Μεταπηδήστε στο περιεχόμενο
Αρχική » Αρθρογραφία και Δράσεις » Προνοσοκομειακή Φροντίδα » Δημιουργία Σχεδίου Δράσης Έκτακτης Ανάγκης Στα Σχολεία

Δημιουργία Σχεδίου Δράσης Έκτακτης Ανάγκης Στα Σχολεία

Παρόλο που στον αθλητισμό συμβαίνει ένα μικρό ποσοστό καταστροφικών τραυματισμών, ένα σχέδιο δράσης έκτακτης ανάγκης  μπορεί να είναι η διαφορά μεταξύ ζωής και θανάτου του αθλητή.

Ο αιφνίδιος καρδιακός θάνατος αντιπροσωπεύει τους περισσότερους θανάτους σε νεαρούς αθλητές (Jackie Reagan, 2019).

Σε ασθενείς με αιφνίδιο καρδιακό επεισόδιο, ο στόχος για το πρώτο σοκ είναι λιγότερο από 3 έως 5 λεπτά (Jackie Reagan, 2019).

Η Εθνική Ένωση Αθλητικών Προπονητών λέει ότι κάθε οργανισμός που χρηματοδοτεί αθλητικές δραστηριότητες ΠΡΕΠΕΙ να διαθέτει ένα σχέδιο δράσης έκτακτης ανάγκης (JC Andersen, 2002).

Το 2013 σε  δημοσίευσή του  στο British Journal of Medicine, ο Jonathan Drezner εξέτασε τα αποτελέσματα από αιφνίδια καρδιακή ανακοπή σε λύκεια των ΗΠΑ.

Συμμετείχαν 2149 γυμνάσια και εξέτασαν τον σχεδιασμό τους για την αντιμετώπιση έκτακτης ανάγκης. Διαπίστωσαν ότι το 83% των λυκείων διέθεταν σχέδιο δράσης και το 67% χρησιμοποίησαν την τοπική υπηρεσία ασθενοφόρων για να βοηθήσουν στη δημιουργία του σχεδίου τους (Jonathan Drezner B. T., 2013).

Μας αρέσει να πιστεύουμε ότι οι πρώτοι ανταποκριτές μας είναι εκπαιδευμένοι γιατροί, αλλά ο Drezner διαπίστωσε ότι οι πιο συχνοί πρώτοι ανταποκριτές ήταν οι διοικητικοί υπάλληλοι, ακολουθούμενοι από τους αθλητικούς εκπαιδευτές (Jonathan Drezner B. T., 2013).

Ένα καλά σχεδιασμένο σχέδιο δράσης μπορεί να βελτιώσει την επιβίωση ανεξάρτητα από το ποιος ανταποκρίνεται σε ένα συμβάν. Ο Drezner έδειξε ότι σε σχολεία με σχέδιο, το 79% των αθλητών με αιφνίδια καρδιακή ανακοπή επέζησε, ενώ σε σχολεία χωρίς  παρατηρήθηκε ποσοστό επιβίωσης 44% (Jonathan Drezner B. T., 2013).

Για τους σκοπούς αυτού του άρθρου, θα επικεντρωθούμε στο σχέδιο δράσης έκτακτης ανάγκης για τα αθλήματα σύγκρουσης.

Ωστόσο, ένα σχέδιο δράσης έκτακτης ανάγκης θα πρέπει να υπάρχει για κάθε άθλημα.

Δημιουργία Σχεδίου Δράσης Εκτάκτης Ανάγκης

Κατά τη δημιουργία ενός σχεδίου, υπάρχουν πολλά διαθέσιμα δείγματα στο διαδίκτυο. Το Ινστιτούτο Korey Stringer του Πανεπιστημίου του Κονέκτικατ διαθέτει οδηγίες για τη δημιουργία ενός σχεδίου δράσης έκτακτης ανάγκης.

Τα επτά στοιχεία περιλαμβάνουν

  • το προσωπικό έκτακτης ανάγκης,
  • την επικοινωνία έκτακτης ανάγκης,
  • τον εξοπλισμό έκτακτης ανάγκης,
  • την ιατρική μεταφορά έκτακτης ανάγκης,
  • τις οδηγίες του χώρου διεξαγωγής με χάρτη,
  • τους ρόλους των πρώτων ανταποκριτών και
  • το σχέδιο δράσης έκτακτης ανάγκης για μη ιατρικές καταστάσεις έκτακτης ανάγκης (University of Connecticut, 2019).

Το πρώτο βήμα για ένα ίδρυμα είναι να καταγράψει τη διαδικασία και τα βήματα για τα μέλη της ομάδας έκτακτης ανάγκης (JC Andersen, 2002).

Όπως αναφέραμε προηγουμένως, υπάρχουν πολλά διαθέσιμα δείγματα (JC Andersen, 2002).

Μετά τη διατύπωση του σχεδίου, το προσωπικό πρέπει να εκπαιδευτεί και τα αντίγραφα να διανεμηθούν σε όλα τα εμπλεκόμενα μέρη (JC Andersen, 2002).

Η τελική φάση είναι η πρόβα του σχεδίου με τους αθλητικούς εκπαιδευτές και την υπηρεσία ασθενοφόρων (JC Andersen, 2002).

Ένα σχέδιο δράσης έκτακτης ανάγκης πρέπει να είναι ορατό σε δημόσιους χώρους και είναι ένα σύνολο οδηγιών που παρέχει ένα σχέδιο για την αντιμετώπιση ενός ιατρικού περιστατικού ή έκτακτης ανάγκης (Katie Rizzone, 2013).

Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει βήματα για την αναγνώριση μιας έκτακτης ανάγκης, την κλήση του ασθενοφόρου, τη σταθεροποίηση του ασθενούς και έναν χάρτη των εγκαταστάσεων (Katie Rizzone, 2013).

Ένα δείγμα παρουσιάζεται παρακάτω.

ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ

Λόγω του μεγάλου αριθμού αθλητών που συμμετέχουν σε αθλήματα που δεν καλύπτονται από αθλητικούς γυμναστές, πρέπει να επικεντρωθούμε στην εκπαίδευση των προπονητών και των αξιωματούχων του αγώνα, δεδομένου ότι βρίσκονται στο χώρο.

Στο νεανικό ποδόσφαιρο, συνιστάται η εκπαίδευση των προπονητών στην καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση και στη χρήση ενός AEΑ (Katie Rizzone, 2013).

Ορισμένα από αυτά τα πρωτόκολλα υπάρχουν ήδη, καθώς η Pop Warner απαιτεί την παρουσία ενός εκπαιδευμένου στην ΚΑΡΠΑ ενήλικα σε όλες τις προπονήσεις και τους αγώνες (Katie Rizzone, 2013).

Η AHA υποστηρίζει επίσης την εκπαίδευση των προπονητών και των αθλητικών εκπαιδευτών στην αναγνώριση της καρδιακής ανακοπής και στον τρόπο εκτέλεσης της ΚΑΡΠΑ και χρήσης του AEΑ σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές (Mark Link, 2015).

Η ανάγκη παροχής ΚΑΡΠΑ και χρήσης AEΑ από τους προπονητές είναι ακόμη πιο έντονη σε αθλήματα εκτός ποδοσφαίρου, επειδή η πλειονότητα της κάλυψης από αθλητίατρο λαμβάνει χώρα σε αγώνες ποδοσφαίρου σε επίπεδο γυμνασίου (Douglas Aukerman, 2006). Η διαφοροποίηση των πρώτων ανταποκριτών καθιστά αναγκαία την ανάρτηση του σχεδίου δράσης σε σημείο που να βρίσκεται εύκολα και να ερμηνεύεται εύκολα.

Το NCAA παρείχε επίσης κατευθυντήριες γραμμές στο ετήσιο εγχειρίδιό του σχετικά με τα σχέδια δράσης έκτακτης ανάγκης. Παρείχαν συστάσεις προς τους αθλητές και το προπονητικό επιτελείο σχετικά με τη συμμετοχή τους σε σοβαρούς τραυματισμούς στο γήπεδο. Συνοπτικά, συμβουλεύουν τους παίκτες και τους προπονητές να επιστρέψουν στον πάγκο τους και να μην αγγίξουν ή μετακινήσουν έναν τραυματισμένο παίκτη (NCAA Sports-Medicine Handbook, 2013-2014).

ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ

Στο πλαίσιο του σχεδίου δράσης πρέπει να υπάρχει αυτόματος εξωτερικός απινιδωτής και να διατηρείται σε καλή κατάσταση λειτουργίας (JC Andersen, 2002).

Πρέπει να περιλαμβάνει πληροφορίες σχετικά με τον τύπο του απινιδωτή και τον τρόπο χρήσης του σε περίπτωση που ο πρώτος ανταποκριτής δεν είναι εξοικειωμένος με τον τρόπο χρήσης του AEΑ και χρειάζεται οδηγίες (Jonathan Drezner R. C., 2007).

Ο AEΑ θα πρέπει να τοποθετείται σε απόσταση 3 λεπτών με τα πόδια από το πεδίο, προκειμένου να παρέχεται η πρώτη απινίδωση εντός 5 λεπτών (Jackie Reagan, 2019).

Ο AEΑ θα πρέπει να βρίσκεται σε απόσταση 3 λεπτών τόσο από το κύριο γήπεδο προπόνησης όσο και από το γήπεδο, καθώς ο Drezner διαπίστωσε ότι το 19% των αιφνίδιων καρδιακών ανακοπών στα λύκεια των ΗΠΑ συνέβησαν κατά τη διάρκεια προπόνησης και το 46% αφορούσε αθλητές μαθητές ή επισκέπτες του σχολείου που συμμετείχαν σε δραστηριότητες στην πανεπιστημιούπολη (Jackie Reagan, 2019).

Η AHA συνιστά επίσης τη χρήση AMBU και προηγμένων αεραγωγών σε άτομα που έχουν εκπαιδευτεί στο ACLS (JC Andersen, 2002).n

Επικοινωνία

Τα σχέδια δράσης μπορούν να περιλαμβάνουν τη χρήση κινητών τηλεφώνων, αλλά θα πρέπει επίσης να εξετάζεται η ύπαρξη σταθερού τηλεφώνου που λειτουργεί σε περίπτωση που το πρωτεύον σύστημα αποτύχει (JC Andersen, 2002).

Πριν από κάθε παιχνίδι ή προπόνηση θα πρέπει να γίνεται έλεγχος του συστήματος επικοινωνιών (Jonathan Drezner R. C., 2007).

Το σχέδιο δράσης θα πρέπει επίσης να περιλαμβάνει τη διεύθυνση του χώρου διεξαγωγής, ώστε ο καλών να μπορεί να ειδοποιήσει την υπηρεσία ασθενοφόρων (Jonathan Drezner R. C., 2007).

Μια πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Journal of Athletic Training εξέτασε τα ποσοστά των σχολείων δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης που διέθεταν σχέδιο δράσης και αν το σχολείο πληρούσε τις συστάσεις των κατευθυντήριων γραμμών της NATA. Διαπίστωσαν ότι μόνο το 53% των 1030 προπονητών που απάντησαν στην έρευνα έκαναν πρόβα το σχέδιο δράσης ετησίως (Samantha Scarneo, 2019). Διαπίστωσαν ότι μόνο το 9,9% των σχολείων πληρούσε και τις 12 κατευθυντήριες γραμμές (Σχήμα 1) κατά τη διαμόρφωση και την εφαρμογή ενός σχεδίου δράσης (Samantha Scarneo, 2019). Με βάση αυτά τα δεδομένα, ένας γιατρός της ομάδας θα πρέπει να επανεξετάσει το σχέδιο δράσης για το σχολείο που καλύπτει και να βεβαιωθεί ότι εξασκείται ετησίως.

 

Σχήμα 1. Κατάλογος ελέγχου για τη δημιουργία ενός σχεδίου δράσης

 

Συμπέρασμα

Ένα σχέδιο δράσης έκτακτης ανάγκης είναι απαραίτητο μέρος κάθε ιδρύματος που φιλοξενεί μια εκδήλωση. Ωστόσο, δεν αρκεί μόνο η ύπαρξη του, αλλά και η τακτική εξάσκηση και η ενσωμάτωση με την τοπική υπηρεσία ασθενοφόρων. Όπως τονίστηκε παραπάνω, πρέπει να εκπαιδεύσουμε τους προπονητές και το προσωπικό μας στη χρήση ΚΑΡΠΑ και AEΑ.

Να ενθαρρύνουμε όλους τους γιατρούς και τους ATC να επανεξετάσουν και να εξασκηθούν στα σχέδια δράσης τους πριν από αυτή την ποδοσφαιρική περίοδο.

Δείγμα ποδοσφαιρικού σχεδίου δράσης

Υιοθετήθηκε από (Courson 2007): Butts-Mehre Hall, Woodruff Practice Fields
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ: 1 Selig Circle, Athens, GA

Κατεύθυνση του χώρου 

Το Butts-Mehre Hall βρίσκεται στην οδό Pinecrest Street (διασταύρωση με την οδό Lumpkin).

Δύο είσοδοι παρέχουν πρόσβαση στο κτίριο:

Κύρια είσοδος: μπροστά από το κτίριο στην οδό Pinecrest Street (ακριβώς απέναντι από το δημοτικό σχολείο Barrow).
Είσοδος αίθουσας αθλητικής προπόνησης: στο πίσω μέρος του κτιρίου, πρόσβαση από την οδό Smith Street.

Τα γήπεδα προπόνησης ποδοσφαίρου βρίσκονται με δύο γήπεδα δίπλα στην οδό Rutherford Street και δύο γήπεδα δίπλα στην οδό Smith Street.

Δύο πύλες παρέχουν πρόσβαση στα γήπεδα προπόνησης ποδοσφαίρου:

  • Η οδός Smith Street οδηγεί στα γήπεδα προπόνησης με τεχνητό χλοοτάπητα και στο δρόμο πρόσβασης.
  • Η πύλη στην East Rutherford Street οδηγεί στα γήπεδα προπόνησης με γρασίδι.

Συντεταγμένες GPS (σε περίπτωση ανάγκης μεταφοράς με ιατρικό ελικόπτερο): 33 56.54 / 83 22.83 (γήπεδο προπόνησης 2)

 

Προσωπικό Έκτακτης Ανάγκης

Αίθουσα Butts-Mehre: πιστοποιημένοι αθλητικοί εκπαιδευτές,  φοιτητές και ιατρός (σε περιορισμένη βάση) στο χώρο της αθλητικής προπόνησης, που βρίσκεται στον πρώτο όροφο.

Επικοινωνία Έκτακτης Ανάγκης 

Butts-Mehre Hall: σταθερές τηλεφωνικές γραμμές στο Butts-Mehre Hall (000-000-0000) και στις εγκαταστάσεις αθλητικής προπόνησης δίπλα στα γήπεδα προπόνησης (000-000-0000).

Γήπεδα προπόνησης ποδοσφαίρου: οι πιστοποιημένοι αθλητικοί προπονητές φέρουν κινητά τηλέφωνα.

  • Όνομα ιατρού #1 @ 000-000-00-0000-
  • Όνομα ιατρού #2 @ 000-000-0000-
  • Όνομα ιατρού #3 @ 000-000-0000.
  • Σταθερή τηλεφωνική γραμμή κάτω από το υπόστεγο προπόνησης (000-000-0000)

Εξοπλισμός Έκτακτης Ανάγκης 

Αίθουσα Butts-Mehre: εξοπλισμός έκτακτης ανάγκης (AEΑ, κιτ τραύματος, κιτ νάρθηκα, σανίδα σπονδυλικής στήλης, οθόνη ζωτικών σημείων ProPak, Philips MRx 12 απαγωγών ΗΚΓ/απινιδωτής) που βρίσκεται στις εγκαταστάσεις αθλητικής προπόνησης στον πρώτο όροφο.

Γήπεδα προπόνησης ποδοσφαίρου: εξοπλισμός έκτακτης ανάγκης (AEΑ, κιτ τραύματος, κιτ νάρθηκα, σανίδα σπονδυλικής στήλης) που διατηρείται σε μηχανοκίνητο ιατρικό καρότσι που σταθμεύει δίπλα στο υπόστεγο προπόνησης κατά τη διάρκεια της προπόνησης- πρόσθετες προμήθειες που διατηρούνται κάτω από το υπόστεγο προπόνησης- πρόσθετος εξοπλισμός έκτακτης ανάγκης προσβάσιμος από την εγκατάσταση αθλητικής προπόνησης Butts-Mehre δίπλα στον στίβο.

Ρόλοι των πρώτων ανταποκριτών

Άμεση περίθαλψη του τραυματισμένου ή άρρωστου μαθητή – αθλητή.

Ενεργοποίηση του ιατρικού συστήματος έκτακτης ανάγκης.

Κλήση 166 – 112 (παροχή ονόματος, διεύθυνσης, αριθμού τηλεφώνου, αριθμού τραυματιών, κατάστασης τραυματία, πρώτων βοηθειών, ειδικών οδηγιών, άλλων πληροφοριών όπως ζητούνται.

Ειδοποίηση της αστυνομίας της πανεπιστημιούπολης στο 000-0000

Ανάκτηση εξοπλισμού έκτακτης ανάγκης.

Καθοδήγηση της υπηρεσίας ασθενοφόρων στη σκηνή.

Ανοίξτε τις κατάλληλες πύλες (η πύλη Smith Street έχει είσοδο με κάρτα- οι άλλες πύλες ασφαλίζονται με λουκέτα για το κλειδί M60).

Ορίστε άτομο για να συνοδέψει το πλήρωμα του ασθενοφόρου και να το κατευθύνει στον τόπο του συμβάντος.

Έλεγχος της σκηνής: περιορίστε τη σκηνή στους παροχείς πρώτων βοηθειών και απομακρύνετε τους παρευρισκόμενους από την περιοχή.

Παραπομπές

  1. https://ksi.uconn.edu/prevention/emergency-action-plans/Courson, R. (2007). Preventing Sudden Death on the Athletic Field: The Emergency Action Plan. Current Sports Medicine Reports, 93-100.

  2. Douglas Aukerman, M. A. (2006). Medical Coverage of High School Athletics in North Carolina. Southern Medical Journal, 132-136.

  3. Jackie Reagan, N. M. (2019). Automated External Defibrillator and Emergency Action Plan Preparedness Amongst Canadian University Athletics . Canadian Journal of Cardiology, 92-95.

  4. JC Andersen, R. C. (2002). National Athletic Trainers’ Association Position Statement: Emergency Planning in Athletics. Journal of Athletic Training, 99-104.

  5. Jonathan Drezner, B. T. (2013). Outcomes from sudden cardiac arrest in US high schools: a 2-year prospective study from the National Registry for AED. British Journal of Sports Medicine, 1179-1183.

  6. Jonathan Drezner, R. C. (2007). Inter-Association Task Force Recommendations on Emergency Preparedness and Management of Sudden Cardiac Arrest in High School and College Athletic Programs: A Consensus Statement. Journal of Athletic Training, 143-158.

  7. Katie Rizzone, A. D. (2013). Sideline coverage of youth football. Current Sports Medicine Reports, 143-149.

  8. Mark Link, R. M. (2015). Eligibility and Disqualification Recommendations for Competitive Athletes With Cardiovascular Abnormalities: Task Force 12: Emergency Action Plans, Resuscitation, Cardiopulmonary Resuscitation, and Automated External Defibrillators. Journal of the American College of Cardiology, 2434-2438.

  9. (2013-2014). NCAA Sports-Medicine Handbook. Indianapolis: NCAA.org.

  10. Samantha Scarneo, L. D. (2019). Emergency Action Planning in Secondary School Athletics: A Comprehensive Evaluation of Current Adoption of Best Practice Standards. Journal of Athletic Training, 99-105.

  11. University of Connecticut. (2019, July 22). Emergency Action Plans. Retrieved from Korey Stringer Institute : https://ksi.uconn.edu/prevention/emergency-action-plans/

Πηγή: https://www.sportsmedreview.com/blog/creating-an-emergency-action-plan/

Παναγιώτης Σπανός

Προνοσοκομειακός Διασώστης

ΔΙΑΣΩΣΤΕΣ ΡΟΔΟΥ