Έγκαυμα ή θερμική κάκωση είναι το σύνολο των παθοφυσιολογικών αντιδράσεων των ιστών (δέρματος και βλεννογόνων όπως στόματος, οισοφάγου ή παχέος εντέρου) από εξωγενή επίδραση υψηλής θερμοκρασίας , χημικής ουσίας, ακτινοβολίας και ηλεκτρικής ενέργειας.
Για το λόγο αυτό, τα εγκαύματα χωρίζονται σε θερμικά, χημικά, ακτινικά και ηλεκτρικά. (26)
Τα κύτταρα του οργανισμού υφίστανται βλάβη σε θερμοκρασία μεγαλύτερη των 56 βαθμών Κελσίου.
Η υψηλή θερμοκρασία μπορεί να δράσει με δύο μορφές:
- Υγρή μορφή: ζεστό υγρό όπως νερό, λάδι, ροφήματα και υδρατμοί.
- Ξηρή μορφή: θερμά αντικείμενα, κάρβουνα, ηλεκτρικές συσκευές και πολύ θερμός αέρας.
Εγκαύματα προξενούνται ακόμη από:
Α. Ακτινοβολία.
Περιλαμβάνει τις ακτίνες Χ (ακτινικά εγκαύματα) και τις ηλιακές ακτίνες (τόσο το καλοκαίρι όσο και το χειμώνα, ιδιαίτερα όταν ανακλώνται σε λαμπερές επιφάνειες ή στο χιόνι). Σε ψηλά βουνά, όπου η υπεριώδης ακτινοβολία είναι εντονότερη, μπορεί να παρατηρηθεί έγκαυμα ακόμη και με μερική συννεφιά. Η υπεριώδης ακτινοβολία ύστερα από αντανάκλαση στο χιόνι προκαλεί επίσης έντονη βλάβη στα μάτια (κερατοειδής χιτώνας), όπως και το υπεριώδες φως της οξυγονοκόλλησης, της ηλεκτροσυγκόλλησης ή της έκλειψης του ήλιου.
Β. Ηλεκτρικό ρεύμα, κεραυνός.
Γ. Χημικές ουσίες, οξέα ή αλκάλια (βιτριόλι, καυστική ποτάσα στα διάφορα απορρυπαντικά) ακόμη και η βενζίνη ή το πετρέλαιο, όταν επιδράσουν αρκετή ώρα.
Δ. Έντονη τριβή σε διάφορα αντικείμενα, π.χ., σε σκοινί.
Το έγκαυμα των εσωτερικών οργάνων (βλεννογόνων) παρατηρείται σε κατάποση καυστικών χημικών ουσιών (οξέα, αλκάλια, βενζίνη, πετρέλαιο). Στο έντερο μπορεί να σημειωθεί έγκαυμα όταν γίνει κλύσμα με πολύ ζεστό νερό. Η βλαπτική επίδραση, η πρόκληση δηλαδή εγκαύματος από τα παραπάνω αίτια, εξαρτάται από τη θερμοκρασία, την πυκνότητα ή την ένταση των ουσιών, καθώς και από το χρόνο επίδρασης.(27,28,29)
2.2 «Κλινικά Χαρακτηριστικά»
Ο εγκαυματίας εξ’ αιτίας της καταστροφής του δέρματός του, εκτείθεται σε άμεσο κίνδυνο λόγω της μεγάλης απώλειας πλάσματος και της ελεύθερης εισόδου μικροβίων στον οργανισμό.
Πιο συγκεκριμένα, παρουσιάζει τα εξής κλινικά χαρακτηριστικά:
Γενικά χαρακτηριστικά:
o Άλγος
o Διόγκωση και σχηματισμός φυσαλίδων.
Ειδικά χαρακτηριστικά:
o Ίχνη εισπνοής καπνού (αιθάλη στη μύτη ή στο σάλιο, εγκαύματα στοματικής κοιλότητας, βράγχος φωνής).
o Εγκαύματα οφθαλμών ή βλεφάρων (έγκαιρη οφθαλμολογική εξέταση).
o Περιμετρικά εγκαύματα (θα απαιτήσουν εσχαροτομίες).
Σε πολύ σοβαρά εγκαύματα, σημαντικές είναι και οι ψυχοπαθολογικές διαταραχές. Αυτές είναι:
- άγχος,
- φόβος,
- κατάθλιψη, και
- διαταραχές της συμπεριφοράς. (30)
Ορισμός Εγκαύματος – Αιτιολογία (Μέρος Πρώτο)
Αντιμετώπιση – Θεραπεία Εγκαύματος (Μέρος Δεύτερο)
Γκούφα Ιουλία
ΔΙΑΣΩΣΤΕΣ ΡΟΔΟΥ
