασώστης που επιτελεί το έργο του οδηγού, πρέπει να είναι ενήµερος για τις σηµαντικές ευθύνες της οδήγησης του ασθενοφόρου και να αναπτύσσει την κατάλληλη συµπεριφορά (Μέρος Τέταρτο)

Ο ∆ιασώστης που επιτελεί το έργο του οδηγού, πρέπει να είναι ενήµερος για τις σηµαντικές ευθύνες της οδήγησης του ασθενοφόρου και να αναπτύσσει την κατάλληλη συµπεριφορά (Μέρος Τέταρτο)

Όλοι οι οδηγοί αυτοκινήτων δεν είναι εξειδικευµένοι να οδηγούν ασθενοφόρο. Οι οδηγοί των ασθενοφόρων θα πρέπει να επιλέγονται µε προσοχή.  Τα ίδια προσόντα που πρέπει να έχει κάποιος που επιτελεί έργο ∆ιασώστη, απαιτούνται και για αυτόν στον οποίο έχουν ανατεθεί καθήκοντα οδηγού ασθενοφόρου.

     Ένα από τα βασικά προσόντα είναι η σωµατική καταλληλότητα του οδηγού.  

Η πείρα έχει δείξει ότι πολλά ατυχήµατα µπορούν να αποδοθούν σε σωµατικό ελάττωµα.

Ο ∆ιασώστης οδηγός ασθενοφόρου πέπει να αποφεύγει να οδηγεί κατά το χρονικό διάστηµα, που παίρνει φάρµακα, όπως χάπια αναλγητικά ή ηρεµιστικά, που µπορεί να προκαλέσουν ύπνο ή καθυστερηµένη αντίδραση.

Επίσης ένας ∆ιασώστης ποτέ δεν πρέπει να οδηγεί ή να παρέχει ιατρική βοήθεια µετά από χρήση οινοπνευµατωδών ποτών, όπως και σε περιπτώσεις που αισθάνεται υπνηλία και µεγάλη κόπωσης που συνοδεύεται από έλλειψη πνευµατικής διαύγειας.

Σε τέτοιες περιπτώσεις η ευσυνείδητη ενέργεια είναι να ζητήσει την αντικατάσταση του.      

Ένα άλλο προσόν είναι η ψυχική καταλληλότητα του οδηγού. 

Οι συγκινησιακές κατραστάσεις πρέπει να λαµβάνονται σοβαρά υπόψη.  Για παράδειγµα, η προσωπικότητα ενός ατόµου µπορεί να αλλάζει πίσω από το τιµόνι.  

Στενά συνδεδεµένη µε την ψυχική σταθερότητα είναι η ικανότητα οδήγησης κάτω από stress.  Ο οδηγός του ασθενοφόρου πρέπει να είναι ικανός να ενεργεί κατάλληλα κάτω από το stress των συνθηκών του επείγοντος.

Μαζί µε τη γνώση του τι ακριβώς πρέπει να κάνει ο ∆ιασώστης, πρέπει να έχει την ικανότητα να το κάνει και κάτω από πραγµατικές συνθήκες.

     Ο ∆ιασώστης που επιτελεί το έργο του οδηγού, πρέπει να είναι ενήµερος για τις σηµαντικές ευθύνες της οδήγησης του ασθενοφόρου και να αναπτύσσει την κατάλληλη συµπεριφορά.

Μολονότι στο ασθενοφόρο παραχωρείται συνήθως προτεραιότητα προσπέρασης, οι νόµοι είναι κατηγορηµατικοί σχετικά µε την ευθύνη του οδηγού, που κάνει χρήση του προνοµίου αυτού.

Οποιαδήποτε σκέψη ότι ένας οδηγός ασθενοφόρου δεν  θα µπορούσε να κάνει ποτέ λάθος, πρέπει να εγκαταλειφθεί .

Το ότι ο ∆ιασώστης – οδηγός έχει την δυνατότητα να οδηγεί προς κάποιο προορισµό χωρίς διακοπή (όπως συµβαίνει µε την παραχώρηση προτεραιότητας διέλευσης) και το ότι του επιτρέπεται να κινείται από µία λωρίδα κυκλοφορίας στην άλλη, αποτελεί ένα πολύτιµο προνόµιο κέρδους χρόνου, του οποίου ποτέ δεν πρέπει να γίνεται κατάχρηση.

 

ΒΑΣΙΚΕΣ ΓΝΩΣΕΙΣ ΑΣΦΑΛΟΥΣ ΟΔΗΓΗΣΗΣ

Γεωργίου Φ. Τζημόπουλου

Κατευθυντήριες οδηγίες για την ασφαλή οδήγηση ασθενοφόρου (Μέρος Πρώτο)

ΑΣΦΑΛΗΣ ΧΕΙΡΙΣΜΟΣ ΑΣΘΕΝΟΦΟΡΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΔΗΓΟ-ΔΙΑΣΩΣΤΗ (Μέρος Δεύτερο)

Κίνδυνοι στις ∆ιασταυρώσεις για τον Οδηγό-Διασώστη (Μέρος Τρίτο)

Ο ∆ιασώστης που επιτελεί το έργο του οδηγού, πρέπει να είναι ενήµερος για τις σηµαντικές ευθύνες της οδήγησης του ασθενοφόρου και να αναπτύσσει την κατάλληλη συµπεριφορά (Μέρος Τέταρτο)

ΑΣΘΕΝΟΦΟΡΑ ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ ΤΟΥ ΑΤΥΧΗΜΑΤΟΣ – Ασφαλής στάθµευση – Έλεγχος Κυκλοφορίας Οχηµάτων (Μέρος Πέμπτο)

ΟΔΗΓΟΣ ΑΣΘΕΝΟΦΟΡΟΥ – ΑΛΚΟΟΛ, ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ, ΦΑΡΜΑΚΑ ΚΑΙ ΟΔΗΓΗΣΗ (Μέρος Έκτο)

Πηγή: Διακομιδές με Ασθενοφόρο – Ιατρικές Εκδόσεις Π. Χ. Πασχαλίδης

ΔΙΑΣΩΣΤΕΣ ΡΟΔΟΥ