Μεταπηδήστε στο περιεχόμενο

Το περιστατικό

Ένα χιονισμένο βράδυ, το ελικόπτερο διακομιδής σας είναι ακινητοποιημένο. Σας καλούν για περιστατικό τροχαίου: ένας οδηγός χτύπησε με μεγάλη ταχύτητα σε κολόνα γέφυρας. Είναι σε επαφή, αλλά η αξονική έδειξε ενδοκρανιακή αιμορραγία.

Στο μικρό επαρχιακό νοσοκομείο φτάνετε στην αίθουσα ανάνηψης: ο ασθενής έχει ήδη διασωληνωθεί με 100 mg κεταμίνης και 100 mg σουκινυλοχολίνης. Ενώ σταθεροποιήθηκε αρχικά, «έπεσε» σε GCS 5, εμφάνισε ανισοκορία και του χορηγήθηκε μαννιτόλη (δεν υπήρχε υπέρτονο διάλυμα NaCl 3%).

Η ταχεία εκτίμηση δείχνει σταθερό θώρακα/κοιλιά/πύελο. Αποφασίζετε άμεση διακομιδή προς το νευροχειρουργικό κέντρο. Όμως, κατά τη διάρκεια της διακομιδής, ο ασθενής εμφανίζει υψηλό πυρετό (40,4°C), ταχυκαρδία 135/min, υπέρταση 160/110, και μυϊκή δυσκαμψία.

Γρήγορα αντιλαμβάνεστε πως δεν πρόκειται απλώς για μετατραυματικό πυρετό: τα σημεία δείχνουν κακοήθη υπερθερμία.


Φάρμακα που προκαλούν ανησυχητικό πυρετό

Πολλά φάρμακα μπορούν να προκαλέσουν πυρετό, αλλά τα περισσότερα δεν είναι απειλητικά για τη ζωή. Εξαιρέσεις:

  • Σύνδρομο σεροτονίνης (από σεροτονινεργικά φάρμακα)

  • Κακόηθες νευροληπτικό σύνδρομο (από αντιψυχωσικά)

  • Κακοήθης υπερθερμία (σχετιζόμενη με αναισθητικά, ιδιαίτερα τη σουκινυλοχολίνη και τα πτητικά αναισθητικά)

Η κακοήθης υπερθερμία είναι κληρονομική διαταραχή των σκελετικών μυών, που οφείλεται σε μετάλλαξη του διαύλου ασβεστίου RYR1. Η έκθεση στο φάρμακο πυροδοτεί ανεξέλεγκτη απελευθέρωση ασβεστίου → συνεχείς συσπάσεις → υπερμεταβολισμό → υπερπυρεξία, οξέωση και ραβδομυόλυση. Χωρίς άμεση θεραπεία, η θνητότητα είναι πολύ υψηλή.


Επιστροφή στο περιστατικό

Σταματάτε την πορεία προς το κέντρο και κατευθύνεστε στο πλησιέστερο νοσοκομείο. Στο μεταξύ:

  • Αυξάνετε το προποφόλη-ντριπ και προσθέτετε μιδαζολάμη

  • Διακόπτετε τη θέρμανση, αφαιρείτε κουβέρτες, ανοίγετε παράθυρα

  • Χρησιμοποιείτε πάγο και ψύξη για να μειώσετε τη θερμοκρασία

Όταν φτάνετε, η αναισθησιολόγος της εφημερίας είναι ήδη έτοιμη με δαντρολένη, το ειδικό αντίδοτο. Μετά από χορήγηση, ο ασθενής βελτιώνεται και συνεχίζεται η διακομιδή στο τριτοβάθμιο κέντρο.


Συμπέρασμα

Η κακοήθης υπερθερμία είναι σπάνια αλλά θανατηφόρα επιπλοκή της αναισθησίας. Η αναγνώριση και η άμεση αντιμετώπιση με δαντρολένη είναι σωτήρια.

Στην προνοσοκομειακή φροντίδα, η ευαισθητοποίηση των πληρωμάτων είναι κρίσιμη: ένας τραυματίας με αιφνίδια υπερθερμία, ταχυκαρδία, υπέρταση και μυϊκή δυσκαμψία μετά από σουκινυλοχολίνη πρέπει να θεωρείται ύποπτος για κακοήθη υπερθερμία.

Όπως πάντα στην Επείγουσα Ιατρική: τίποτα δεν είναι «τυπικό».

Πηγή: The Fever Files: Knock ‘Em Down, Burn ‘Em Up

Παναγιώτης Σπανός

ΔΙΑΣΩΣΤΕΣ ΡΟΔΟΥ