Κατά τη διάρκεια της ανάνηψης, ο πιο συχνός οστικός τραυματισμός που μπορεί να παρατηρηθεί είναι τα κατάγματα του στέρνου και των πλευρών που προκαλούνται από εξωτερικές θωρακικές συμπιέσεις σε ποσοστό 13-97% των περιπτώσεων, ανάλογα με τη βιβλιογραφία.
Τα κατάγματα των πλευρών αφορούν συχνότερα το αριστερό ημιθωράκιο (2η έως 7η πλευρά) από ότι το δεξιό ημιθωράκιο (2η έως 6η πλευρά) του θωρακικού τοιχώματος, στο επίπεδο της μεσοκλειδικής γραμμής και είναι ιδιαιτέρως συχνά σε ηλικιωμένους ασθενείς. Το γεγονός αυτό οφείλεται στην αυξημένη ενεργειακή δαπάνη που απαιτείται για τη συμπίεση του θώρακα λόγω της αυξημένης ακαμψίας του θωρακικού τοιχώματος.
Επιπλέον, με την αύξηση της ηλικίας, ο κίνδυνος υποκείμενης οστεοπενίας αυξάνεται, ιδιαίτερα σε γυναίκες. Αυτές οι βλάβες πρέπει να διακρίνονται ιατροδικαστικά από άλλες, τραυματικής αιτιολογίας, βλάβες του θωρακικού τοιχώματος, όπως για παράδειγμα επίθεση ή ατύχημα. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι οι συμβατικές ακτινογραφικές εξετάσεις έχουν περιορισμούς όσον αφορά στη διάγνωση οστικών κακώσεων του θώρακα. Αυτοί οι τραυματισμοί συχνά επιβεβαιώνονται μόνο από τη νεκροτομή.
Πρέπει να τονιστεί ότι η πρόκληση καταγμάτων στις πλευρές ή άλλων κακώσεων στο θύμα αποτελούν μία συχνή αλλά αποδεκτή επιπλοκή και το θύμα πρέπει να ελέγχεται για την ανάπτυξη τέτοιων επιπλοκών μετά την ολοκλήρωση της Β. ΚΑΡΠΑ.
Τραυματισμοί του θωρακικού τοιχώματος μετά από ΚΑΡΠΑ σπάνια παρατηρούνται σε παιδιά, αφενός γιατί το θωρακικό τοίχωμα των βρεφών έχει μεγαλύτερη ελαστικότητα σε σχέση με τα άτομα μεγαλύτερης ηλικίας, αφετέρου γιατί η εφαρμογή της ΚΑΡΠΑ είναι σπανιότερη κατά την ηλικία αυτή. Σε περίπτωση ανεύρεσης τραυμάτων στο θωρακικό τοίχωμα βρεφών, αυτά θα πρέπει να διαφοροποιηθούν από τα τραύματα που προκαλούνται από κακοποίηση των παιδιών.
Η κατάσταση περιπλέκεται όταν σε σπάνιες περιπτώσεις, γνωστοί τραυματισμοί από κακοποίηση, αιμορραγία του αμφιβληστροειδούς ή κατάγματα πλευρών μπορεί να προκληθούν και από προσπάθειες ανάνηψης σε βρέφη. Όπως και στους ενήλικες, η παρατεταμένη διάρκεια της εφαρμογής των μέτρων ανάνηψης αυξάνει την πιθανότητα πρόκλησης σοβαρών τραυματισμών του θωρακικού τοιχώματος σε παιδιά.
Οστικές κακώσεις μπορεί να συνοδεύονται από επιφανειακές αλλοιώσεις του δέρματος στην περιοχή του στέρνου μετά από εφαρμογή ΚΑΡΠΑ. Εκχυμώσεις παρατηρούνται συχνά μετά από ΚΑΡΠΑ χωρίς να έχουν κάποιο ιατροδικαστικό ενδιαφέρον. Εντούτοις μπορεί να υπαινίσσονται υποκείμενες οστικές κακώσεις.
ΣΥΧΝΕΣ ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΟΠΝΕΥΜΟΝΙΚΗΣ ΑΝΑΖΩΟΓΟΝΝΗΣΗΣ – ΤΡΑΧΗΛΟΣ (Μέρος Πρώτο)
ΣΥΧΝΕΣ ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΟΠΝΕΥΜΟΝΙΚΗΣ ΑΝΑΖΩΟΓΟΝΝΗΣΗΣ – ΘΩΡΑΚΑΣ (Μέρος Δεύτερο)
ΣΠΑΝΙΕΣ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΣΠΑΝΙΕΣ ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΟΠΝΕΥΜΟΝΙΚΗΣ ΑΝΑΖΩΟΓΟΝΝΗΣΗΣ (Μέρος Τρίτο)
ΙΑΤΡΙΚΟ ΣΦΑΛΜΑ – ΠΟΙΝΙΚΕΣ, ΑΣΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΠΕΙΘΑΡΧΙΚΕΣ ΕΥΘΥΝΕΣ (Μέρος Έκτο)
ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ
Επιπλοκές καρδιοπνευμονικής αναζωογόνησης νομικές συνέπειες και ηθικά διλήμματα
ΑΣΠΑΣΙΑ ΔΕΛΗΛΙΓΚΑ ΑΓΜ: 429613
ΔΙΑΣΩΣΤΕΣ ΡΟΔΟΥ
