Μία από τις μεγαλύτερες συζητήσεις και ένας από τους τομείς παραπληροφόρησης που σχετίζονται με την ΚΑΡΠΑ αφορά το θέμα της αναπνοής διάσωσης. Το 2010 κυκλοφόρησαν οι κατευθυντήριες οδηγίες για την ΚΑΡΠΑ «μόνο με συμπίεση», γεγονός που οδήγησε πολλούς ανθρώπους να πιστέψουν ότι οι αναπνοές διάσωσης δεν αποτελούσαν πλέον μέρος της ΚΑΡΠΑ.
Είναι λοιπόν;
Επίσης, θα πρέπει ένας παρευρισκόμενος να τις παρέχει κατά τη διάρκεια της ΚΑΡΠΑ;
Τι γίνεται αν κάποιος σταματήσει να αναπνέει αλλά έχει καρδιακό παλμό;
Στην εποχή του COVID-19, αυτά τα ερωτήματα είναι ακόμη πιο πιεστικά και σημαντικά, και γι’ αυτό το λόγο το κέντρο εκπαίδευσης ΚΑΡΠΑ στο Raleigh θέλησε να εκμεταλλευτεί την ευκαιρία για να παράσχει σαφήνεια, ώστε να ξέρετε αν πρέπει να συμπεριλάβετε αυτό το βήμα στις πρώτες βοήθειες που σώζουν ζωές.
Τι είναι η αναπνοή διάσωσης;
Όταν κάποιος δεν είναι σε θέση να αναπνεύσει μόνος του, εξακολουθεί να χρειάζεται οξυγόνο για να επιβιώσει, οπότε πρέπει να εισαχθεί χειροκίνητα αέρας στους πνεύμονές του. Αυτό μπορεί να γίνει με ένα μηχάνημα, όπως ένας αναπνευστήρας, αλλά εκτός νοσοκομείου, αυτό γίνεται με επαφή στόμα με στόμα.
Λειτουργεί η αναπνοή διάσωσης;
Η σύντομη απάντηση είναι απλά «Ναι». Αυτό ισχύει ιδιαίτερα όταν η έλλειψη οξυγόνου ήταν η αρχική αιτία της καρδιακής ανακοπής εξ αρχής. Η Αμερικανική Καρδιολογική Εταιρεία συνιστά την παροχή αναπνοής διάσωσης με συμπιέσεις σε περίπτωση:
- Πνιγμού
- Υπερδοσολογίας οπιοειδών
- Δηλητηρίασης από μονοξείδιο του άνθρακα
- Μη ανταποκρινόμενα βρέφη (συχνά προκαλούμενα από SIDS ή ασφυξία)
Επίσης, τα θύματα καρδιακής ανακοπής που μπορεί να έχουν μείνει χωρίς οξυγόνο για παρατεταμένο χρονικό διάστημα θα έχουν βελτιωμένη πρόγνωση με αναπνοή διάσωσης.
ΚΑΡΠΑ μόνο με τα χέρια έναντι αναπνοών διάσωσης με ΚΑΡΠΑ
Η Αμερικανική Καρδιολογική Εταιρεία εξέδωσε κατευθυντήριες γραμμές για την αποκαλούμενη «ΚΑΡΠΑ μόνο με τα χέρια», κατά την οποία ο διασώστης παρέχει μόνο θωρακικές συμπιέσεις και όχι συμπληρωματικές αναπνοές. Η απελευθέρωση αυτής της τεχνικής είναι αυτό που οδήγησε πολλούς ανθρώπους να πιστεύουν ότι η αναπνοή διάσωσης δεν είναι πλέον σημαντική, αλλά στην πραγματικότητα, η AHA ενέκρινε αυτή την τεχνική για δύο λόγους:
Μελέτες δείχνουν ότι εάν πραγματοποιηθεί εντός των πρώτων λεπτών ενός εξωνοσοκομειακού περιστατικού καρδιακής ανακοπής, η χειροκίνητη ΚΑΡΠΑ είναι αποτελεσματική για τα ενήλικα θύματα.
Δεν είναι απαραίτητη η εκπαίδευση. Οι άνθρωποι συχνά πανικοβάλλονται ή αισθάνονται αβοήθητοι κατά τη διάρκεια ενός καρδιακού επείγοντος περιστατικού, αλλά η πρακτική ΚΑΡΠΑ απαιτεί μόνο από έναν παρευρισκόμενο να καλέσει την υπηρεσία ασθενοφόρων και στη συνέχεια να κάνει βαθιές, γρήγορες συμπιέσεις στο κέντρο του θώρακα υπό τη μελωδία του «Stayin’ Alive».
Για τους εργαζόμενους στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης και τους ανθρώπους που λαμβάνουν εκπαίδευση στην ΚΑΡΠΑ, οι αναπνοές διάσωσης εξακολουθούν να διδάσκονται στο πρόγραμμα εκπαίδευσης και απαιτούνται για την απόκτηση πιστοποίησης.
Πώς να εκτελείτε αναπνοές διάσωσης
Σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές της AHA για τις αναπνοές διάσωσης, η ποιότητα έναντι της ποσότητας είναι το κλειδί. Μια αναπνοή δίνεται κάθε έξι έως οκτώ δευτερόλεπτα και κάθε αναπνοή πρέπει να διαρκεί περίπου ένα ολόκληρο δευτερόλεπτο για να χορηγηθεί.
Η αναπνοή διάσωσης χορηγείται μέσω των ακόλουθων βημάτων:
- Γείρετε ελαφρά το πηγούνι του θύματος προς τα πίσω για να ανοίξει ο αεραγωγός,
- Κλείστε τη μύτη,
- Τοποθετήστε το στόμα σας ακριβώς πάνω από το ανοιχτό στόμα του θύματος και εκπνεύστε με μέτριο, σταθερό ρυθμό.
Η παιδική αναπνοή διάσωσης είναι παρόμοια, φροντίζοντας να κρατάτε το πηγούνι και το κεφάλι ελαφρώς γερμένο προς τα πίσω και προς τα πάνω για να διατηρήσετε τον αεραγωγό ανοιχτό. Η βρεφική αναπνοή διάσωσης περιλαμβάνει την τοποθέτηση του στόματός σας πάνω από τη μύτη και το στόμα, αντί να πιέζετε τα ρουθούνια, και την τοποθέτηση του χεριού σας στο μέτωπο για να γείρετε το κεφάλι, αντί να βασίζεστε στη μέθοδο κλίσης του πηγουνιού.
Είναι ασφαλής η εκτέλεση υποβοηθούμενου αερισμού;
Λόγω του COVID-19, περισσότεροι άνθρωποι ανησυχούν για την παροχή τεχνητής αναπνοής στόμα με στόμα, και αυτό είναι κατανοητό. Ένας τρόπος για να αποτραπεί η μετάδοση είναι μέσω μιας λαστιχένιας, μονής κατεύθυνσης μάσκας που βρίσκεται στα περισσότερα κιτ πρώτων βοηθειών. Εφαρμόζεται άνετα πάνω από το θύμα και ο διασώστης αναπνέει μέσα σε μια βαλβίδα η οποία παρέχει αέρα στους πνεύμονες του θύματος, ελαχιστοποιώντας παράλληλα την έκθεση σε τυχόν μικρόβια. Βεβαιωθείτε ότι αυτές οι μάσκες είναι διαθέσιμες με τον AEΑ ή το κιτ πρώτων βοηθειών του οργανισμού σας.
Επιπλέον, η χειροκίνητη ΚΑΡΠΑ είναι μια βιώσιμη, σωτήρια επιλογή για τα περισσότερα θύματα και ελαχιστοποιεί επίσης την εξάπλωση.
Πηγή: https://cpreducatorsinc.com/is-rescue-breathing-still-used-in-cpr/
Παναγιώτης Σπανός
ΔΙΑΣΩΣΤΕΣ ΡΟΔΟΥ
