Οδηγός: Αντιμετώπιση Τραυματία στο κρύο
Συγγραφέας: James Augustine, MD, FACEP
Η θεραπεία του κρύου και τραυματισμένου ασθενούς από τροχαίο ατύχημα περιλαμβάνει τρία πολύ σημαντικά στοιχεία.
1. Ο πάροχος προνοσοκομειακής φροντίδας δεν πρέπει να αφήσει το θύμα να βραχεί ή να κρυώσει περισσότερο
2. Εάν απαιτείται απεγκλωβισμός, μην απογυμνώνετε τον ασθενή ή μην αρχίσετε να χορηγείτε κρύα ενδοφλέβια υγρά
3. Ακόμη και το κρύο οξυγόνο θα επιδεινώσει την κατάσταση του ασθενούς
Τα πρωτόκολλα αντιμετώπισης τραύματος πρέπει να περιλαμβάνουν θερμαινόμενη θεραπεία εισπνοής και ενδοφλέβιων υγρών και να περιλαμβάνουν τα ακόλουθα στοιχεία:
– Τερματισμός της ψυχρής πρόκλησης.
Μετακινήστε το θύμα από το κρύο ή απομακρύνετε το κρύο από το θύμα. Ιδιαίτερα σημαντική είναι η απομάκρυνση των βρεγμένων ρούχων. Αφήστε ζεστά, στεγνά ρούχα στη θέση τους μέχρι το περιβάλλον γύρω από τον ασθενή να είναι θερμότερο από αυτόν.
– Διαχειριστείτε τον αεραγωγό και την αναπνοή.
Ο αερισμός πρέπει να χρησιμοποιεί θερμαινόμενο οξυγόνο και υγρασία όσο το δυνατόν περισσότερο. Χρήση ενδοτραχειακής διασωλήνωσης για την προστασία του αεραγωγού και του αερισμού είναι επωφελής εάν μπορεί να πραγματοποιηθεί γρήγορα και δεν μετακινεί την τραυματισμένη αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης του θύματος.
– Διατήρηση ζεστού περιβάλλοντος.
Μόλις αρχίσει η θέρμανση, μην αφήνετε το θύμα να κρυώσει ξανά. Εάν υπάρχει πιθανότητα παρατεταμένου απεγκλωβισμού, μην ξεκινήσετε ενεργή επαναθέρμανση μέχρι να βεβαιωθείτε ότι η θέρμανση μπορεί να συνεχιστεί.
– Προετοιμαστείτε αρκετά βήματα μπροστά.
Βεβαιωθείτε ότι η ακινητοποίηση είναι έτοιμη όταν ο απεγκλωβισμός έχει ολοκληρωθεί. Ο νάρθηκας μπορεί να γίνει χρησιμοποιώντας στεγνά ρούχα του θύματος και απλά αντικείμενα. όπως κουβέρτες, πετσέτες και ταινία.
– Χρησιμοποιήστε εμπορικά προϊόντα για τη θέρμανση, εάν είναι διαθέσιμα. Θερμαινόμενο οξυγόνο – σε 42°C (108°F) – πρέπει να χορηγείται και να υγραίνεται. Θέρμανση οξυγόνου χωρίς ύγρανση δεν αποτελεί αποτελεσματική τεχνική θέρμανσης. Οι ενδοφλέβιες χορηγήσεις θα πρέπει να θερμαίνονται σε περίπου 40°C (104°F) όταν είναι δυνατόν, και δεν πρέπει να χορηγούνται εάν είναι ψυχρότερες από τη θερμοκρασία πυρήνα του ασθενούς. Η γενική
προσέγγιση στην υποθερμία είναι η έναρξη της θεραπείας με υγρά πολύ αργά, επειδή μία κρύα καρδιά δεν μπορεί να διαχειριστεί αποτελεσματικά μεγάλες δόσεις υγρών.
Παναγιώτης Σπανός
Προνοσοκομειακός Διασώστης
ΔΙΑΣΩΣΤΕΣ ΡΟΔΟΥ
