Μεταπηδήστε στο περιεχόμενο

Η θέση του κατάγματος καθορίζει και την αντιμετώπιση.

Γενικά

Διακρίνονται σε :
α) κατάγματα του άνω πέρατος,
β) της διάφυσης και
γ) του κάτω πέρατος του βραχιονίου

Κατάγματα του άνω πέρατος του βραχιονίου

Στο άνω άκρο του βραχιονίου συμβαίνουν συνήθως κατάγματα του μείζονος βραχιονίου ογκώματος καθώς και υποκεφαλικά που είναι δυνατόν να περιλαμβάνουν και την κεφαλή.
Τα μη παρεκτοπισμένα κατάγματα του μείζονος βραχιονίου ογκώματος αντιμετωπίζονται με απλή ανάρτηση του μέλους σε τριγωνικό επίδεσμο για 2-3 εβδομάδες.
Τα αποσπαστικά όμως κατάγματα του μείζονος βραχιονίου ογκώματος συνήθως απαιτούν χειρουργική αποκατάσταση γιατί με την απόσπαση διαταράσσεται η λειτουργία των στροφεών του ώμου.
Το υποκεφαλικό κάταγμα συμβαίνει συνήθως σε ηλικιωμένα άτομα και προκαλείται κατά κανόνα ύστερα από πτώση και στήριξη πάνω στη παλάμη με τον αγκώνα τεντωμένο. Κλινικά υπάρχει πόνος και περιορισμός στις κινήσεις του ώμου, οίδημα και κριγμός ενώ αργότερα εμφανίζεται εκχύμωση συνήθως χαμηλότερα από το επίπεδο του κατάγματος.
Η θεραπεία τις περισσότερες φορές είναι συντηρητική. Απλή επίδεση του μέλους στο θώρακα για 3-4 εβδομάδες και εν συνεχεία ταχεία κινητοποίηση της άρθρωσης πριν γίνει δύσκαμπτη. Χειρουργική θεραπεία απαιτείται στο κάταγμα.- εξάρθρημα της κεφαλής του βραχιονίου, σε συντριπτικά κατάγματα της κεφαλής του βραχιονίου και σε υποκεφαλικά κατάγματα με μεγάλη παρεκτόπιση.

Κατάγματα της διάφυσης του βραχιονίου

Η διάγνωση είναι εύκολη. Υπάρχει παραμόρφωση, οίδημα ευαισθησία και αδυναμία κινήσεως του βραχίονα. Σε κάθε κάταγμα του βραχιονίου πρέπει να ελέγχεται το κερκιδικό νεύρο.
Πολλά κατάγματα του βραχιονίου αντιμετωπίζονται συντηρητικά με εφαρμογή γύψινου νάρθηκα σε σχήμα U ή εφαρμογή κρεμάμενου γύψου ή εφαρμογή λειτουργικού πλαστικού νάρθηκα. Χειρουργική θεραπεία εφαρμόζεται σε πρώϊμη ή όψιμη βλάβη του κερκιδικού νεύρου, σε ορισμένα εγκάρσια κατάγματα της διάφυσης και σε αμφοτερόπλευρα κατάγματα του βραχιονίου.

Κατάγματα του κάτω πέρατος του βραχιονίου

Τα κατάγματα αυτά μπορεί να είναι εξωαρθρικά ή ενδαρθρικά, απλά ή συντριπτικά. Τα εξωαρθρικά κατάγματα μπορεί να είναι αποσπαστικά της παρακονδυλίου ή παρατροχιλίου απόφυσης που συνήθως απαιτούν χειρουργική αποκατάσταση, ή υπερκονδύλια κατάγματα που αντιμετωπίζονται συντηρητικά ή χειρουργικά. Τα ενδαρθρικά κατάγματα είναι πιο σοβαρά γιατί αφορούν αρθρική επιφάνεια που θα πρέπει να αποκατασταθεί πλήρως για να λειτουργήσει η άρθρωση φυσιολογικά. Γι΄ αυτό αντιμετωπίζονται συνήθως χειρουργικά.
Μπορείτε να διαβάσετε επίσης:
Πηγή: care
ΔΙΑΣΩΣΤΕΣ ΡΟΔΟΥ