ΚΑΤΑΓΜΑΤΑ ΠΤΕΡΝΗΣ

Τα κατάγματα της πτέρνας διαιρούνται σε δύο βασικές κατηγορίες:

α) στα εξωαρθρικά, στα οποία η γραμμή του κατάγματος δεν φθάνει μέχρι την υπαστραγαλική άρθρωση.
β) στα ενδαρθρικά, στα οποία η γραμμή του κατάγματος φθάνει μέχρι την υπαστραγαλική άρθρωση και είναι συνήθως συμπιεστικά.

Η διαίρεση αυτή έχει μεγάλη σπουδαιότητα για την πρόγνωση, αλλά ιδιαίτερα για τον τρόπο αντιμετώπισης.

Τα κατάγματα αυτά συμβαίνουν συνήθως από πτώση από ύψος στους άκρους πόδες. Πιο συχνά συμβαίνουν σε εργάτες που εργάζονται στις σκαλωσιές.

Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν οίδημα, έντονο πόνο και περιορισμό της κινητικότητας των αρθρώσεων του ταρσού. Μετά την παρέλευση εικοσιτετραώρου προστίθεται εκχύμωση στο πέλμα. Η κινητικότητα της ποδοκνημικής είναι ελεύθερη.

Η θεραπεία των εξωαρθρικών καταγμάτων δεν παρουσιάζει ιδιαίτερες δυσκολίες. Απλή επίδεση με ελαστικό επίδεσμο είναι αρκετή, ενώ ο ασθενής ύστερα από μερικές μέρες μπορεί να περπατήσει. Η επίδεση παραμένει μέχρις ότου περάσουν τα ενοχλήματα. Αν πρόκειται για αποσπαστικό κάταγμα από την δράση του Αχιλλείου τένοντα τότε χρειάζεται χειρουργική ανάταξη και κοχλίωση του κατάγματος.

Η θεραπεία των ενδαρθρικών καταγμάτων της πτέρνης περιλαμβάνει την λειτουργική θεραπεία καθώς και την χειρουργική μέθοδο. Η λειτουργική θεραπεία περιλαμβάνει την εφαρμογή ελαστικού επιδέσμου, ανάρροπη θέση του σκέλους που συντελεί στην ελάττωση του οιδήματος και άμεση έναρξη ενεργητικών ασκήσεων της ποδοκνημικής και όλων των αρθρώσεων του άκρου ποδός.

Μετά από λίγες ημέρες ο ασθενής αρχίζει να περπατάει με μερική φόρτιση. Η φόρτιση προοδευτικά αυξάνει με την υποχώρηση του οιδήματος και των υποκειμενικών ενοχλημάτων.

Με την χειρουργική μέθοδο μπορεί να επιτευχθεί καλύτερη ανάταξη των οστικών τεμαχίων και να μειωθούν οι δυσάρεστες επιπλοκές όπως (οστεοαρθρίτιδα της υπαστραγαλικής άρθρωσης ή της πτερνοκυβοειδούς άρθρωσης, χαλάρωση του Αχιλλείου τένοντα κλπ). Τα ενδαρθρικά κατάγματα της πτέρνης είναι σοβαρά κατάγματα, απαιτούν εμπειρία όσον αφορά την αντιμετώπιση τους και πραγματικά είναι πρόκληση για τον σύγχρονο Ορθοπεδικό.

Κάθε δύναμη που προκαλεί τα κατάγματα της πτέρνας πολλές φορές δεν εξαντλείται στους άκρους πόδες αλλά μεταβιβάζεται στην σπονδυλική στήλη, όπου μπορεί να προκαλέσει κάταγμα σπονδύλων της σπονδυλικής στήλης. Για αυτό σε κάθε κάταγμα της πτέρνης πρέπει να ελέγχεται κλινικά και ακτινολογικά η σπονδυλική στήλη.

Πηγή: care

ΔΙΑΣΩΣΤΕΣ ΡΟΔΟΥ