Μεταπηδήστε στο περιεχόμενο
Αρχική » Αρθρογραφία και Δράσεις » Εσωτερική Αναζήτηση » Τυφλοί, ενώ έχουμε δει… Το James Webb και το φως της δημιουργίας

Τυφλοί, ενώ έχουμε δει… Το James Webb και το φως της δημιουργίας

«Δώσε μου τη ζωή που αγαπώ
Δώσε μου τη χαρά του Παραδείσου πάνω από μένα

Κρεβάτι στους θάμνους για να βλέπω τ’ αστέρια
Υπάρχει ζωή για έναν άνθρωπο σαν κι εμένα.
Υπάρχει η αιώνια ζωή»
Robert Louis Stevenson
(1850-1894)

  Με αφορμή τις υπέροχες φωτογραφίες του διαστημικού τηλεσκοπίου James Webb ένιωσα την ανάγκη να γράψω δυο λόγια που αντιστοιχούν σε δυο σκέψεις.

Το James Webb στάλθηκε στο διάστημα την ημέρα των Χριστουγέννων του 2021 για να αντικαταστήσει τον προκάτοχό του, το πρωτοπόρο τηλεσκόπιο Hubble.

Με φακούς ευρύτερης ευκρίνειας και μηχανική νεότερης τεχνολογίας, το Webb μάς έδωσε την 12η Ιουλίου τις πρώτες φωτογραφίες από το βαθύ Σύμπαν. Τέσσερις φωτογραφίες από ατόφιο χρυσάφι!

Εκτός από την ομορφιά που δεσπόζει απαράμιλλη σε όλο το πλάτος και μήκος τους, οι αναλύσεις του φασματογράφου έφεραν στο φως πληροφορίες για τη σύσταση νεφελωμάτων και πλανητών του δικού μας, αλλά και άλλων μακρινών γαλαξιών.

Κάποιοι γαλαξίες, μάλιστα, αποτυπώνονται όπως ήταν πριν από 13,1 δισεκατομμύρια έτη φωτός.

Το φως και η εικόνα του παρελθόντος έφτασε στα ταπεινά μας μάτια ξεκινώντας από τις απαρχές του χρόνου.

Βλέπουμε το παρελθόν, όμως το παρόν κρύβεται περίτεχνα από τα μάτια μας, καθώς η απόσταση που διανύει το φως μεταφέρει άπειρες εικόνες που ταξιδεύουν στον διαστελλόμενο χωρόχρονο για να φτάσουν μετά από εκατομμύρια έτη φωτός στον αποδέκτη παρατηρητή.

Μπορούμε να δούμε κοντά στην αρχή του χρόνου και φανταζόμαστε την εξέλιξη με τη βοήθεια της επιστήμης, αλλά δεν μπορούμε να ξέρουμε πώς είναι η εικόνα του παρόντος αστρικού και γαλαξιακού χάρτη.

Είδαμε το νεφέλωμα της Τρόπιδος και το μαιευτήριο νέων αστεριών που κρύβεται στα σπάργανά του πριν από 7.500 έτη φωτός. Τότε που το υδρογόνο συντηκόταν σε ήλιο και νέοι κόσμοι ξεπηδούσαν από το φως.

Οι αναλύσεις έδειξαν ότι πλανητικά συστήματα διαθέτουν νερό (σε μορφή νεφών), σίδηρο, υδρογόνο, οξυγόνο και πυρίτιο, αναδυόμενα από τη στάχτη της ύλης και των αερίων της Μεγάλης Έκρηξης.

Βλέπουμε τη μορφή μιας υλικής διάστασης, αλλά δεν μπορούμε να δούμε την παρούσα κατάσταση και την εξέλιξή της.

Ομοίως, βλέπουμε εκρηκτικούς θανάτους αρχαιότερων αστεριών και γνωρίζουμε για τον αφανισμό τους, αλλά όχι τη συνολική πορεία τους, επειδή η απόσταση ισούται με τον χρόνο που τα φωτογραφικά καρέ του φωτός φτάνουν στα μάτια μας.

Έστω κι έτσι λοιπόν, μαθαίνουμε και φανταζόμαστε σε θεωρητικό επίπεδο τη συνολική εικόνα του Σύμπαντος, συνθέτοντας ένα πάζλ υπολογισμών, εικασίας, φαντασίας και προφητικών αναφορών για να προγραμματίσουμε το επόμενο βήμα εξερεύνησης του διαστήματος.

Η σημαντικότητα αυτών των φωτογραφιών αφορά πρωτίστως την επιστήμη, μα για τους υπόλοιπους ανθρώπους είναι μια ευκαιρία να εγερθεί η φιλοσοφική τους διάθεση, εφόσον ενδιαφέρονται για την εξέλιξη της ζωής στο Σύμπαν.

Γιατί να ξέρω κάτι που δεν μπορώ να αγγίξω; Θα ρωτούσε κάποιος που δε διαθέτει ίχνος ρομαντισμού…

Και θα απαντούσα με προθυμία πως είναι μια εξαίσια ευκαιρία να φανταστεί τη θέση του στο απέραντο σκοτεινό φόντο του Σύμπαντος.

Να δει την ασημαντότητά του στο ασύλληπτο ευρύ πορτρέτο της δημιουργίας, νιώθοντας δέος για όσα είναι ικανός να αντιληφθεί, χάρις στον εξελιγμένο ανθρώπινο εγκέφαλο.

Είναι μια γιορτή της ζωής και της ανθρώπινης εξέλιξης.

Είδες επειδή εξελίχθηκες. Και αυτή είναι η σημαντικότερη κατάκτηση στην ανθρώπινη ιστορία. Είναι μια νίκη ενάντια στο άγνωστο και μια προσπάθεια να ξεφύγεις από τη μοίρα της άγνοιας και της απόλυτης τύφλωσης.

Πάντοτε θα υπάρχει η αντίθεση του μικρού και του μεγάλου, του μαύρου και του άσπρου, του σημαντικού και του ασήμαντου.

Όταν αντιλαμβάνεσαι ότι είσαι μέρος μιας τόσο όμορφης και απέραντης δημιουργικής δύναμης, έστω στο μέγεθος και στο πεδίο ύπαρξης που αντιπροσωπεύει η δική σου γέννηση, οφείλεις να σταθείς και να θαυμάσεις.

Να ταπεινωθείς μπροστά στα μεγέθη.

Σαν μάρτυρες μιας κοσμογονικής αποκάλυψης, όσο τυφλοί κι ασήμαντοι κι αν είμαστε, πρέπει να νιώσουμε τυχεροί που είδαμε όσα μας επέτρεψε να δούμε το όριο αυτής της κοσμικής δύναμης μέσα στην τυφλότητα που μας διακρίνει.

Γιατί είναι τόσο σημαντικές οι φωτογραφίες;

Για να μάθεις πού ανήκεις!

Τι είσαι ικανός να κάνεις και τι μπορείς να ανακαλύψεις στο μέλλον, στη νοητή εξελικτική γραμμή του είδους μας. Νέοι κόσμοι αποκαλύπτονται σιγά σιγά και φανερώνουν αμυδρά το φως τους πίσω από την κουρτίνα του χρόνου.

Δεν είμαστε μονάχα γήινοι, αλλά κοσμοναύτες της γνώσης και της ύλης που με τα μάτια της τεχνολογίας κατανοούμε τα μυστικά μανιφέστα της ύπαρξης.

Τι όμορφη εποχή για να ζεις και να μαθαίνεις!

Μέσα από το πέπλο της ηθικής παρακμής που σκεπάζει την ανθρωπότητα, ξεπηδά η αλήθεια της δημιουργίας και μια σπίθα ελπίδας διαφαίνεται στο έρεβος της ψυχής μας, για να γίνουμε καλύτεροι!

Αποδεχόμενοι τα μεγέθη και επιστρέφοντας στην ταπεινότητα, ίσως και να σωθεί ο κόσμος!

Είμαστε μικροί μα τόσο τυχεροί!

Αν δείξουμε καλοσύνη, ως φόρο τιμής στην ομορφιά, τότε θα γίνουμε αντάξιοι του Σύμπαντος.

Ενθουσιάστηκα τόσο πολύ με τις φωτογραφίες!

Όσο κακοί είμαστε στις σχέσεις μεταξύ μας, τόσο καλοί γινόμαστε όταν μοιραζόμαστε την προέλευση της κοινής μας μοίρας. Είναι μια υπενθύμιση ότι ο ουρανός ανοίγεται για όλους μας με την ίδια μεγαλοπρέπεια.

Είμαστε παιδιά ενός λαμπρού άστρου που το Σύμπαν αγαπά με την ίδια γενναιοδωρία.

Είθε η γνώση και η χαρά της ανακάλυψης να μας μετατρέψει σε μια συλλογική οντότητα με όμορη συνείδηση.

Οι φωτογραφίες του James Webb με μια μικρή περιγραφή :

  1. Εικόνα του βαθύτερου σύμπαντος που φαίνονται εκατοντάδες γαλαξίες. Με λευκό χρώμα οι νεότεροι, με έντονο κόκκινο οι αρχαιότεροι ως και 13,1 δισεκατομμύρια έτη φωτός ο παλαιότερος που εντοπίστηκε από τη NASA.
  2. Το κουαρτέτο του Στεφάν. Ομάδα γαλαξιών 290 εκατομμύρια έτη φωτός μακριά από τα μάτια μας. Μάλιστα στον πρώτο γαλαξία στο επάνω μέρος της φωτογραφίας, στο κέντρο του υπάρχει μια τεράστια μαύρη τρύπα ίση με 24 εκατομμύρια φορές τη μάζα του ήλιου μας και 40 εκατομμύρια φορές τη φωτεινότητά του!
  3. Το νεφέλωμα της Τρόπιδος 7.600 έτη φωτός στον δικό μας Γαλαξία είναι το μαιευτήριο νέων αστέρων που εκκολάπτονται μέσα από αέρια και πρωτόγονη σκόνη.
  4. Το δακτυλιοειδές Νεφέλωμα είναι ένα πελώριο νέφος αερίων που εξωθούνται εξαιτίας της περιστροφικής κίνησης ενός άστρου που πεθαίνει (χάνει την ενέργειά του). Το κύκνειο άσμα της ενέργειας του άστρου δημιουργεί μια όμορφη εικόνα που μοιάζει με κοσμικό μάτι.

 

 

 

 

Ελένη Ψαρρά

ΠΗΓΗ: alifeguardsoul

ΔΙΑΣΩΣΤΕΣ ΡΟΔΟΥ