Της Κωνσταντίνας Χατζηανδρέα
Διασώστες… Πλήρωμα ασθενοφόρων… Ήρωες της πρώτης γραμμής. Οι φύλακες άγγελοι της ανθρώπινης ζωής.
Είναι αυτοί που μαζί με όλους τους επαγγελματίες υγείας, δουλεύουν 24 ώρες το 24ωρο, 7 φορές την εβδομάδα. Σε κρύο, βροχές, χιόνια, καύσωνα… Δεν γνωρίζουν τι είναι αργίες, Σαββατοκύριακα, Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά, Πάσχα!
Είναι αυτοί που βρίσκονται στο καθήκον και ανά πάσα στιγμή θα κληθούν να σώσουν μια ζωή. Αυτοί που λαμβάνουν κλήσεις για τροχαία και μεταβαίνουν στο σημείο χωρίς να γνωρίζουν για το τι θα αντικρίσουν στην πραγματικότητα.
Η Προϊσταμένη της Υπηρεσίας Ασθενοφόρων του ΟΚΥπΥ Ριάνα Κωνσταντίνου, μίλησε στην OffsiteNews. Μια Προϊσταμένη η οποία δεν κάθεται πίσω από ένα γραφείο δίνοντας εντολές. Πάντα με την στολή της, μάχιμη. Μας μίλησε για τις δυσκολίες που καλούνται να αντιμετωπίσουν αλλά και την δυσκολότερη της στιγμή στο καθήκον.
Η κ. Κωνσταντίνου ξεκίνησε από τον προνοσοκομειακό χώρο ως πλήρωμα ασθενοφόρου με την τοποθέτηση της στο Σταθμό Ασθενοφόρων που συνυπήρχε μαζί με την Πυροσβεστική Υπηρεσία σταθμό 2 στην Λεμεσό. Στην συνέχεια μεταφέρθηκε στα Επείγοντα του Γενικού Νοσοκομείου Λεμεσού και στην εκπαίδευση του πρώτου προγράμματος Διασωστών.
Ακολούθως διορίστηκε από την Δημόσια Υπηρεσία ως Προϊσταμένη Διεύθυνσης Ασθενοφόρων του ΟΚΥπΥ το 2017 όπου και ξεκίνησε η αναδιοργάνωση της Υπηρεσίας Ασθενοφόρων στην χώρα μας.
«Είμαι πολύ περήφανη για το τι καταφέραμε να δημιουργήσουμε μέσα σε τόσα λίγα χρόνια. Ξεπεράσαμε ακόμα και χώρες με ιστορία χρόνων στον τομέα αυτό. Η μεγάλη και συνεχής εκπαίδευση των πληρωμάτων ασθενοφόρων, ο εξοπλισμός τελευταίου τύπου που υπάρχει στα ασθενοφόρων των επειγουσών κλήσεων σε συνδυασμό με την ύπαρξη πρωτοκόλλων και κλινικών διαδικασιών μας ώθησε να δημιουργήσουμε ένα από τα καλύτερα σύστημα στον κόσμο».
Πρόσθεσε πως «η τοποθέτηση αυτή δεν γίνεται για να παινέψω το σπίτι μου αλλά λόγω και της συνεργασίας μου με την Εθνική Υπηρεσία Ασθενοφόρων των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής την οποία και αντιπροσωπεύω σε εκπαιδευτικά ζητήματα στην Ευρώπη μου επιτρέπει να γνωρίζω όλα τα Ευρωπαϊκά Συστήματα από κοντά και να μπορώ να κρίνω πολύ καλύτερα το δικό μας επίπεδο».
Οι δυσκολίες και τα συναισθήματα μετά την διάσωση
Το επάγγελμα του διασώστη, όπως έδειξαν οι στατιστικές στις ΗΠΑ, είναι το πιο δύσκολο και το πιο επικίνδυνο επάγγελμα γιατί πρέπει να δράσεις κάτω από άγνωστες και αρκετά συχνά επικίνδυνες συνθήκες.
Η κ. Κωνσταντίνου υποστήριξε πως «δυστυχώς όταν δρας στον προνοσοκομειακό χώρο δεν έχεις την ασφάλεια ενός Νοσοκομείου, ενός ιατρείου είσαι σε άγνωστο περιβάλλον, με περιβαλλοντικές συνθήκες που εσύ δεν της ορίζεις, μόνος σου, χωρίς την κάλυψη άλλων επαγγελματιών υγείας και πρέπει να ανταπεξέλθεις άμεσα και αποτελεσματικά γιατί διαφορετικά μια ανθρώπινη ζωή θα χαθεί».
sdr
Είναι δύσκολο πράγμα να πρέπει να διαχειριστείς τον ανθρώπινο πόνο, τις τρομακτικές εικόνες που μπορεί να αντιμετωπίσεις και ταυτόχρονα να κάνεις στο μέγιστο βαθμό όλες τις θεραπευτικές παρεμβάσεις καθοδόν στον δρόμο, όρθιος σε ένα όχημα που κινείται με ταχύτητα. Και όλα αυτά τα κάνουν οι διασώστες.
Πολύ συχνά η Προϊσταμένη της Υπηρεσίας Ασθενοφόρων αναρτά στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, διάφορα περιστατικά, τα οποία αφορούν διασώσεις πολιτών. Ερωτηθείς ποια είναι τα συναισθήματα μετά από μια διάσωση, απάντησε πως είναι δύσκολο να μας περιγράψει με λόγια το συναίσθημα της διάσωσης μιας ζωής από βέβαιο θάνατο.
«Ίσως αρκετός κόσμος να μην τον αντιλαμβάνεται αλλά τα πρώτα λεπτά είναι σωτήρια στο εάν ένας πάσχοντας θα διατηρηθεί στην ζωή ή θα έχει συνέπειες σε όλη του την ζωή όπως παραπληγία, τετραπλήγια κλπ. Εάν αυτός που θα φθάσει πρώτος στην σκηνή δεν δώσει το μέγιστο των δυνάμεων και δεν διατηρήσει οξυγονωμένο τον εγκέφαλο και την καρδία, καμία ομάδα υγείας δεν μπορεί να κάνει θαύματα και δεν μπορεί να αλλάξει τα δεδομένα».
Πρόσθεσε πως, το να διασώσεις ένα άνθρωπο είναι κάτι παραπάνω από ευλογία και πως «όταν μπαίνεις στα σπίτια και στις οικογένειες των ανθρώπων συνδέεσαι μαζί τους».
«Ακόμα ηχούν στα αυτιά μου οι κραυγές τους»
Η δυσκολότερη στιγμή για ένα μέλος πληρώματος ασθενοφόρου κατά την κ. Κωνσταντίνου, είναι η διάσωση ενός παιδιού ή ενός πατέρα, μιας μητέρας την ώρα που βρίσκονται και τα παιδιά τους εκεί.
Σε σχέση με την δική της προσωπική δύσκολη στιγμή, δήλωσε πως «από συναισθηματικής πλευράς η πιο δύσκολη στιγμή ήταν η έκρηξη στο Μαρί και από πλευράς κόπωσης σωματικής και ψυχικής ήταν οι πρώτοι 3 μήνες της πανδημίας του Covid, οι μεγάλες και πρωτόγνωρες δυσκολίες που αντιμετωπίσαμε και η μεγάλη απουσία μου από το σπίτι και τους δικούς μου ανθρώπους».
Καταληκτικά η κ. Κωνσταντίνου, αναφέρθηκε σε μια συνταρακτική ιστορία η οποία έμεινε χαραγμένη στο μυαλό και την ψυχή της…
«Ξημερώνει Χριστούγεννα 04:30. Ανταπόκριση σε τροχαίο ατύχημα με 4 νεαρούς. Φρικτό δυστύχημα, 2 νεκροί και 2 πολυτραυματίες. Λουσμένη στα αίματα να πρέπει να αντικρίσω τους γονείς τους που σπάραζαν στο κλάμα πάνω στα άψυχα κορμιά των παιδιών τους. Ακόμα ηχούν στα αυτιά μου οι κραυγές τους και δεν νομίζω να πάψω ποτέ να τις ακούω…»
Πηγή: https://www.offsite.com.cy/eidiseis/ygeia/ypiresia-asthenoforon-oi-fylakes-aggeloi-tis-anthropinis-zois
ΔΙΑΣΩΣΤΕΣ ΡΟΔΟΥ
