Ασθενείς εκσφενδονίζουν λεκτικές προσβολές στη Michelle Ravera καθημερινά στην αίθουσα επειγόντων περιστατικών. Η σωματική βία είναι λιγότερο συχνή, είπε, αλλά έχει γίνει μια αυξανόμενη απειλή.
Η Ravera, νοσηλεύτρια στα επείγοντα περιστατικά στο Sutter Medical Center στο Σακραμέντο, θυμήθηκε ένα περιστατικό κατά το οποίο ένας ταραγμένος ασθενής ήθελε να φύγει. «Χωρίς καμιά προειδοποίηση, απλά σήκωσε το χέρι του, άρπαξε τα γυαλιά μου και με γρονθοκόπησε στο πρόσωπο», δήλωσε η Ravera, 54 ετών. «Και στη συνέχεια ετοιμαζόταν να επιτεθεί σε άλλον ασθενή στο δωμάτιο». Ο Ravera και οι φρουροί ασφαλείας του νοσοκομείου ακινητοποίησαν τον ασθενή ώστε να μην μπορεί να βλάψει κανέναν άλλο.
Η βία κατά των εργαζομένων στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης αυξάνεται, μεταξύ άλλων και στα επείγοντα περιστατικά, όπου οι εντάσεις μπορεί να είναι μεγάλες καθώς το προσωπικό ασχολείται με πολλαπλά επείγοντα καθήκοντα.
Το Covid-19 έκανε τα πράγματα μόνο χειρότερα: Με το να δυσκολέψει η πρόσβαση στα νοσοκομεία, πολλοί ασθενείς κατέληξαν στα επείγοντα περιστατικά με σοβαρές ασθένειες – και ξεχειλίζοντας από απογοήτευση.
Στην Καλιφόρνια, η απλή επίθεση εναντίον εργαζομένων μέσα σε ένα Τμήμα Επείγοντων θεωρείται η ίδια με την απλή επίθεση εναντίον σχεδόν οποιουδήποτε άλλου και επισύρει μέγιστη τιμωρία 1.000 δολάρια πρόστιμο και έξι μήνες φυλάκιση. Αντίθετα, η απλή επίθεση εναντίον εργαζομένων σε ιατρικές υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης στο πεδίο, όπως ένας EMT που ανταποκρίνεται σε ένα συμβάν, επισύρει μέγιστες ποινές πρόστιμο 2.000 δολαρίων και φυλάκιση ενός έτους. Η απλή επίθεση δεν προϋποθέτει τη χρήση θανατηφόρου όπλου ή την πρόθεση πρόκλησης σοβαρών σωματικών βλαβών.
Το μέλος της πολιτειακής συνέλευσης Freddie Rodriguez, ο οποίος εργάστηκε ως ΕΜΤ, συνέταξε νομοσχέδιο για να καταστήσει τις ποινές συνεπείς: πρόστιμο 2.000 δολαρίων και φυλάκιση ενός έτους για απλή επίθεση σε οποιονδήποτε εργαζόμενο σε επείγοντα περιστατικά υγειονομικής περίθαλψης εν ώρα εργασίας, είτε στο πεδίο είτε στα επείγοντα περιστατικά. Το μέτρο θα εξαλείψει επίσης τη διαφορά για την απλή σωματική βλάβη.
Οι ασθενείς και τα μέλη της οικογένειας επιτίθενται στο προσωπικό και «κάνουν πράγματα που δεν θα έπρεπε να κάνουν στους ανθρώπους που είναι εκεί για να φροντίζουν τους αγαπημένους σας», δήλωσε ο Rodriguez, Δημοκρατικός από την Pomona. Το νομοσχέδιο πέρασε ομόφωνα από την πολιτειακή συνέλευση τον Ιανουάριο και αναμένει την εξέτασή του από τη Γερουσία.
Ο Rodriguez έχει παρουσιάσει παρόμοια μέτρα δύο φορές στο παρελθόν. Ο τότε κυβερνήτης Jerry Brown άσκησε βέτο σε ένα τέτοιο το 2015, λέγοντας ότι αμφιβάλλει αν μια μεγαλύτερη ποινή φυλάκισης θα αποτρέψει τη βία. «Πρέπει να βρούμε πιο δημιουργικούς τρόπους για να προστατεύσουμε την ασφάλεια αυτών των κρίσιμων εργαζομένων», έγραψε στο μήνυμα για το βέτο του. Το νομοσχέδιο του 2019 δεν ψηφίστηκε στην πολιτειακή Γερουσία.
Ο Rodriguez δήλωσε ότι τα επείγοντα περιστατικά έχουν γίνει πιο επικίνδυνα για τους εργαζόμενους στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης από τότε και ότι «πρέπει να υπάρξει λογοδοσία» για τη βίαιη συμπεριφορά. Οι αντίθετοι με τα μέτρα φοβούνται ότι οι αυστηρότερες ποινές θα επιβάλλονταν δυσανάλογα σε έγχρωμους ασθενείς ή σε ασθενείς με αναπτυξιακές αναπηρίες. Επισημαίνουν επίσης ότι οι βίαιοι ασθενείς μπορούν ήδη να αντιμετωπίσουν ποινές βάσει των υφιστάμενων νόμων περί επίθεσης και σωματικής βλάβης.
Τα στοιχεία από το Τμήμα Ασφάλειας και Υγείας της Εργασίας της Καλιφόρνιας δείχνουν ότι οι αναφερόμενες επιθέσεις σε εργαζόμενους στα επείγοντα περιστατικά από ασθενείς, επισκέπτες και αγνώστους αυξήθηκαν κατά περίπου 25% από το 2018 έως το 2023, από 2.587 σε 3.238. Το ποσοστό των επιθέσεων ανά 100.000 επισκέψεις στα επείγοντα περιστατικά αυξήθηκε επίσης.
Οι γροθιές, οι κλωτσιές, τα σπρωξίματα και παρόμοιες επιθετικές ενέργειες ευθύνονται για τις περισσότερες επιθέσεις. Μόνο ένας μικρός αριθμός περιλάμβανε όπλα.
Αυτοί οι αριθμοί είναι πιθανότατα υποεκτίμηση, δήλωσε ο Al’ai Alvarez, γιατρός των επειγόντων περιστατικών και κλινικός αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Επείγουσας Ιατρικής του Πανεπιστημίου Stanford. Πολλοί εργαζόμενοι στα νοσοκομεία δεν συμπληρώνουν αναφορές για τη βία στον χώρο εργασίας επειδή δεν έχουν χρόνο ή αισθάνονται ότι δεν θα βγει τίποτα, είπε.
Η Ravera θυμάται όταν η κοινότητά της συσπειρώθηκε γύρω από τους εργαζόμενους στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης στην αρχή της πανδημίας, ενεργώντας με σεβασμό και φέρνοντας τρόφιμα και επιπλέον μάσκες N95 στους εργαζόμενους.
«Μετά κάτι άλλαξε», είπε. «Οι ασθενείς έγιναν πιο θυμωμένοι και πιο επιθετικοί».
Η βία μπορεί να συμβάλει στην επαγγελματική εξουθένωση και να οδηγήσει τους εργαζόμενους να παραιτηθούν – ή ακόμα χειρότερα, δήλωσε η Alvarez, η οποία έχει χάσει συναδέλφους της από αυτοκτονία και πιστεύει ότι η επαγγελματική εξουθένωση ήταν βασικός παράγοντας. «Το κόστος της επαγγελματικής εξουθένωσης είναι περισσότερο από την απώλεια παραγωγικότητας», είπε. «Είναι απώλεια ανθρώπων που είχαν επίσης τη δυνατότητα να φροντίσουν πολύ περισσότερους ανθρώπους».
Το National Center for Health Workforce Analysis προβλέπει ότι η Καλιφόρνια θα αντιμετωπίσει έλλειψη 18% όλων των τύπων νοσηλευτών το 2035, την τρίτη χειρότερη στη χώρα.
Η ομοσπονδιακή νομοθεσία με την ονομασία «Safety From Violence for Healthcare Employees Act» (Νόμος για την ασφάλεια από τη βία για τους εργαζόμενους στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης) θα προβλέπει ποινές έως και 10 ετών για επίθεση κατά εργαζομένου στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης, που δεν περιορίζεται στους εργαζόμενους σε υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης, και έως και 20 έτη σε περιπτώσεις που περιλαμβάνουν επικίνδυνα όπλα ή σωματικές βλάβες. Αν και εισήχθη το 2023, δεν έχει ακόμη εξεταστεί από επιτροπή.
Οι αντίπαλοι του νομοσχεδίου της Καλιφόρνιας, στους οποίους περιλαμβάνονται η ACLU California Action, η California Public Defenders Association και υποστηρικτές ατόμων με αυτισμό, υποστηρίζουν ότι δεν θα αποτρέψει τις επιθέσεις – και θα στοχοποιήσει άδικα ορισμένους ασθενείς.
«Δεν υπάρχουν στοιχεία που να υποδηλώνουν ότι οι αυξημένες ποινές θα αντιμετωπίσουν ουσιαστικά αυτή τη συμπεριφορά», δήλωσε ο Eric Henderson, νομοθετικός συνήγορος της ACLU California Action. «Το πιο σημαντικό είναι ότι υπάρχουν ήδη νόμοι για την αντιμετώπιση της επιθετικής συμπεριφοράς».
Η Beth Burt, εκτελεστική διευθύντρια της Autism Society Inland Empire, δήλωσε ότι το μέτρο δεν λαμβάνει υπόψη τις ειδικές ανάγκες των ατόμων με αυτισμό και άλλες αναπτυξιακές διαταραχές.
Οι μυρωδιές, τα φώτα, οι υφές και ο συνωστισμός στα επείγοντα περιστατικά μπορεί να υπερδιεγείρουν ένα άτομο με αυτισμό, είπε. Όταν συμβαίνει αυτό, μπορεί να δυσκολεύονται να εκφράσουν τα συναισθήματά τους, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε βίαιο ξέσπασμα, «είτε πρόκειται για ένα 9χρονο είτε για ένα 29χρονο», δήλωσε η Burt.
Ανησυχεί ότι το προσωπικό των νοσοκομείων μπορεί να παρεξηγήσει αυτές τις αντιδράσεις και να εμπλέξει τις αστυνομικές αρχές όταν αυτό δεν είναι απαραίτητο. Ως «γονέας, εξακολουθεί να είναι ο χειρότερος φόβος μου» ότι θα λάβει ένα τηλεφώνημα που θα την ενημερώσει ότι ο ενήλικος γιος της με αυτισμό έχει συλληφθεί, είπε.
Η Burt θα προτιμούσε η πολιτεία να δώσει προτεραιότητα στα προγράμματα αποκλιμάκωσης έναντι των ποινών, όπως τα προγράμματα κατάρτισης για τους πρώτους ανταποκριτές που βοήθησε να δημιουργηθούν μέσω της Εταιρείας Αυτισμού Inland Empire. Μετά την εφαρμογή της εκπαίδευσης, οι διοικητές των νοσοκομείων ζήτησαν από την Burt να μοιραστεί μαζί τους κάποιες στρατηγικές, είπε. Το προσωπικό ασφαλείας του νοσοκομείου που δεν θέλει να χρησιμοποιήσει φυσικούς περιορισμούς σε αυτιστικούς ασθενείς έχει επίσης ζητήσει τη συμβουλή της, είπε.
Οι υποστηρικτές του νομοσχεδίου, συμπεριλαμβανομένων ομάδων υγειονομικής περίθαλψης και επιβολής του νόμου, αντιτείνουν ότι τα άτομα με ψυχικές παθήσεις ή αυτισμό που κατηγορούνται για επίθεση στα επείγοντα περιστατικά μπορεί να είναι επιλέξιμα για τα υπάρχοντα προγράμματα που παρέχουν θεραπεία ψυχικής υγείας αντί ποινικής καταδίκης.
Η Stephanie Jensen, νοσηλεύτρια στα επείγοντα περιστατικά και επικεφαλής των κυβερνητικών υποθέσεων της Emergency Nurses Association, California State Council, δήλωσε ότι η οργάνωσή της υποστηρίζει απλώς την ισότητα. «Αν με χτυπήσεις στο νοσοκομείο, είναι το ίδιο με το αν με χτυπήσεις στο δρόμο», είπε.
Εάν οι νομοθέτες δεν δράσουν, προειδοποίησε, δεν θα υπάρχουν αρκετοί εργαζόμενοι για τους ασθενείς που τους χρειάζονται.
«Είναι δύσκολο να διατηρήσεις αυτούς τους ανθρώπινους πόρους προσβάσιμους όταν φαίνεται ότι εμφανίζεσαι για να σε χτυπήσουν κάθε μέρα», δήλωσε η Jensen. «Το τμήμα επειγόντων περιστατικών τα παίρνει στο κρανίο, κυριολεκτικά και μεταφορικά».
Πηγή: https://www.news-medical.net/news/20240403/Attacks-on-emergency-room-workers-prompt-debate-over-tougher-penalties.aspx
Παναγιώτης Σπανός
ΔΙΑΣΩΣΤΕΣ ΡΟΔΟΥ
