Οι συνεχώς αναφερόμενες περιπτώσεις βίας κατά του προσωπικού των ασθενοφόρων ενισχύουν τους κινδύνους της εργασίας και υπενθυμίζουν ότι κάθε επαγγελματίας πρέπει να είναι προετοιμασμένος για μια βίαιη συνάντηση.
Δυστυχώς, οι επιθέσεις εναντίον του παραϊατρικού προσωπικού δεν είναι ένα νέο πρόβλημα – ένα άρθρο του 2002 στο Annals of Emergency Medicine διαπίστωσε ότι υπήρξε κατά μέσο όρο μια θανατηφόρα επίθεση εναντίον επαγγελματιών μόνο στις ΗΠΑ [1].
Πιο πρόσφατες έρευνες δείχνουν ότι υπάρχουν κατά μέσο όρο πάνω από 400 σοβαροί τραυματισμοί που σχετίζονται με τη βία μεταξύ των στελεγχών της προνοσοκομειακής φροντίδας κάθε χρόνο στις ΗΠΑ [2].
Παρά το γεγονός ότι από αδημοσίευτα στοιχεία προκύπτει ότι πολλές παραϊατρικές υπηρεσίες παγκοσμίως έχουν καταβάλει καλόπιστες προσπάθειες για τη μείωση των κινδύνων βίας για το προσωπικό τους, η συστηματική ανασκόπηση του 2017 διαπίστωσε ότι κανένα από τα αποτελέσματα αυτών των προσπαθειών δεν έχει δημοσιευθεί [3]. Ως αποτέλεσμα, το επάγγελμά μας δεν έχει να βασιστεί κάπου, δεν υπάρχουν βέλτιστες πρακτικές και δεν υπάρχουν αξιόπιστες παρεμβάσεις για τη μείωση των κινδύνων βίας ή τραυματισμών που σχετίζονται με τη βία.
ΠΩΣ ΝΑ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΤΕΙΤΕ ΓΙΑ ΕΝΑ ΔΥΝΗΤΙΚΑ ΒΙΑΙΟ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ
Ένα πρόσφατο άρθρο επισήμανε προτάσεις που θα μπορούσαν να μειώσουν τους κινδύνους βίας κατά του προσωπικού.
Στο έγγραφο “Preventing EMS workplace violence: A mixed-methods analysis of insights from assaulted medics,” , οι συγγραφείς περιγράφουν τις απαντήσεις 633 παραϊατρικών που είχαν πέσει θύματα βίας κατά τη διάρκεια της βάρδιάς τους. Ζήτησαν από το προσωπικό που είχε δεχθεί επίθεση να αναφέρει τι πιστεύει ότι θα μπορούσε να είχε κάνει για να αποτρέψει το περιστατικό [4]. Οι πολύτιμες γνώσεις τους έχουν συγκεντρωθεί με σκοπό να βοηθήσουν τα πληρώματα ασθενοφόρων να επικεντρωθούν σε τρόπους μείωσης των δικών τους κινδύνων.
1. Εκπαιδευτείτε πάνω στην πρόληψη της βίας
Ένα από τα πιο αναφερόμενα θέματα στις συστάσεις τους ήταν η ανάγκη για καλύτερη κατάρτιση. Οι ερωτηθέντες σημείωσαν ότι έλαβαν ελάχιστα ή καθόλου εκπαίδευση πρόληψης βίας ως μέρος της βασικής τους εκπαίδευσης αλλά και των σεμινάριων επανεκπαίδευσης. Προκειμένου να αντιμετωπιστεί αυτό, πρότειναν ότι το προσωπικό θα πρέπει να συνεργάζεται με διευθυντές και εκπαιδευτικούς της προνοσοκομειακής φροντίδας για να βρουν ή να αναπτύξουν εκπαιδευτικά προγράμματα που να επικεντρώνονται σε θέματα όπως η αντιμετώπιση συγκεκριμένων πληθυσμών, η αυτοάμυνα , οι τεχνικές αποφυγής κλιμάκωσης και η ανάπτυξη βελτιωμένων καταστάσεων ευαισθητοποίησης.
2. Παρακολουθήστε μαθήματα αυτοάμυνας
Ενώ διεξάγονται αυτές οι συζητήσεις, το προσωπικό μπορεί να αναλάβει να βρει και να παρακολουθήσει μαθήματα αυτοάμυνας. Κανείς δεν προτείνει ότι όλοι θα πρέπει να γίνουν ειδικοί στις πολεμικές τέχνες, αλλά η περιοδική εκπαίδευση σε ορισμένες βασικές δεξιότητες αυτοάμυνας μπορεί να κάνει όλη τη διαφορά σε μια αναπόφευκτη βίαιη κατάσταση.
3. Δημιουργήστε καλύτερες διεπαγγελματικές σχέσεις
Παρατηρήθηκε ότι οι επικοινωνίες σημειώθηκαν ως ανεπαρκείς σε πολλά από τα επεισόδια επιθέσεων. Οι ερωτηθέντες θεώρησαν ότι οι παρευρισκόμενοι και οι υπεύθυνοι επικοινωνίας θα μπορούσαν να έχουν καταφέρει καλύτερα να συλλέξουν και να δώσουν πληροφορίες σχετικά με τους δυνητικούς κινδύνους, έτσι ώστε το πλήρωμα να μπορούσε να είναι καλύτερα προετοιμασμένο κατά την άφιξη.
Ορισμένοι ερωτηθέντες θεώρησαν ότι η αστυνομία θα μπορούσε να είχε αποτρέψει την επίθεση εάν είχε έρθει αρκετά γρήγορα ή δεν είχε εγκαταλείψει τη σκηνή πριν από την επίθεση. Αυτές οι ιστορίες υπογραμμίζουν τη σημασία της ανάπτυξης καλών σχέσεων μεταξύ του πληρώματος ασθενοφόρου, του προσωπικού του κέντρου επικοινωνιών και των τοπικών αξιωματικών επιβολής του νόμου.
4. Διατηρήστε την επίγνωση της κατάστασης
Όταν ρωτήθηκαν για το ποιος θα μπορούσε να είχε αποτρέψει την επίθεση, πολλοί από τους ερωτηθέντες απάντησαν ότι οι ίδιοι θα μπορούσαν να την εμποδίσουν. Σημείωσαν ότι θα μπορούσαν να έχουν δει τον κίνδυνο νωρίτερα εάν δεν είχαν επικεντρωθεί τόσο στη φροντίδα του ασθενή ώστε να μην δώσουν τόση σημασία στην ασφάλεια της σκηνής. Αυτό είναι ένα πολύ σημαντικό σημείο. Μπορεί να συμβεί ανά πάσα στιγμή να είμαστε εφησυχασμένοι ή πολύ προσηλωμένοι σε αυτό που κάνουμε, ή απλώς να μας διακρίνει υπερβολική αυτοπεποίθηση ότι κανείς δεν θα ήθελε να μας βλάψει και στη συνέχεια να βρεθούμε μπροστά σε μία κατάσταση απειλητική για τη ζωή μας.
ΤΙ ΛΕΝΕ ΟΙ ΕΡΩΤΗΘΕΝΤΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΑΛΕΞΙΣΦΑΙΡΑ ΓΙΛΕΚΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΥΡΟΒΟΛΑ ΟΠΛΑ;
Αξίζει να σημειωθεί ότι “κανένας από τους ερωτηθέντες δεν ανέφερε ότι ένα γιλέκο θα μπορούσε να εμποδίσει το περιστατικό” και “κανένας από τους ερωτηθέντες δεν υποστήριξε ότι ένα όπλο θα είχε βοηθήσει στην πρόληψη του βίαιου περιστατικού.” Αυτό υποδηλώνει ότι το βάρος επιβαρύνει το προσωπικό, το οποίο θα πρέπει να στηριχθεί στη δική του ετοιμότητα για να προστατευθεί σε μια βίαιη κατάσταση.
ΣΥΝΕΡΓΑΣΤΕΙΤΕ ΜΕ ΤΑ ΔΙΕΥΘΥΝΤΙΚΑ ΣΤΕΛΕΓΧΗ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΣΑΣ ΟΣΟ ΤΟ ΔΥΝΑΤΟΝ ΑΣΦΑΛΕΣΤΕΡΗ
Στην ιδανική περίπτωση, το προσωπικό δεν πρέπει να αντιμετωπίζει κινδύνους βίας κατά την εργασία. Δυστυχώς, οι κίνδυνοι είναι πολύ πραγματικοί και συμβαίνουν με μεγάλη συχνότητα. Γνωρίζουμε από την έκθεση αυτή, αλλά και από άλλες, ότι ο πιό πιθανός δράστης της βίας εναντίον του προσωπικού είναι οι ασθενείς. Επιθέσεις όμως έχουν επίσης διαπραχθεί από μέλη της οικογένειας των ασθενών, παρευρισκόμενους, ακόμη και από συναδέλφους και πρώην φίλους.
Για να δημιουργηθούν οι συνθήκες που κάνουν τη δουλειά όσο το δυνατόν ασφαλέστερη, το προσωπικό πρέπει να συνεργαστεί με διευθυντικά στελέγχη και εκπαιδευτικούς για να δημιουργήσουν συστήματα ασφάλειας σε όλο τον οργανισμό, τα οποία θα περιλαμβάνουν προσαρμοσμένα εκπαιδευτικά προγράμματα και νέες οργανωτικές πολιτικές και διαδικασίες επικεντρωμένες στις τεχνικές ασφάλειας της σκηνής. Οι ομάδες αυτές θα πρέπει επίσης να αποδεχθούν την ευθύνη της δημοσίευσης των αποτελεσμάτων των παρεμβάσεών τους, έτσι ώστε άλλοι επαγγελματίες να μπορούν να μάθουν από τις εμπειρίες τους.
Το προσωπικό μπορεί επίσης να αναλάβει να μάθει τις βασικές τεχνικές αυτοάμυνας, να οικοδομήσει ισχυρές σχέσεις με άλλες ομάδες όπως η αστυνομία και, πριν από κάθε βάρδια, οι διασώστες να προετοιμάζουν τους εαυτούς τους και τους συνεργάτες τους για ένα ενδεχομένως βίαιο συμβάν.
Καθώς οι κίνδυνοι είναι πραγματικοί, κάθε άτομο θα πρέπει να προσπαθήσει να βελτιώσει την ασφάλεια τόσο για τον εαυτό του όσο και για τους συνεργάτες του. Ως επάγγελμα, πρέπει να εργαστούμε για την ανταλλαγή των αποτελεσμάτων των πρωτοβουλιών μας που αφορούν την ασφάλεια, έτσι ώστε όλοι να μάθουμε ο ένας από τον άλλο και να συνεργαστούμε για να μειώσουμε τους κινδύνους και να βελτιώσουμε την ασφάλεια για όλους τους επαγγελματίες της προνοσοκομειακής φροντίδας.
ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ
Dr. Brian Maguire
Dr. Peter O’Meara
Dr. Peter O’Meara.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΑΝΑΦΟΡΕΣ
1. Maguire BJ, Hunting KL, Smith GS, Levick NR. Occupational fatalities in emergency medical services: A hidden crisis. Ann. Emerg. Med. 2002;40(6):625-632.
2. Maguire BJ, O’Neill BJ. EMS personnel’s risk of violence while serving the community. Am. J. Public Health. 2017;107(11):1770-1775.
3. Maguire BJ, O’Meara P, O’Neill BJ, Brightwell R. Violence against emergency medical services personnel: A systematic review of the literature. Am. J. Ind. Med. 2017:1-14.
4. Maguire BJ, O’Neill BJ, O’Meara P, Browne M, Dealy MT. Preventing EMS Workplace Violence: A mixed-methods analysis of insights from assaulted medics. Injury. 2018;49:1258-1265.
5. Maguire BJ, Browne M, O’Neill BJ, Dealy M, Clare D, O’Meara P. International survey of violence against EMS personnel: physical violence report. Prehosp. Disaster Med. 2018;33(5):526-531.
Πηγή: https://www.ems1.com/ems-products/online-training/articles/preventing-violence-against-ems-personnel-iD8Ty52JXi1fJ33W/
Παναγιώτης Σπανός
Προνοσοκομειακός Διασώστης
ΔΙΑΣΩΣΤΕΣ ΡΟΔΟΥ
