Των Graham E. Snyder, MD και Wesley E. Snyder, PhD
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Προτείνεται μια νέα θέση χεριού για τις θωρακικές συμπιέσεις σε βρέφη. Η τεχνική περιγράφεται και συγκρίνεται με τις κλασικές μεθόδους. Προτείνεται επίσης η διεξαγωγή μελέτης για την αξιολόγησή της ως πιθανή προσθήκη στα πρωτόκολλα ΚΑΡΠΑ.
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Η καρδιακή ανακοπή (ΚΑ) στα βρέφη, παρότι σπάνια, μπορεί να συμβεί για διάφορους λόγους. Οι πιο συχνοί σχετίζονται με αναπνευστικά προβλήματα, όπως άσθμα, απόφραξη αεραγωγού ή πνιγμονή από νερό. Η ΚΑ μπορεί επίσης να οφείλεται σε συγγενείς καρδιοπάθειες, όπως υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια ή κολπικό διαφραγματικό έλλειμμα, καθώς και σε άλλες αιτίες όπως δηλητηρίαση, τραύμα, εξαιμάτωση κ.ά.
Πολλές από αυτές τις αιτίες καταλήγουν σε κοιλιακή μαρμαρυγή, η οποία ουσιαστικά διακόπτει την αιμάτωση του εγκεφάλου και της καρδιάς, οδηγώντας στον θάνατο εάν δεν αποκατασταθεί.
Αφού αντιμετωπιστεί η αιτία της ανακοπής, το πρώτο απαραίτητο βήμα είναι η δυνατότητα εφαρμογής απινίδωσης. Εάν αυτό δεν είναι άμεσα διαθέσιμο, τότε πρέπει να ξεκινήσει αμέσως ΚΑΡΠΑ για να διατηρηθεί η κυκλοφορία αίματος στον εγκέφαλο και την καρδιά μέχρι να καταστεί δυνατή η απινίδωση.¹
Έτσι, οι θωρακικές συμπιέσεις στα βρέφη είναι εξίσου σημαντικές με αυτές στους ενήλικες και τα μεγαλύτερα παιδιά. Επειδή τα βρέφη έχουν μικρά αποθέματα οξυγόνου, η ταχεία έναρξη των συμπιέσεων είναι ακόμη πιο κρίσιμη. Η αποτελεσματική συμπίεση απαιτεί ρυθμό άνω των 100 συμπιέσεων ανά λεπτό.
Ο διασώστης πρέπει, ενδεχομένως, να μπορεί να συνεχίσει τη διαδικασία για αρκετό χρόνο, γι’ αυτό η θέση των χεριών πρέπει να είναι αποτελεσματική και να μην προκαλεί έντονη κόπωση.
Τεχνική με Δύο Δάχτυλα
Εικόνα 1.
Η εικόνα παρουσιάζει την πρώτη μέθοδο για θωρακικές συμπιέσεις σε βρέφος. (Σημείωση: το εκπαιδευτικό πρόπλασμα έχει σχεδιαστεί έτσι ώστε το βέλτιστο σημείο συμπίεσης να βρίσκεται ακριβώς στη νοητή γραμμή των θηλών· επομένως, χρησιμοποιείται αυτό το σημείο.)
Το πρόβλημα με αυτήν τη μέθοδο είναι ότι ο διασώστης αρχίζει να πονά γρήγορα στα δάχτυλα, καθιστώντας δύσκολη την παρατεταμένη εφαρμογή συμπιέσεων.
Εικόνα 2.
Η πιο συνηθισμένη μέθοδος είναι η χρήση δύο δακτύλων μαζί. Αυτή η τεχνική αξιοποιεί μεγαλύτερους μύες του άνω άκρου, μειώνοντας την κόπωση. Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί ενώ μεταφέρεται το βρέφος, εφόσον δεν υπάρχουν άλλες ανησυχίες και μπορεί να σταθεροποιηθεί αποτελεσματικά η κεφαλή.
Ωστόσο, η τεχνική είναι άβολη για πολλούς, επειδή τα δύο δάχτυλα δεν έχουν το ίδιο μήκος. Αυτό απαιτεί είτε κλίση του χεριού είτε κάμψη του ενός δακτύλου, όπως φαίνεται στην Εικόνα 3.
Εικόνα 3.
Τεχνική με Δύο Αντίχειρες (Encircling)
Εικόνα 4.
Η τεχνική «δύο αντίχειρες περικλείοτν τον θώρακα» προτείνεται συχνά όταν υπάρχουν δύο διασώστες. Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί κατά την κίνηση του βρέφους.
Το μειονέκτημα είναι ότι η πίεση με τους αντίχειρες εμπλέκει πολλούς μύες του χεριού και του αντιβραχίου, ιδιαίτερα τον καμπτήρα του καρπού (flexor carpi radialis). Αν και είναι μεγάλος μυς, κουράζεται και γίνεται επώδυνος σε παρατεταμένη ΚΑΡΠΑ βρέφους.
Αν υπάρχουν δύο ή περισσότεροι διασώστες, η εναλλαγή στους παρόχους βοηθά στη μείωση της κόπωσης.
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΗΣ ΤΕΧΝΙΚΗΣ
Εικόνα 5.
Για την αντιμετώπιση των παραπάνω προβλημάτων, οι συγγραφείς προτείνουν μια νέα θέση χεριού. Ο αντίχειρας τοποθετείται στην εσωτερική πλευρά του δείκτη, στη μέση φάλαγγα. Ο δείκτης τυλίγεται γύρω από τον αντίχειρα για σταθεροποίηση.
Η πίεση στο στέρνο του βρέφους εφαρμόζεται από τη ραχιαία πλευρά του δείκτη, όπως στην Εικόνα 6.
Εικόνα 6.
ΣΥΖΗΤΗΣΗ
Η προτεινόμενη –και ακόμη ανώνυμη– μέθοδος προσφέρει αρκετά πλεονεκτήματα:
-
Η πίεση εφαρμόζεται σε μια μικρή κάθετη λωρίδα του στέρνου, όχι σε ένα σημείο.
-
Όπως στη μέθοδο των δύο δακτύλων, χρησιμοποιούνται μεγάλοι μύες του άνω άκρου, μειώνοντας σημαντικά την κόπωση.
Το μόνο πρόβλημα που έχει παρατηρηθεί αφορά διασώστες με μακριό νύχι στον αντίχειρα — ζήτημα παρόμοιο με αυτό που εμφανίζεται και στη μέθοδο δύο δακτύλων.
Έχουν ζητηθεί σχόλια από περίπου τριάντα νοσηλευτές ΜΕΘ Παίδων (εκπαιδευόμενους σε μαθήματα PALS) και η ανατροφοδότηση ήταν θετική, με εξαίρεση το πρόβλημα των μακριών νυχιών.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Οι συγγραφείς ελπίζουν ότι κάποιος από τους αναγνώστες θα μπορέσει να πραγματοποιήσει μια αυστηρή αξιολόγηση της τεχνικής (π.χ.²), ώστε να εξεταστεί η πιθανή ένταξή της στα πρωτόκολλα ΚΑΡΠΑ.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ
Dr. Graham Snyder
Ειδικεύεται στην επείγουσα ιατρική και εργάζεται ως ιατρός επειγόντων στο WakeMed Health & Hospitals από το 2002. Είναι μέλος του American College of Emergency Physicians και αναπληρωτής διευθυντής προγράμματος στο Τμήμα Επείγουσας Ιατρικής του University of North Carolina.
Απόφοιτος της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Chapel Hill και κάτοχος πτυχίου χημικής μηχανικής από το North Carolina State University.
Dr. Wesley Snyder
Ομότιμος καθηγητής Ηλεκτρολόγων και Μηχανικών Υπολογιστών στο North Carolina State University, με ερευνητική δραστηριότητα στη ρομποτική και την όραση υπολογιστών. Διετέλεσε επίσης καθηγητής Ακτινολογίας και έχει υπηρετήσει ως παραϊατρικός σε δύο κομητείες της Βόρειας Καρολίνας.
Είναι μέλος του IEEE (Institute of Electrical and Electronics Engineers) και του AIMBE (American Institute of Medical and Biomedical Engineers) και υπηρετεί ως ιατρικός διευθυντής του Medical Simulation Center στο WakeMed.
Κάτοχος πτυχίου από το North Carolina State University και διδακτορικού από το University of Illinois, Urbana-Champaign.
Βιβλιογραφικές Αναφορές
1. Stanton, Giana, “Understanding the Duration of CPR and its Impact on Survival,” December 2, 2024, URL= https://www.uscpronline.com/blog/duration-of-cpr-and-its-efficacy
2. Shruti Patel,Shilpa Balikai, Timothy Elgin, Elizabeth Newell, Tarah Colaizy, Madhavan Raghavan, Sarah Haskell, “One hand open palm technique for infant CPR,” Frontiers in Disaster and Emergency Medicine, August 10, 2023
Πηγή: An Improved Hand Position for Infant CPR
Παναγιώτης Σπανός
ΔΙΑΣΩΣΤΕΣ ΡΟΔΟΥ
