Ως επαγγελματίες προνοσοκομειακής φροντίδας, γνωρίζουμε ότι βρισκόμαστε συνεχώς στο μικροσκόπιο. Είμαστε εκτεθειμένοι σε πιθανές νομικές συνέπειες για χίλιους διαφορετικούς λόγους. Αυτό σημαίνει πως ό,τι γράφουμε ή μοιραζόμαστε στα κοινωνικά δίκτυα μπορεί, ανά πάσα στιγμή, να χρησιμοποιηθεί εναντίον μας – ακόμη και να προβληθεί σε μια δικαστική αίθουσα, σε μια γιγαντοοθόνη, μπροστά σε όλο τον κόσμο.
Στην πραγματικότητα, ό,τι δημοσιεύουμε στο διαδίκτυο, το δημοσιεύουμε για πάντα. Δεν υπάρχει «το παίρνω πίσω». Και καμία νομική ένσταση ίσως να μην είναι αρκετή για να μας προστατεύσει από μια απόλυση ή μια ανεπανόρθωτη ζημιά στη φήμη μας.
Παραδείγματα από το εξωτερικό
Το 2016, επτά διασώστες και πυροσβέστες στη Νότια Καρολίνα απολύθηκαν λόγω σχολίων που έκαναν στο Facebook για διαδηλωτές του κινήματος Black Lives Matter. Η υπόθεση αυτή προκάλεσε έντονες αντιδράσεις και έφερε ξανά στο προσκήνιο το κρίσιμο ερώτημα:
Μπορεί ένας διασώστης να εκφραστεί ελεύθερα στα social media χωρίς να βλάψει την εικόνα του ή το κύρος του επαγγέλματός του;
Η πραγματικότητα: Υψηλότερα πρότυπα για όλους μας
Οι διασώστες είναι άνθρωποι, με συναισθήματα, με απόψεις, με ανάγκη να εκτονωθούν. Όμως, σε αντίθεση με άλλους επαγγελματίες, εμείς δεν έχουμε την πολυτέλεια να αφήνουμε τις προσωπικές μας απόψεις να αμφισβητήσουν την αντικειμενικότητα και την αμεροληψία μας.
Η εμπιστοσύνη του κοινού είναι το πιο δυνατό «νόμισμα» που έχουμε. Αν αυτή η εμπιστοσύνη χαθεί, τότε πλήττεται όχι μόνο το άτομο, αλλά και ολόκληρος ο κλάδος.
Σχόλια που υποτιμούν πολίτες, που χρησιμοποιούν απειλητικές ή απαξιωτικές εκφράσεις, μπορεί να φαίνονται σαν μια «εκτόνωση της στιγμής». Στην πραγματικότητα, όμως, υπονομεύουν το κύρος μας και προσφέρουν «όπλα» σε κάθε δικηγόρο που θα θελήσει να μας στοχοποιήσει.
Ανθρώπινη πλευρά και ευθύνη των οργανισμών
Είναι βέβαιο ότι οι συνάδελφοι εκείνοι που έκαναν τα ακατάλληλα σχόλια δεν σκόπευαν πραγματικά να βλάψουν κανέναν. Ήταν μια κακή στιγμή, μια λανθασμένη επιλογή. Αυτό όμως δεν αναιρεί το γεγονός ότι οι δημοσιεύσεις τους ήταν επιπόλαιες και επικίνδυνες.
Εδώ μπαίνει και η ευθύνη των υπηρεσιών και των ηγετών:
-
Μήπως αντί για απολύσεις θα έπρεπε να υπάρχουν μηχανισμοί υποστήριξης, καθοδήγησης και εκτόνωσης;
-
Μήπως οι οργανισμοί θα έπρεπε να δημιουργούν περιβάλλοντα όπου οι διασώστες μπορούν να μοιράζονται τις δυσκολίες και τις απογοητεύσεις τους με υγιείς τρόπους;
-
Μήπως θα έπρεπε να εκπαιδεύουν το προσωπικό στην ορθή χρήση των social media και στις πιθανές συνέπειες κάθε ανάρτησης;
Τι μπορούμε να κάνουμε εμείς
-
Σκεφτόμαστε πριν δημοσιεύσουμε. Ακόμα και κάτι που φαίνεται «αθώο» μπορεί να παρερμηνευτεί.
-
Αποφεύγουμε σχόλια πολιτικού, θρησκευτικού ή κοινωνικού χαρακτήρα που μπορεί να θεωρηθούν προσβλητικά ή μεροληπτικά.
-
Θυμόμαστε ότι εκπροσωπούμε το επάγγελμα και την ομάδα μας, είτε το θέλουμε είτε όχι.
-
Αναζητούμε υγιείς τρόπους εκτόνωσης (συναδελφική συζήτηση, ψυχολογική υποστήριξη, αθλητισμός) αντί για δημόσια ξεσπάσματα στο διαδίκτυο.
👉 Η ηγεσία στους οργανισμούς υγείας και διάσωσης οφείλει να στηρίζει το προσωπικό της και να προλαμβάνει τέτοιες καταστάσεις. Οι διασώστες, από την άλλη, οφείλουμε να θυμόμαστε ότι είμαστε συνεχώς «σε κοινή θέα» – και όσα γράφουμε ή μοιραζόμαστε σήμερα μπορεί αύριο να κρίνουν την καριέρα μας.
Η φήμη και η αξιοπιστία μας είναι πολύτιμες. Ας τις προστατεύσουμε.
Πηγή: EMS providers are held to a higher standard, which includes social media
Παναγιώτης Σπανός
ΔΙΑΣΩΣΤΕΣ ΡΟΔΟΥ
