Μερικές φορές δεν κρατιέμαι και πρέπει να τα πω. Αυτή τη φορά η φαγούρα λέγεται ραδιοεπικοινωνία.
Ακολουθούν κάποιες γενικές, αλλά κρίσιμες συμβουλές για όποιον χρησιμοποιεί ασυρμάτους στο πλαίσιο του επείγοντος:
🔇 Μίλα λιγότερο.
Ο χρόνος στον ασύρματο είναι πολύτιμος και περιορισμένος. Η υπηρεσία μεγαλώνει, το ίδιο και οι ανάγκες επικοινωνίας. Όσο περισσότερο μιλάς, τόσο λιγότερος χρόνος απομένει για να περάσει κρίσιμη πληροφορία – και ναι, ίσως άλλος χρειάζεται τον ασύρματο περισσότερο από εσένα.
Σκέψου πρώτα τι θες να πεις. Γράψ’ το αν χρειαστεί. Παλιά είχαμε μικρούς πίνακες στο ασθενοφόρο, δεν ήταν καθόλου άσχημη ιδέα.
Εξασκείσαι στην ΚΑΡΠΑ, στην ενδοφλέβια, στους αεραγωγούς; Ωραία. Αλλά μιλάς περισσότερο στον ασύρματο απ’ ό,τι κάνεις όλα αυτά μαζί. Άρα, εξασκήσου και στην επικοινωνία.
Όταν δίνεις στοιχεία στο νοσοκομείο, χρησιμοποίησε το ακρωνύμιο IMIST (Identification – Mechanism – Injuries – Signs – Treatment). Είναι απλό και αποτελεσματικό.
Όταν ζητάς ενίσχυση, πες μόνο τι έχει ο ασθενής:
«STEMI προσθίου τοιχώματος», «Σοβαρό άσθμα», «Αναίσθητος από κρανιοεγκεφαλική».
Όχι 10 ζωτικά – θα τα επανεκτιμήσουμε ούτως ή άλλως όταν φτάσουμε.
👂 Άκου περισσότερο.
Πρόσφατα αυτό με έχει εξοργίσει. Είσαι στη βάρδια, στο όχημα και έχεις ευθύνη να ακούς τον ασύρματο. Δεν έχει σημασία αν είσαι για καφέ ή καθ’ οδόν. Οφείλεις να είσαι διαθέσιμος.
Οι τηλεφωνητές προσπαθούν να σε εντοπίσουν και εσύ… στο πουθενά.
Και μη νομίζεις ότι δεν έχουν κι αυτοί δύσκολη δουλειά. Έχουν ίσως πιο δύσκολη δουλειά από σένα. Και δε χρειάζονται εσένα να τους την κάνεις δυσκολότερη.
Κι εκτός αυτού, μπορεί να σου πουν κάτι πολύ σημαντικό:
«ΚΑΡΠΑ ξεκίνησε», ή «στο σημείο υπάρχει άτομο με μαχαίρι».
Πληροφορίες που μπορούν να σώσουν ζωές.
😐 Άσε την “ειρωνεία” και τη γκρίνια
Ξανά: οι τηλεφωνητές έχουν δύσκολο έργο. Δεν χρειάζονται το ύφος, τις ειρωνείες και τα μισόλογα σου στον ασύρματο. Είσαι επαγγελματίας. Φέρσου αντίστοιχα.
🎯 Ειδικά παράπονα (να τα βγάλω από μέσα μου)
👉 «Είμαστε οι πιο κοντινοί σε αυτό το περιστατικό;»
Ναι, για αυτό σας στέλνουν. Έτσι λειτουργεί το σύστημα. Δεν χρειάζεται να ρωτήσεις κάτι που ήδη ξέρεις. Ακούγεται τεμπέλικο και παθητικά επιθετικό.
👉 «Ανταποκρινόμαστε από (τάδε τοποθεσία)»
Ο τηλεφωνητής ξέρει πού είσαι. Βλέπει το GPS. Δεν χρειάζεται να το του πεις. Το μόνο που καταφέρνεις είναι να φαίνεσαι βαριεστημένος.
🚔 Ζητώντας αστυνομία
Οι αστυνομικοί θέλουν να ξέρουν γιατί τους καλείς. Αν δεν δώσεις λόγο, μπορεί να μην έρθουν.
Πες καθαρά:
«Παρακαλώ αστυνομία για περιστατικό 351, είμαστε ασφαλείς»
ή
«Παρακαλώ αστυνομία επειδή απειλούμαστε με μαχαίρι»
Αν δεν είσαι ασφαλής, πάτησε το κουμπί κινδύνου (duress button) – γι’ αυτό υπάρχει.
Αλλά μην το καταχράσαι. Αν κάποιος μεθυσμένος σκουντούφλησε προς το μέρος σου, δεν είναι λόγος πανικού. Αν φοβάσαι υπερβολικά εύκολα, ίσως η παραϊατρική δεν είναι ο χώρος σου.
📻 Επανάληψη και εξάσκηση
Διάβασε την πολιτική χρήσης του ασυρμάτου. Εξασκήσου με τον Εκπαιδευτή σου. Θα σε κάνει καλύτερο, θα σε προστατέψει, και θα βοηθήσει να μην γράφω άλλο blog μέσα στη νύχτα για κάτι που μπορούμε να λύσουμε με κοινή λογική.
Συμπέρασμα: Επικοινωνία σημαίνει επαγγελματισμός
Ο ασύρματος δεν είναι απλώς εργαλείο – είναι προέκταση του επαγγελματισμού μας. Μίλα με σαφήνεια. Άκου με προσοχή. Φέρσου με σεβασμό.
Και άσε τη γκρίνια για μετά τη βάρδια.
Πηγή: https://ambofoam.wordpress.com/2017/05/08/talk-less-listen-more-drop-the-attitude/
Παναγιώτης Σπανός
ΔΙΑΣΩΣΤΕΣ ΡΟΔΟΥ
