Μεταπηδήστε στο περιεχόμενο
Αρχική » Αρθρογραφία και Δράσεις » Προνοσοκομειακή Φροντίδα » Πώς η συμπόνια στη δουλειά οδηγεί σε αποδοτικά αποτελέσματα στη σκηνή (Ψυχολογία Διασώστη)

Πώς η συμπόνια στη δουλειά οδηγεί σε αποδοτικά αποτελέσματα στη σκηνή (Ψυχολογία Διασώστη)

Αν και κάθε κατάσταση είναι διαφορετική, οι περισσότεροι άνθρωποι είναι πιο δεκτικοί σε μια συμπονετική προσέγγιση από μια αυταρχική εντολή.

Στο τέλος μιας πολυάσχολης βάρδιας σε όλη την πόλη – αυτοκινητιστικά δυστυχήματα, διαρροές αερίου, πυρκαγιές σε κουζίνες, καρδιακές προσβολές – λάβαμε μια κλήση ρουτίνας για μια ύποπτη υπερβολική δόση. Είχαμε ξενυχτήσει το μεγαλύτερο μέρος της νύχτας και ήμασταν εξαντλημένοι, όπως και οι παραϊατρικοί της ιδιωτικής εταιρείας που επίσης ανταποκρίθηκαν στο περιστατικό.

Επειδή φτάσαμε στον τόπο του συμβάντος την ίδια ώρα, αφήσαμε τους παραϊατρικούς να προσεγγίσουν πρώτοι τον ασθενή. Η νεαρή γυναίκα, η “Τρέισι”, ήταν ζαρωμένη στο πάτωμα του μπάνιου, μισοντυμένη, κλαίγοντας και άρρωστη, αλλά ο επικεφαλής βιαζόταν. Δεν είχε καθόλου υπομονή για την Τρέισι, η οποία ήταν σκυμμένη δίπλα στην τουαλέτα, με το κεφάλι στην αγκαλιά της. “Σήκω πάνω”, της είπε ο παραϊατρικός. Εκείνη δεν κουνήθηκε. Αναστατωμένος, έβαλε το χέρι του κάτω από το ένα της χέρι, προσπαθώντας να την τραβήξει άγρια για να την σηκώσει στα πόδια της. “Έλα, πάμε”, είπε. Τα λαστιχένια πόδια της κατέρρευσαν και έπεσε με την πλάτη στον τοίχο.

Σε εκείνο το σημείο, η ομάδα μου μπήκε στη μέση. Κατεβήκαμε δίπλα στην Τρέισι στο πάτωμα και συστηθήκαμε. Τη ρωτήσαμε αν θα μπορούσε να σηκωθεί με βοήθεια και να βγει στον καναπέ. Είπε ότι μπορούσε, και με βοήθεια, το έκανε. Τη βοηθήσαμε με τα παπούτσια και το παλτό της. Μας είπε ότι έπασχε από ψυχική ασθένεια και ότι η υπερβολική δόση συνταγογραφούμενων φαρμάκων ήταν τυχαία. Της υποσχεθήκαμε να μεταβιβάσουμε αυτή την πληροφορία στο νοσοκομείο. Δύο από εμάς την υποστηρίξαμε καθώς κατέβαινε με τρεμάμενα πόδια τις σκάλες του συγκροτήματος διαμερισμάτων προς το ασθενοφόρο.

Μέσα σε λίγα λεπτά, η Tracy ήταν καθ’ οδόν για το νοσοκομείο, αλλά πριν φύγει το ασθενοφόρο, τράβηξα τον παραϊατρικό στην άκρη. “Γιατί της φέρεσαι έτσι;” Τον ρώτησα. Μου είπε ότι αυτό ήταν το μοναδικό ασθενοφόρο που είχε απομείνει στην πόλη και ένιωθε την πίεση να επισπεύσει την κλήση.

Η συμπόνια ως πύλη προς την αποτελεσματικότητα

Έφυγα από εκείνη την κλήση με παρατεταμένα συναισθήματα. Με ενοχλούσε το γεγονός ότι ο παραϊατρικός ήταν τόσο σκληρός με τον ασθενή. Ήταν μόλις 24 ετών, είχε μια χρόνια ασθένεια, και ήταν αναστατωμένη αλλά κατά βάση συνεργάσιμη. Η έλλειψη συμπόνιας γι’ αυτήν ήταν ηθικά λανθασμένη στα μάτια μου.

Αλλά ο τρόπος του κατά την κλήση ήταν επίσης κακή εργασιακή πρακτική. Ενώ εκείνος θεωρούσε τη συμπονετική προσέγγιση αυτής της ασθενούς ως χάσιμο χρόνου, η δική μας συμπόνια γι’ αυτήν ήταν αυτή που στην πραγματικότητα επιτάχυνε την κλήση – που ήταν και ο στόχος του. Αν δεν είχαμε κερδίσει την εμπιστοσύνη αυτής της ασθενούς, ίσως να μην είχε προσπαθήσει να περπατήσει μαζί μας και θα έπρεπε να τη μεταφέρουμε με φορείο από δύο ορόφους σκάλας. Εάν ο παραϊατρικός την είχε ανταγωνιστεί περαιτέρω, μπορεί να είχε γίνει φοβισμένη και μη συνεργάσιμη, με αποτέλεσμα να χρειαστεί η ενίσχυση της αστυνομίας. Όλα αυτά τα αποτελέσματα θα ήταν άμεσο αποτέλεσμα της μη συμπαθητικής προσέγγισης του παραϊατρικού, ο οποίος πίστευε ότι εξοικονομούσε χρόνο.

Πιστεύω ότι έχουμε ηθική επιταγή να συμπεριφερόμαστε με συμπόνια προς τους ανθρώπους που συναντάμε στη δουλειά μας. Μπορεί για εμάς να είναι μια ακόμη κλήση, αλλά για τους περισσότερους ανθρώπους είναι η χειρότερη μέρα της ζωής τους. Οι άνθρωποι που μας καλούν μπορεί να είναι οι γονείς μας, τα παιδιά μας, οι γείτονές μας. Οφείλουμε να αναγνωρίσουμε την ανθρωπιά τους με συμπόνια -και στους εαυτούς μας-.

Αλλά η συμπόνια είναι και η πρακτική επιλογή. Θα λειτουργούμε πάντα πιο αποτελεσματικά και με καλύτερα αποτελέσματα αν έχουμε την εμπιστοσύνη και τη συνεργασία των ανθρώπων που συναντάμε στη δουλειά μας. Η δημιουργία μιας βάσης συμπόνιας στη δουλειά μας αυξάνει την αποτελεσματικότητά μας σε κάθε είδος έκτακτης ανάγκης που αντιμετωπίζουμε. Όχι μόνο θα δουλεύουμε καλύτερα, αλλά θα είμαστε και καλύτεροι. Στο τέλος, θα αποκομίσουμε το μεγαλύτερο όφελος αυτής της προσέγγισης μέσα μας.

Συγγραφέας: Linda Willing

Πηγή: https://www.ems1.com/ems-management/articles/how-compassion-on-the-job-leads-to-efficient-outcomes-on-scene-Yvjb7EPf5MUza7Qo/

Παναγιώτης Σπανός

Προνοσοκομειακός Διασώστης

ΔΙΑΣΩΣΤΕΣ ΡΟΔΟΥ