Μια απίστευτη ιστορία πρώτων βοηθειών και αφοσίωσης από το Lacey Fire District 3
Ένα ασυνήθιστο περιστατικό έλαβε χώρα το πρωί της Τρίτης στο Νισκουάλι της Ουάσινγκτον, όταν ένας πυροσβέστης του Lacey Fire District 3 έσωσε τη ζωή ενός κουταβιού που είχε εκτεθεί σε φαιντανύλη — μια από τις πιο ισχυρές και θανατηφόρες ουσίες του οπλοστασίου των οπιοειδών.
Όπως αναφέρει η Πυροσβεστική Υπηρεσία της περιοχής, η παρέμβαση έγινε σε χώρο στάθμευσης στην οδό Yelm Highway SE, όπου η αστυνομία του Νισκουάλι είχε ήδη εντοπίσει ένα άτομο εντός ενός οχήματος. Κατά τη διάρκεια του ελέγχου, οι αστυνομικοί βρήκαν μέσα στο όχημα και ένα κουτάβι που δεν ανταποκρινόταν και φαινόταν αναίσθητο.
Η ομάδα της Πυροσβεστικής κλήθηκε για να υποστηρίξει την εκτίμηση της κατάστασης του ατόμου, όμως όταν ενημερώθηκαν για το κουτάβι, ο Υποδιοικητής της Πυροσβεστικής, Bryce Craig, ανέλαβε δράση. Με δεδομένο ότι υπήρχαν ίχνη φαιντανύλης στο όχημα, εκτίμησε ότι το κουτάβι είχε πιθανότατα εισπνεύσει ή καταπιεί την ουσία. Χρησιμοποιώντας μια δόση ναλαξόνης (Narcan), την οποία διέθετε η αστυνομία, την χορήγησε στο κουτάβι.
Μέσα σε λίγα λεπτά, το κουτάβι άρχισε να ανακτά τις αισθήσεις του και να… συμπεριφέρεται σαν κουτάβι: ανήσυχο, χαρούμενο και με φυσιολογική αναπνοή. Η Πυροσβεστική δημοσίευσε και φωτογραφίες του στο Facebook, δηλώνοντας:
«Δεν είναι κάθε μέρα που χρησιμοποιούμε Narcan σε ασθενή με τέσσερα πόδια – αλλά η ομάδα μας είναι έτοιμη για όλα.»
Η συγκίνηση ήταν μεγάλη για όλη την ομάδα. Όπως δήλωσε η αρχιπυροσβέστης Jennifer Schmidt:
«Μας κέρδισε όλους… Θα θέλαμε να τον είχαμε υιοθετήσει ως μασκότ μας!»
Ωστόσο, το κουτάβι παραδόθηκε στις Αρχές του Νισκουάλι και στις Κοινές Υπηρεσίες Ζώων (Joint Animal Services). Η διευθύντρια των JAS, Sarah Hock, επιβεβαίωσε την παρουσία τους στο συμβάν, εξηγώντας ότι δεν ανέλαβαν την επιμέλεια του ζώου, καθώς αυτό υπάγεται στη δικαιοδοσία της φυλής Νισκουάλι.
Η υπόθεση αναδεικνύει όχι μόνο την επικινδυνότητα της φαιντανύλης —όχι μόνο για τους ανθρώπους αλλά και για τα κατοικίδια— αλλά και την προσαρμοστικότητα και την ετοιμότητα των διασωστών να αντιμετωπίσουν το απρόβλεπτο, ακόμα και όταν αυτό έχει τέσσερα πόδια και… γουρλωμένα μάτια.
Μια υπενθύμιση πως η πρώιμη αναγνώριση και η έγκαιρη παρέμβαση — ακόμα και σε μη ανθρώπινους ασθενείς — μπορεί να κάνει τη διαφορά ανάμεσα στη ζωή και στον θάνατο.
