Η εκτέλεση του ελιγμού Jaw Thrust είναι μια κρίσιμη δεξιότητα για τους επαγγελματίες υγείας, ιδίως σε επείγουσες ιατρικές καταστάσεις. Ο ελιγμός αυτός χρησιμοποιείται για να ανοίξει ο αεραγωγός ενός αναίσθητου ή τραυματισμένου ατόμου χωρίς να προκληθεί περαιτέρω βλάβη στη σπονδυλική στήλη ή τον αυχένα του.
Παρακάτω, παρέχουμε έναν λεπτομερή οδηγό για το πώς να εκτελείτε τον ελιγμό Jaw Thrust.
Τοποθέτηση: Βεβαιωθείτε ότι ο ασθενής είναι ξαπλωμένος ανάσκελα σε μια σταθερή επιφάνεια. Σταθείτε ή γονατίστε δίπλα στο κεφάλι του ασθενούς.
Τοποθέτηση των χεριών: Τοποθετήστε και τα δύο χέρια σε κάθε πλευρά του κεφαλιού του ασθενούς, με τα δάχτυλά σας τοποθετημένα κάτω από τη γνάθο του, κοντά στις γωνίες της γνάθου.
Τεχνική: Ανασηκώστε απαλά τη γνάθο προς τα πάνω και προς τα εμπρός με τα δύο χέρια, απομακρύνοντας τη γνάθο από το πρόσωπο. Ταυτόχρονα, χρησιμοποιήστε τα δάχτυλά σας για να καθοδηγήσετε την κάτω γνάθο προς τα εμπρός, προωθώντας τη θέση του πηγουνιού.
Αξιολόγηση: Παρατηρήστε το θώρακα του ασθενούς για τυχόν ενδείξεις αναπνοής (άνοδος και πτώση). Ελέγξτε για την παρουσία ξένων αντικειμένων στο στόμα και αφαιρέστε τα εάν είναι απαραίτητο.
Διατήρηση του αεραγωγού: Εάν ο ασθενής δεν αναπνέει ή έχει ανεπαρκή αναπνοή, διατηρήστε τον ελιγμό Jaw Thrust μέχρι να φτάσει επαγγελματική βοήθεια ή να βελτιωθεί η κατάσταση του ασθενούς.
Τοποθέτηση του ασθενούς
Βεβαιωθείτε ότι ο ασθενής είναι ξαπλωμένος ανάσκελα σε σταθερή επιφάνεια. Αυτό το βήμα είναι ζωτικής σημασίας επειδή παρέχει μια σταθερή πλατφόρμα για την εκτέλεση του ελιγμού. Μια σταθερή επιφάνεια αποτρέπει τις περιττές κινήσεις και διασφαλίζει ότι το σώμα του ασθενούς υποστηρίζεται καλά, μειώνοντας τον κίνδυνο περαιτέρω τραυματισμού.
Σταθείτε ή γονατίστε δίπλα στο κεφάλι του ασθενούς. Η τοποθέτησή σας δίπλα στο κεφάλι του ασθενούς σας επιτρέπει να έχετε σαφή εικόνα του αεραγωγού του και καλύτερο έλεγχο κατά την εκτέλεση του ελιγμού Jaw Thrust. Αυτή η τοποθέτηση σας επιτρέπει επίσης να παρακολουθείτε αποτελεσματικότερα την ανταπόκριση και τα ζωτικά σημεία του ασθενούς.
Τοποθέτηση χεριών
Για να εκτελέσετε σωστά τον ελιγμό Jaw Thrust, είναι σημαντικό να τοποθετήσετε σωστά τα χέρια σας. Τοποθετήστε και τα δύο χέρια σε κάθε πλευρά του κεφαλιού του ασθενούς, με τα δάχτυλά σας τοποθετημένα κάτω από το σαγόνι του, κοντά στις γωνίες της γνάθου. Με την τοποθέτηση των δακτύλων σας κάτω από τις γωνίες του σαγονιού, αποκτάτε μόχλευση για να ανασηκώσετε τη γνάθο απαλά και αποτελεσματικά. Βεβαιωθείτε ότι η λαβή σας είναι σταθερή αλλά ήπια για να μην προκαλέσετε δυσφορία ή τραυματισμό στον ασθενή.
Τεχνική
Ανασηκώστε απαλά τη γνάθο προς τα πάνω και προς τα εμπρός και με τα δύο χέρια, απομακρύνοντας τη γνάθο από το πρόσωπο. Ο πρωταρχικός στόχος αυτού του βήματος είναι να μετακινήσετε το γνάθο προς τα εμπρός και να δημιουργήσετε έναν ανοιχτό αεραγωγό. Ανασηκώνοντας απαλά τη γνάθο, επανατοποθετείτε τη γλώσσα και άλλους μαλακούς ιστούς μακριά από το πίσω μέρος του λαιμού, επιτρέποντας την ανεμπόδιστη ροή του αέρα.
Ταυτόχρονα, χρησιμοποιήστε τα δάχτυλά σας για να οδηγήσετε την κάτω γνάθο προς τα εμπρός, προωθώντας μια θέση με το πηγούνι προς τα πάνω. Η θέση με το πηγούνι προς τα πάνω συμβάλλει στη διατήρηση ενός καθαρού αεραγωγού, εμποδίζοντας τη γλώσσα να τον εμποδίσει. Προσέξτε να μην ασκείτε υπερβολική δύναμη κατά την καθοδήγηση της κάτω γνάθου – η ήπια καθοδήγηση είναι συνήθως επαρκής.
Αξιολόγηση
Παρατηρήστε το θώρακα του ασθενούς για τυχόν σημεία αναπνοής (άνοδος και πτώση): Αφού εκτελέσετε τον ελιγμό Jaw Thrust, παρατηρήστε προσεκτικά το θώρακα του ασθενούς για να διαπιστώσετε αν υπάρχουν ενδείξεις αναπνοής. Αναζητήστε την ανύψωση και την πτώση του θώρακα, η οποία υποδηλώνει αποτελεσματική αναπνοή.
Ελέγξτε για την παρουσία ξένων αντικειμένων στο στόμα και αφαιρέστε τα εάν είναι απαραίτητο: Ενώ αξιολογείτε την αναπνοή του ασθενούς, ελέγξτε επίσης για τυχόν εμπόδια στο στόμα. Εάν δείτε ξένα αντικείμενα, όπως εμετό ή υπολείμματα τροφής, αφαιρέστε τα απαλά για να εξασφαλίσετε έναν καθαρό αεραγωγό.
Διατήρηση αεραγωγού
Εάν ο ασθενής δεν αναπνέει ή έχει ανεπαρκή αναπνοή, διατηρήστε τον ελιγμό Jaw Thrust μέχρι να φτάσει επαγγελματική βοήθεια ή να βελτιωθεί η κατάσταση του ασθενούς. Σε περιπτώσεις όπου ο ασθενής δεν αναπνέει ή αναπνέει ανεπαρκώς, είναι ζωτικής σημασίας να συνεχίσετε τον ελιγμό Jaw Thrust για να διατηρήσετε τον αεραγωγό ανοιχτό. Αυτό το βήμα συμβάλλει στη διασφάλιση ότι το οξυγόνο μπορεί να φτάσει στους πνεύμονες και μπορεί να αποβεί σωτήριο. Να είστε προετοιμασμένοι να ξεκινήσετε καρδιοπνευμονική αναζωογόνηση (ΚΑΡΠΑ) εάν χρειαστεί.
Ακολουθώντας αυτά τα λεπτομερή βήματα, μπορείτε να εκτελέσετε τον ελιγμό Jaw Thrust αποτελεσματικά και με ασφάλεια, παρέχοντας κρίσιμη βοήθεια σε άτομα που χρειάζονται διαχείριση του αεραγωγού σε επείγουσες καταστάσεις.
Κατανόηση του ελιγμού Jaw Thrust
Ο ελιγμός Jaw Thrust είναι μια σωτήρια τεχνική που χρησιμοποιείται στην επείγουσα ιατρική περίθαλψη για να ανοίξει τον αεραγωγό ενός αναίσθητου ή τραυματισμένου ατόμου χωρίς να θέσει σε κίνδυνο τον αυχένα ή τη σπονδυλική του στήλη. Περιλαμβάνει την ήπια ανύψωση της γνάθου προς τα πάνω και προς τα εμπρός, ενώ ταυτόχρονα οδηγεί την κάτω γνάθο προς τα εμπρός για να προωθήσει μια θέση με το πηγούνι προς τα πάνω. Αυτή η επανατοποθέτηση της σιαγόνας βοηθά στην απομάκρυνση οποιουδήποτε εμποδίου από το πίσω μέρος του λαιμού, επιτρέποντας την ανεμπόδιστη ροή του αέρα στους πνεύμονες.
Ο ελιγμός Jaw Thrust έχει σημαντική σημασία στον τομέα της επείγουσας ιατρικής και θεωρείται απαραίτητη δεξιότητα για τους πρώτους ανταποκριτές και τους επαγγελματίες υγείας για διάφορους λόγους:
Διατήρηση ανοικτού αεραγωγού: Ο πρωταρχικός σκοπός του ελιγμού είναι η δημιουργία και η διατήρηση ενός ανοικτού αεραγωγού. Όταν ένα άτομο χάνει τις αισθήσεις του ή εμπλέκεται σε ατύχημα, οι μύες της γνάθου και του λαιμού μπορεί να χαλαρώσουν, με αποτέλεσμα η γλώσσα να πέσει προς τα πίσω και να εμποδίσει τον αεραγωγό. Ο ελιγμός ώθησης της γνάθου ανακουφίζει αποτελεσματικά αυτό το εμπόδιο με την ήπια επανατοποθέτηση του πώγωνα και της κάτω γνάθου, επιτρέποντας στο άτομο να αναπνεύσει.
Ελαχιστοποίηση του κινδύνου τραυματισμού του αυχένα και της σπονδυλικής στήλης: Σε αντίθεση με άλλες τεχνικές διάνοιξης του αεραγωγού, όπως ο ελιγμός head-tilt chin-lift, ο ελιγμός Jaw Thrust δίνει προτεραιότητα στη διατήρηση της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης. Σε περιπτώσεις όπου υπάρχει υποψία τραυματισμού του αυχένα ή της σπονδυλικής στήλης, η χρήση του ελιγμού Jaw Thrust αποτρέπει την περιττή κίνηση του κεφαλιού και του αυχένα, μειώνοντας τον κίνδυνο επιδείνωσης πιθανών τραυματισμών.
Προσαρμοστικότητα σε σενάρια τραύματος: Οι πρώτοι ανταποκριτές συχνά αντιμετωπίζουν τραυματικές καταστάσεις, όπως τροχαία ατυχήματα ή πτώσεις, με μεγαλύτερη πιθανότητα τραυματισμών του αυχένα ή της σπονδυλικής στήλης. Ο ελιγμός Jaw Thrust είναι μια ασφαλής και αποτελεσματική τεχνική για την διατήρηση του αεραγωγού σε τέτοια σενάρια. Η προσαρμοστικότητά της σε διάφορες καταστάσεις την καθιστά ανεκτίμητο εργαλείο στην περίθαλψη τραυμάτων.
Καταλληλόλητα για ασθενείς χωρίς συνείδηση: Ο ελιγμός Jaw Thrust είναι ιδιαίτερα χρήσιμος όταν πρόκειται για αναίσθητους ασθενείς, είτε λόγω ιατρικών καταστάσεων όπως επιληπτικές κρίσεις, υπερβολική δόση ή καρδιακή ανακοπή. Επιτρέπει στους παρόχους υγειονομικής περίθαλψης να αντιμετωπίσουν τα εμπόδια των αεραγωγών και να ξεκινήσουν γρήγορα μέτρα διάσωσης της ζωής.
Πρόληψη της υποξίας: Σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, η παροχή οξυγόνου στον εγκέφαλο και τα ζωτικά όργανα είναι υψίστης σημασίας. Ο ελιγμός Jaw Thrust συμβάλλει στη διασφάλιση της συνεχούς παροχής οξυγόνου, καθαρίζοντας τον αεραγωγό, αποτρέποντας την υποξία (ανεπάρκεια οξυγόνου) και βελτιώνοντας τις πιθανότητες θετικής έκβασης του ασθενούς.
Ιστορική αναδρομή
Η ιστορία και η εξέλιξη του ελιγμού Jaw Thrust στη διαχείριση του αεραγωγού έχουν τις ρίζες τους στην αναγνώριση της ανάγκης για ασφαλέστερες τεχνικές, ιδίως σε περιπτώσεις πιθανών τραυματισμών του αυχένα ή της σπονδυλικής στήλης. Οι πρώιμες μέθοδοι διαχείρισης του αεραγωγού συχνά παραμελούν τον αεραγωγό, οδηγώντας σε κακή έκβαση για τους ασθενείς με αναπνευστική δυσχέρεια ή καρδιακή ανακοπή.
Η εισαγωγή του ελιγμού head tilt-chin lift (κλίσης της κεφαλής-ανύψωσης του σαγονιού) αποτέλεσε ένα πρώτο βήμα για την αντιμετώπιση αυτού του ζητήματος, αλλά εγκυμονούσε τον κίνδυνο επιδείνωσης των τραυματισμών του αυχένα και της σπονδυλικής στήλης. Ο ελιγμός Jaw Thrust αναδείχθηκε ως ασφαλέστερη εναλλακτική λύση, καθώς ανυψώνει τη γνάθο προς τα πάνω και εμπρός για να καθαρίσει τον αεραγωγό, ελαχιστοποιώντας παράλληλα την κίνηση του κεφαλιού και του αυχένα.
Αυτή η εξέλιξη της τεχνικής διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στη βελτίωση της διαχείρισης του αεραγωγού και έχει γίνει συνήθης πρακτική στην επείγουσα ιατρική, ιδίως σε καταστάσεις που αφορούν τραύματα και αναίσθητους ασθενείς.
Πότε να χρησιμοποιήσετε τον ελιγμό Jaw Thrust
Ο ελιγμός Jaw Thrust προτιμάται σε διάφορα σενάρια και καταστάσεις λόγω της αποτελεσματικότητάς του στη διατήρηση ενός ανοικτού αεραγωγού, ενώ ελαχιστοποιείται ο κίνδυνος επιδείνωσης των τραυματισμών του αυχένα ή της σπονδυλικής στήλης.
Ακολουθούν ορισμένα βασικά σενάρια στα οποία ο ελιγμός Jaw Thrust είναι η προτιμώμενη τεχνική:
Καρδιοπνευμονική αναζωογόνηση (ΚΑΡΠΑ): Ο ελιγμός Jaw Thrust αποτελεί αναπόσπαστο μέρος των πρωτοκόλλων ΚΑΡΠΑ, ειδικά για τα θύματα σε καρδιακή ανακοπή. Η διατήρηση ανοικτού αεραγωγού είναι κρίσιμη για την εξασφάλιση αποτελεσματικού τεχνητού αερισμού κατά τη διάρκεια της ΚΑΡΠΑ. Δεδομένου ότι η κατάσταση του ασθενούς είναι άγνωστη και μπορεί να υπάρχουν ανησυχίες για ενδεχόμενους τραυματισμούς του αυχένα ή της σπονδυλικής στήλης, ο ελιγμός ώθησης της γνάθου προτιμάται από τον ελιγμό head tilt-chin lift . Επιτρέπει στους διασώστες να παρέχουν αναπνοές διάσωσης ελαχιστοποιώντας την κίνηση του κεφαλιού και του λαιμού.
Περιστατικά τραύματος: Σε καταστάσεις που περιλαμβάνουν τραύμα, όπως τροχαία ατυχήματα, πτώσεις ή αθλητικούς τραυματισμούς, υπάρχει μεγαλύτερη πιθανότητα ταυτόχρονων τραυματισμών του αυχένα ή της σπονδυλικής στήλης. Σε αυτές τις περιπτώσεις, ο ελιγμός Jaw Thrust είναι η τεχνική επιλογής, επειδή επιτρέπει στους παρόχους υγειονομικής περίθαλψης να καθαρίσουν τον αεραγωγό χωρίς να διακινδυνεύσουν περαιτέρω βλάβη στην αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης του ασθενούς. Τα θύματα τραύματος μπορεί να είναι αναίσθητα ή να μην είναι σε θέση να διατηρήσουν μόνοι τους ανοιχτό αεραγωγό, καθιστώντας τον ελιγμό ώθησης της γνάθου απαραίτητο για την αποτελεσματική φροντίδα.
Θύματα χωρίς συνείδηση: Όταν τα άτομα χάνουν τις αισθήσεις τους λόγω διαφόρων αιτιών, όπως επιληπτικές κρίσεις, υπερβολική δόση ή καρδιακή ανακοπή, διατρέχουν κίνδυνο απόφραξης του αεραγωγού. Ο ελιγμός Jaw Thrust είναι ιδιαίτερα πολύτιμος επειδή επιτρέπει στους ανταποκριτές να δημιουργήσουν και να διατηρήσουν έναν ανοικτό αεραγωγό γρήγορα και με ασφάλεια. Δεδομένου ότι η υποκείμενη αιτία της απώλειας των αισθήσεων μπορεί να είναι άγνωστη, είναι ζωτικής σημασίας η χρήση μιας τεχνικής που ελαχιστοποιεί τον κίνδυνο τραυματισμού.
Ύποπτες κακώσεις του αυχένα ή της σπονδυλικής στήλης: Όποτε υπάρχει υποψία τραυματισμού του αυχένα ή της σπονδυλικής στήλης, είτε λόγω τραύματος είτε λόγω υποκείμενης ιατρικής κατάστασης, ο ελιγμός ώθησης της γνάθου πρέπει να αποτελεί την προεπιλεγμένη μέθοδο για τη διαχείριση του αεραγωγού. Το μέλημα σε αυτές τις περιπτώσεις είναι να αποφευχθεί οποιαδήποτε περιττή κίνηση της κεφαλής και του αυχένα, η οποία θα μπορούσε να επιδεινώσει τον υπάρχοντα τραυματισμό. Η τεχνική ώθησης της γνάθου επιτυγχάνει αυτόν τον στόχο, εξασφαλίζοντας παράλληλα επαρκή αερισμό.
Παιδιατρικοί ασθενείς: Οι παιδιατρικοί ασθενείς είναι πιο ευάλωτοι σε αποφράξεις των αεραγωγών και αναπνευστική δυσχέρεια λόγω των ανατομικών τους διαφορών και των μικρότερων αεραγωγών τους. Στην παιδιατρική ΚΑΡΠΑ και την επείγουσα περίθαλψη, συχνά προτιμάται ο Jaw Thrust για να εξασφαλιστεί η σωστή διαχείριση των αεραγωγών χωρίς να προκληθεί βλάβη στον αυχένα ή τη σπονδυλική στήλη του παιδιού.
Jaw Thrust vs. Head Tilt-Chin Lift
Ενώ τόσο ο ελιγμός jaw thrust όσο και ο ελιγμός head-tilt chin-lift χρησιμοποιούνται για το άνοιγμα του αεραγωγού, διαφέρουν ως προς την εφαρμογή τους. Ο ελιγμός jaw thrust περιλαμβάνει την ήπια ανύψωση της γνάθου του ασθενούς προς τα πάνω και προς τα εμπρός, ενώ παράλληλα καθοδηγεί την κάτω γνάθο προς τα εμπρός για να προωθήσει μια θέση με το πηγούνι προς τα πάνω.
Από την άλλη πλευρά, η τεχνική head-tilt chin-lift περιλαμβάνει την κλίση του κεφαλιού του ασθενούς προς τα πίσω και την ανύψωση του πηγουνιού προς τα πάνω για να ανοίξει ο αεραγωγός. Αν και αποτελεσματική στις περισσότερες περιπτώσεις, είναι λιγότερο κατάλληλη όταν υπάρχει ανησυχία για τραυματισμούς του αυχένα ή της σπονδυλικής στήλης, καθώς περιλαμβάνει έκταση του κεφαλιού και μπορεί ενδεχομένως να επιδεινώσει τέτοιους τραυματισμούς. Η τεχνική head-tilt chin-lift είναι γενικά πιο κατάλληλη όταν δεν υπάρχει υποψία τραυματισμού του αυχένα ή της σπονδυλικής στήλης και χρησιμοποιείται συνήθως σε σενάρια βασικής υποστήριξης της ζωής και ΚΑΡΠΑ, ιδίως για άτομα σε καρδιακή ανακοπή.
Τροποποιημένη jaw thrust έναντι τυπικής jaw thrust
Υπάρχουν παραλλαγές του ελιγμού jaw thrust, συμπεριλαμβανομένης της τυπικής και της τροποποιημένης τεχνικής ώθησης της γνάθου. Κάθε παραλλαγή έχει τη χρήση της ανάλογα με την κατάσταση του ασθενούς και την αξιολόγηση του παρόχου.
Τυπικός ελιγμός jaw thrust
Στον τυπικό ελιγμό jaw thrust, και τα δύο χέρια τοποθετούνται σε κάθε πλευρά του κεφαλιού του ασθενούς με τα δάχτυλα τοποθετημένα κάτω από το σαγόνι του, κοντά στις γωνίες της γνάθου. Η σιαγόνα ανασηκώνεται απαλά προς τα πάνω και προς τα εμπρός και η κάτω γνάθος οδηγείται προς τα εμπρός για να δημιουργηθεί μια θέση για το πηγούνι.
Ο τυπικός ελιγμός ώθησης της γνάθου χρησιμοποιείται συνήθως όταν πρόκειται για αναίσθητους ή τραυματισμένους ασθενείς, ιδίως σε περιπτώσεις όπου υπάρχει ανησυχία για τραυματισμούς του αυχένα ή της σπονδυλικής στήλης. Σε αυτές τις καταστάσεις, είναι η προεπιλεγμένη τεχνική για τη διατήρηση ενός καθαρού αεραγωγού, ενώ παράλληλα ελαχιστοποιείται ο κίνδυνος επιδείνωσης οποιουδήποτε πιθανού τραύματος του αυχένα ή της σπονδυλικής στήλης.
Τροποποιημένος ελιγμός ώθησης γνάθου
Ο τροποποιημένος ελιγμός jaw thrust περιλαμβάνει μια μικρή τροποποίηση στην τοποθέτηση των χεριών. Το ένα χέρι στηρίζει τη γνάθο του ασθενούς με τον ίδιο τρόπο όπως και στην τυπική τεχνική, ενώ το άλλο χρησιμοποιείται για να διατηρήσει το κεφάλι του ασθενούς σε ουδέτερη θέση, εμποδίζοντάς το να κινηθεί κατά τη διάρκεια του ελιγμού.
Η τροποποιημένη τεχνική είναι ιδιαίτερα χρήσιμη όταν υπάρχει ισχυρή υποψία τραυματισμού της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης, αλλά ο ασθενής απαιτεί άμεση διαχείριση του αεραγωγού. Η σταθεροποίηση της κεφαλής κατά την εκτέλεση του jaw thrust ελαχιστοποιεί την κίνηση της κεφαλής και διατηρεί τις προφυλάξεις της σπονδυλικής στήλης.
Ορισμένες φορές, ένας ασθενής που έχει τις αισθήσεις του μπορεί να δυσκολεύεται να διατηρήσει τον αεραγωγό του λόγω πόνου στη γνάθο ή μυϊκής αδυναμίας. Η τροποποιημένη τεχνική μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να βοηθήσει αυτούς τους ασθενείς να επιτύχουν καθαρό αεραγωγό, ελαχιστοποιώντας παράλληλα τη δυσφορία και την κίνηση.
Περιορισμοί του ελιγμού jaw thrust
Ενώ ο ελιγμός jaw thrust είναι μια πολύτιμη τεχνική για το άνοιγμα του αεραγωγού σε πολλές περιπτώσεις, υπάρχουν σενάρια όπου μπορεί να μην είναι κατάλληλος, ιδίως σε περιπτώσεις ορισμένων τραυματισμών ή καταστάσεων.
Ακολουθούν ορισμένα σενάρια στα οποία ο ελιγμός jaw thrust μπορεί να μην είναι η προτιμώμενη τεχνική:
- Τραύμα στο πρόσωπο: Σε περιπτώσεις σοβαρού τραύματος στο πρόσωπο, όπου υπάρχει υποψία ή προφανής βλάβη στη γνάθο ή την κάτω γνάθο, η εκτέλεση του ελιγμού jaw thrust μπορεί να προκαλέσει πρόσθετο πόνο και τραυματισμό. Σε τέτοιες περιπτώσεις μπορεί να είναι απαραίτητες εναλλακτικές τεχνικές διαχείρισης των αεραγωγών ή προηγμένες συσκευές αεραγωγών.
2. Κατάγματα γνάθου: Ασθενείς με γνωστά ή ύποπτα κατάγματα γνάθου μπορεί να αισθανθούν σημαντική δυσφορία και ενδεχομένως να επιδεινώσουν τους τραυματισμούς τους εάν εκτελεστεί ο ελιγμός jaw thrust. Οι πάροχοι υγειονομικής περίθαλψης θα πρέπει να είναι προσεκτικοί και να εξετάζουν εναλλακτικές τεχνικές αεραγωγών, όπως ρινοφαρυγγικοί ή στοματοφαρυγγικοί αεραγωγοί.
3. Έλλειψη κινητικότητας της γνάθου: Ορισμένες ιατρικές παθήσεις ή τραυματισμοί μπορεί να οδηγήσουν σε περιορισμένη κινητικότητα της γνάθου, καθιστώντας δύσκολη την αποτελεσματική εκτέλεση του ελιγμού jaw thrust. Σε αυτές τις περιπτώσεις, οι πάροχοι ενδέχεται να χρειαστεί να διερευνήσουν εναλλακτικές επιλογές διαχείρισης του αεραγωγού, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης εξειδικευμένου εξοπλισμού, όπως ένας αεραγωγός με λαρυγγική μάσκα (LMA) ή ενδοτραχειακή διασωλήνωση.
4. Ασθενείς γναθοπροσωπικής χειρουργικής: Οι ασθενείς που έχουν υποβληθεί πρόσφατα σε γναθοπροσωπική χειρουργική επέμβαση ενδέχεται να έχουν χειρουργικούς επιδέσμους, ράμματα ή συσκευές στο στόμα τους που καθιστούν τον ελιγμό ώθησης της γνάθου ανέφικτο ή άβολο. Σε αυτές τις περιπτώσεις, οι πάροχοι υγειονομικής περίθαλψης θα πρέπει να συμβουλεύονται έναν χειρουργό ή ειδικό για καθοδήγηση σχετικά με τις κατάλληλες τεχνικές διαχείρισης του αεραγωγού.
5. Ασθενείς με τραχειοστομία: Οι ασθενείς με τραχειοστομία, ένα χειρουργικό άνοιγμα στο λαιμό για την πρόσβαση στην τραχεία, διαθέτουν έναν καθιερωμένο εναλλακτικό αεραγωγό. Ο ελιγμός ώθησης της γνάθου είναι συνήθως ακατάλληλος για αυτούς τους ασθενείς και οι πάροχοι υγειονομικής περίθαλψης θα πρέπει να χρησιμοποιούν τον σωλήνα τραχειοστομίας για τη διατήρηση του αεραγωγού.
6. Νευρομυϊκές διαταραχές: Οι ασθενείς με ορισμένες νευρομυϊκές διαταραχές, όπως η μυϊκή δυστροφία, μπορεί να έχουν περιορισμένο έλεγχο των κινήσεων της γνάθου τους. Η απόπειρα ελιγμού jaw thrust μπορεί να είναι λιγότερο αποτελεσματική σε τέτοιες περιπτώσεις. Κατά την επιλογή τεχνικών διαχείρισης του αεραγωγού, οι πάροχοι υγειονομικής περίθαλψης θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τη συγκεκριμένη κατάσταση και τις δυνατότητες του ασθενούς.
7. Ανεπαρκής εκπαίδευση: Η εκτέλεση του ελιγμού jaw thrust απαιτεί κατάλληλη εκπαίδευση και εξάσκηση για να είναι αποτελεσματική και ασφαλής. Σε περιπτώσεις όπου οι πάροχοι υγειονομικής περίθαλψης δεν είναι επαρκώς εκπαιδευμένοι ή δεν έχουν εμπιστοσύνη στην ικανότητά τους να εκτελούν σωστά τον ελιγμό, θα πρέπει να εξετάζονται εναλλακτικές μέθοδοι διαχείρισης του αεραγωγού για να διασφαλίζεται η ασφάλεια του ασθενούς.
Όταν ο ελιγμός jaw thrust κρίνεται ακατάλληλος λόγω της κατάστασης του ασθενούς ή άλλων παραγόντων, οι πάροχοι υγειονομικής περίθαλψης θα πρέπει να είναι προετοιμασμένοι να εφαρμόσουν εναλλακτικές τεχνικές διαχείρισης του αεραγωγού κατάλληλες για τις ανάγκες και τις περιστάσεις του ατόμου, ώστε να διατηρήσουν έναν ανοιχτό αεραγωγό, ελαχιστοποιώντας παράλληλα την πιθανή βλάβη ή δυσφορία.
Υπάρχουν τροποποιήσεις ή εκτιμήσεις για παιδιά ή ειδικούς πληθυσμούς;
Όταν πρόκειται για ειδικούς πληθυσμούς, όπως τα παιδιά, υπάρχουν ορισμένες τροποποιήσεις και εκτιμήσεις για τον ελιγμό ώθησης της γνάθου:
Βρέφη (έως 1 έτους): Πρέπει να δίνεται ιδιαίτερη προσοχή στην αποφυγή υπερέκτασης του αυχένα στα βρέφη. Αντί να χρησιμοποιείτε τα δάχτυλα για να ανασηκώσετε τη γνάθο, χρησιμοποιήστε τους αντίχειρες για να ανασηκώσετε την κάτω γνάθο, ενώ στηρίζετε το πίσω μέρος του κεφαλιού.
Παιδιά (1 έως 8 ετών): Παρόμοια με τους ενήλικες, ο ελιγμός jaw thrust είναι γενικά κατάλληλος για τα παιδιά. Ωστόσο, ενδέχεται να χρειαστούν προσαρμογές ανάλογα με το μέγεθος του παιδιού. Ο διασώστης πρέπει να χρησιμοποιεί μια ήπια ανύψωση, αποφεύγοντας την υπερβολική δύναμη.
Λαμβάνετε πάντα υπόψη τις ιδιαίτερες ανάγκες του ατόμου και προσαρμόζετε την προσέγγισή σας ανάλογα. Είναι σημαντικό να δίνετε προτεραιότητα στην ασφάλεια του διασώστη και του ατόμου που χρειάζεται βοήθεια. Σε περίπτωση αμφιβολίας ή αν το άτομο δεν ανταποκρίνεται, δεν αναπνέει ή αγκομαχάει μόνο, θα πρέπει να ενεργοποιηθούν οι ιατρικές υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης και να ξεκινήσει καρδιοπνευμονική αναζωογόνηση σύμφωνα με τις ισχύουσες οδηγίες.
Ποια εκπαίδευση απαιτείται για την εκτέλεση του ελιγμού jaw thrust;
Για την εκτέλεση του ελιγμού jaw thrust απαιτείται συνήθως εκπαίδευση στη βασική υποστήριξη της ζωής (BLS) ή στις πρώτες βοήθειες. Οι επαγγελματίες του τομέα της υγειονομικής περίθαλψης, το ιατρικό προσωπικό έκτακτης ανάγκης και τα άτομα που παρακολουθούν μαθήματα ΚΑΡΠΑ συχνά εκπαιδεύονται σε αυτές τις τεχνικές. Τα μαθήματα που παρέχονται από οργανισμούς καλύπτουν τον ελιγμό jaw thrust μαζί με άλλες δεξιότητες διάσωσης ζωής. Η εκπαίδευση διασφαλίζει ότι τα άτομα μπορούν να εκτελούν τον ελιγμό σωστά και με αυτοπεποίθηση σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης.
Πηγή: https://www.uscpronline.com/bls/jaw-thrust
Παναγιώτης Σπανός
ΔΙΑΣΩΣΤΕΣ ΡΟΔΟΥ
