Από τα μέσα μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1980, το πιο πανταχού παρόν οδικό σύμβολο δεν ήταν κάποιο stop, ή κάποιο σχετικά με το όριο ταχύτητας. Αντ’ αυτού, ήταν μια πινακίδα σε σχήμα ρόμβου, με μαύρο και κίτρινο χρώμα που προειδοποιούσε τους γύρω οδηγούς ότι υπάρχει “Μωρό στο Αυτοκίνητο”.
Οι προειδοποιητικές αυτές πινακίδες, που έμπαιναν στο πίσω ή και στα πλευρικά παράθυρα ενός αυτοκινήτου, σχεδιάστηκαν αρχικά για να ειδοποιούν τους άλλους οδηγούς ότι υπάρχει ένα μωρό στο εν λόγω αυτοκίνητο και οι οδηγοί είτε θα πρέπει να επιβραδύνουν, είτε να έχουν υπόψη τους ότι οδηγός του εν λόγω αυτοκινήτου είναι κάποιος κουρασμένος γονιός ή ένας γονιός που πιθανόν να αποσπαστεί η προσοχή του.
Το καλοκαίρι του 1985, μόλις ένα χρόνο μετά το ντεμπούτο του, το “Baby on Board” είχε τοποθετηθεί σε περισσότερα από 3 εκατομμύρια αυτοκίνητα και 500.000 από αυτά πωλούνταν κάθε μήνα.
Η επιτυχία τους σήματος ήταν έκπληξη για τον πρώην επενδυτή ακινήτων από το Μπρούκλαϊν της Μασαχουσέτης, Michael Lerner, ο οποίος ξόδεψε 65.000 δολάρια για να ξεκινήσει την Safety 1st, μια εταιρεία που επικεντρωνόταν σε είδη για παιδιά και η οποία εμπορευόταν τα πάντα, από προειδοποιητικές ετικέτες για δηλητήριο μέχρι μαλακά καλύμματα βρύσης ώστε να μην χτυπούν τα κεφάλια τους τα παιδιά.
Ο Lerner, ο οποίος δεν είχε παιδιά, ήταν ανήσυχος ενώ πήγαινε με το αυτοκίνητό του τον 18χρονο ανιψιό του στο σπίτι του έπειτα από μια οικογενειακή συγκέντρωση σε μια περιοχή με κυκλοφοριακή συμφόρηση.
Απέκτησε τα δικαιώματα του “Baby on Board” από δύο αδελφές, την Patricia και την Helen Bradley, που είχαν μια παρόμοια πινακίδα στην Ευρώπη, αλλά δεν ήξεραν πώς να το πωλήσουν.
Ούτε οι πωλητές ήξεραν όμως. Ο Lerner ξόδεψε πολύ χρόνο προσπαθώντας να πείσει τα πολυκαταστήματα ότι οι πινακίδες έπρεπε να μπουν στο τμήμα με τα βρεφικά είδη και όχι σ’ εκείνο με τα είδη αυτοκινήτου. Πίστευε ότι ήταν ένα αντικείμενο ασφάλειας και όχι μια καινοτομία.
Οι προσπάθειές του όμως δεν εισακούστηκαν μέχρι που συναντήθηκε με έναν αγοραστή της αλυσίδας Bradlees.
Το κατάστημα έκανε μια επιθετική διαφήμιση για τα παιδικά καθίσματα αυτοκινήτου και θεώρησε ότι η πινακίδα του Lerner ταίριαζε απόλυτα με τη στρατηγική του.
Αμέσως ακολούθησαν και άλλα καταστήματα.
Tο Baby on Board όμως μπορούσε να αντιγραφεί και μάλιστα, να διακωμωδηθεί. Σχεδόν αμέσως έκαναν την εμφάνισή τους πινακίδες με προειδοποιήσεις του στυλ, “Baby Driving” (Μωρό που Οδηγεί), “Grandma on Board” (Γιαγιά στο Αυτοκίνητο), “Ex-Husband in Trunk” (Πρώην Σύζυγος στο Πορτμπαγκάζ) και “Illiterate on Bord” (Αγράμματος στο Αυτοκίνητο). Αυτές οι πινακίδες ξεπέρασαν εκείνη του Lerner κατά πολύ.
Ο Lerner και όσοι σατίριζαν την πινακίδα του είχαν ένα κοινό: οι ειδικοί της οδικής ασφάλειας είχαν επιφυλάξεις για τις πινακίδες, οι οποίες θα μπορούσαν ενδεχομένως να παρεμποδίσουν τη θέα του οδηγού μέσω του πίσω παραθύρου.
Σε κάποιες πολιτείες των ΗΠΑ ενέκριναν τις πινακίδες επιτρέποντας τες να είναι κολλημένες στο κάτω μισό του παραθύρου.
Σε άλλες όμως απαγορεύονταν και μάλιστα η τροχαία έκοβε κλήσεις. Το 1986, το Ινστιτούτο Ασφαλιστικών Πληροφοριών ανακοίνωσε ότι οι πινακίδες δημιούργησαν κίνδυνο για τους οδηγούς που θα μπορούσαν να αποσπαστούν προσπαθώντας να τις διαβάσουν, προκαλώντας τροχαίο ατύχημα.
Εξέφρασε επίσης την ανησυχία του ότι όσοι έτρεχαν προς βοήθεια σε περίπτωση ατυχήματος κινδύνευαν και οι ίδιοι προσπαθώντας να απομακρύνουν ένα μωρό που μπορεί να μην βρισκόταν καν στο αυτοκίνητο κατά τη στιγμή.
Ο Lerner επέμενε ότι η πινακίδα σχεδιάστηκε με τέτοιο τρόπο ώστε να αφαιρείται όταν το παιδί δεν ήταν στο όχημα και θεώρησε ότι συνέβαλε στην πιο υπεύθυνη οδήγηση.
Τελικά, το 2000, ο Lerner πούλησε την εταιρεία του στην Dorel για 38 εκατομμύρια δολάρια.
Το 2014, οι ιδιοκτήτες της εκτιμούν ότι είχαν πουληθεί περισσότερες από 10 εκατομμύρια τέτοιες πινακίδες.
από: mental floss
Πηγή: 3otiko
ΔΙΑΣΩΣΤΕΣ ΡΟΔΟΥ
