Daniel Martin, MPAS, PA-C, NRP, TP-C
Ως ηγέτης στον χώρο της προνοσοκομειακής φροντίδας (EMS), πιθανότατα έχετε ήδη εφαρμόσει μια συντονισμένη και συνεχή κουλτούρα ασφάλειας στον οργανισμό σας, με στόχο τη μείωση των τροχαίων ατυχημάτων, των φαρμακευτικών λαθών και της κακής διαχείρισης των ασθενών. Ωστόσο, οφείλετε επίσης να δημιουργήσετε μια κουλτούρα ασφάλειας και πρωτοβουλίες για την προστασία των διασωστών και των πληρωμάτων σας από τη βία που συναντούν στο δρόμο — είτε από ασθενείς είτε από παρευρισκόμενους.
Οι διασώστες έχουν ακούσει τη φράση: «Να περιμένεις το καλύτερο από τον ασθενή, αλλά να προετοιμάζεσαι για το χειρότερο». Ως σχεδιαστές, ηγέτες και υπεύθυνοι λήψης αποφάσεων, έχετε επίσης ακούσει τη φράση: «Απαιτείται μια ολιστική προσέγγιση».
Ακολουθούν τέσσερα βασικά βήματα για μια ολοκληρωμένη στρατηγική προστασίας του προσωπικού σας από τη βία:
1. Επικοινωνήστε ξεκάθαρα ότι η ασφάλεια του πληρώματος είναι πιο σημαντική από την περίθαλψη του ασθενούς
Πρέπει να καταστήσετε σαφές στο προσωπικό σας ότι δεν αναμένεται να θεωρούν την κακοποίηση και την επίθεση ως «μέρος της δουλειάς». Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να τους στηρίζετε – και σε καμία περίπτωση να μην τους αποθαρρύνετε ή να τους τιμωρείτε – όταν επιλέγουν να κινηθούν νομικά (ποινικά ή αστικά) εναντίον βίαιων δραστών. Αυτό σημαίνει επίσης να στηρίζετε το πλήρωμα που αναγκάστηκε, λόγω συνθηκών, να εγκαταλείψει τη σκηνή, να διακόψει την περίθαλψη, να καθυστερήσει τη διακομιδή ή να καλέσει την αστυνομία για να αποφύγει τη βία.
Το προσωπικό σας έχει «γαλουχηθεί» με την έννοια της «εγκατάλειψης ασθενούς» σε όλη τη διάρκεια της εκπαίδευσής του. Αναζητήστε ευκαιρίες να τους διαβεβαιώσετε ότι οι βίαιοι ασθενείς ή παρευρισκόμενοι αποτελούν ζήτημα ασφάλειας σκηνής που δεν αναμένεται να αγνοήσουν ή να αντιμετωπίσουν με ριψοκίνδυνο τρόπο. Η αποχώρηση από το σημείο και η κλήση της αστυνομίας – ακόμη κι αν ο ασθενής και ο εξοπλισμός δεν μπορούν να μεταφερθούν με ασφάλεια – δεν αποτελεί εγκατάλειψη ασθενούς. Κανένας νόμος δεν επιβάλλει την παροχή φροντίδας σε καταστάσεις όπου υπάρχει ανεξέλεγκτος κίνδυνος τραυματισμού ή θανάτου από βίαιο άτομο.
2. Στηρίξτε τα μέλη του πληρώματος που υπήρξαν θύματα βίας
Αυτό σημαίνει να στέκεστε δίπλα στους διασώστες που αναγκάστηκαν να παλέψουν για τη ζωή και τη σωματική τους ακεραιότητα εν ώρα υπηρεσίας. Ακούστε και πιστέψτε τους όταν περιγράφουν βίαιες επιθέσεις, εκτός αν υπάρξουν σαφείς αποδείξεις που να τους διαψεύδουν. Αφήστε τις αρμόδιες αρχές να αποφανθούν αν ο πάροχος έδρασε δικαιολογημένα σε αυτοάμυνα, σύμφωνα με τον νόμο. Εσωτερικός έλεγχος είναι σκόπιμος μόνο όταν χρειάζεται να διαπιστωθεί αν παραβιάστηκαν διαδικασίες ή πολιτικές που συνέβαλαν στο περιστατικό.
3. Κάντε σαφές στους ασθενείς ότι η βία δεν θα γίνει ανεκτή
Σε πολλά νοσοκομεία έχουν τοποθετηθεί πινακίδες που προειδοποιούν ότι εκρήξεις θυμού, απειλές και βία δεν θα γίνουν ανεκτές. Οι πινακίδες αυτές δηλώνουν επίσης ότι οι εργαζόμενοι στηρίζονται αν κινηθούν νομικά ενάντια σε δράστες βίας.
Σε ορισμένα μέρη, ακόμα και τα ασθενοφόρα φέρουν εμφανείς προειδοποιήσεις για τις ποινικές συνέπειες της επίθεσης σε διασώστες. Εξετάστε αν ο οργανισμός σας μπορεί να εφαρμόσει αντίστοιχα μέτρα.
4. Συλλέξτε δεδομένα για την καταγραφή και πρόληψη περιστατικών βίας
Είναι δύσκολο να οριστεί και να κατανοηθεί ένα πρόβλημα αν δεν μελετηθεί. Ο οργανισμός σας πρέπει να συγκεντρώνει δεδομένα που αφορούν βίαια περιστατικά. Ενθαρρύνετε το προσωπικό να τα καταγράφει λεπτομερώς τόσο στις αναφορές ασθενούς (PCRs), όσο και μέσω ενός ξεχωριστού μηχανισμού αναφοράς.
Η συλλογή δεδομένων – όπως διευθύνσεις και λεπτομέρειες συμβάντων – μπορεί να αναδείξει τάσεις και περιοχές όπου απαιτείται επιπλέον υποστήριξη (π.χ. σήμανση διευθύνσεων στο CAD ή αυτόματη αποστολή αστυνομίας). Η παρακολούθηση παρέχει επίσης άμεση ειδοποίηση για την ενεργοποίηση της Ομάδας Ψυχολογικής Υποστήριξης μετά από Κρίσιμο Συμβάν ή της ομάδας peer support, ώστε το προσωπικό να αποφορτιστεί και να συζητήσει το γεγονός. Τέλος, η καταγραφή λειτουργεί ως επίσημη τεκμηρίωση για ενδεχόμενες νομικές διαδικασίες.
Μην αποτύχετε να προστατέψετε το προσωπικό σας
Ένας διασώστης που έχει υποστεί βία και δεν μπορεί να εργαστεί δεν είναι χρήσιμος σε κανέναν. Δεν πρόκειται μόνο για ζήτημα σεβασμού και ανθρωπιάς, αλλά και για το ίδιο το συμφέρον του οργανισμού σας. Αιτήσεις αποζημίωσης εργατικών ατυχημάτων, άδειες (FMLA), χαμένες βάρδιες και ακινητοποιημένα ασθενοφόρα, καθώς και οι επιπτώσεις από πιθανές νομικές ευθύνες και υποστελέχωση, είναι όλες δαπανηρές καταστάσεις.
Οι δήμοι και οι κοινότητες χρειάζονται τις υπηρεσίες σας και την αφοσίωση του προσωπικού σας. Οι ολοένα αυξανόμενοι κίνδυνοι του επαγγέλματος θα αρχίσουν να «πνίγουν» τα πληρώματα σας αν η υποστήριξή σας δεν ενισχυθεί. Δεν μπορείτε, σε καμία περίπτωση, να αγνοήσετε αυτό το ζήτημα χωρίς σαφή και συγκεκριμένα μέτρα.
Πηγή: A problem you can’t afford to ignore
Παναγιώτης Σπανός
ΔΙΑΣΩΣΤΕΣ ΡΟΔΟΥ
