«Ακεραιότητα είναι να κάνεις το σωστό, ακόμη κι όταν κανείς δεν σε βλέπει.» — C.S. Lewis
Η καλοσύνη δεν είναι μια «ήπια» δεξιότητα, κατάλληλη μόνο για άνετες στιγμές· είναι δύναμη που αποκαλύπτεται πιο καθαρά υπό πίεση. Ως ηγέτης, συχνά σου μαθαίνουν να είσαι σκληρός, να προστατεύεις τη θέση σου, να κρατάς άμυνες. Όμως η αληθινή ηγεσία δεν απαιτεί να χάσεις την ανθρωπιά σου. Όταν επιλέγεις την καλοσύνη, δεν κάνεις πίσω· προχωράς μπροστά με θάρρος. Δείχνεις ότι η δύναμη και η ενσυναίσθηση μπορούν να συνυπάρχουν.
Δεν χρειάζεται ποτέ να μετανιώσεις που έχεις καλή καρδιά. Η καλή καρδιά δεν είναι αδυναμία· είναι η πυξίδα σου. Σε κρατά ευθυγραμμισμένο με το ποιος είσαι, ακόμη κι όταν οι συνθήκες σε δελεάζουν να γίνεις κάποιος άλλος. Η ηγεσία δοκιμάζει καθημερινά τις αξίες σου και η καλοσύνη είναι το σημάδι ότι συνεχίζεις να ηγείσαι από τον πυρήνα σου, όχι από φόβο ή εγωισμό.
Θα υπάρξουν στιγμές που η καλοσύνη σου δεν θα ανταποδοθεί. Αυτό δεν είναι αποτυχία· είναι εξευγενισμός. Σε αυτές τις στιγμές, η ακεραιότητά σου γίνεται ορατή. Ο καθένας μπορεί να είναι γενναιόδωρος όταν του επιστρέφεται. Μόνο οι γειωμένοι ηγέτες παραμένουν καλοί όταν δεν συμβαίνει αυτό. Δεν χαμηλώνεις τα στάνταρ σου επειδή οι άλλοι αποτυγχάνουν να τα φτάσουν· ανεβάζεις το επίπεδο του χώρου κρατώντας τα δικά σου.
Η ακεραιότητά σου είναι η αληθινή σου φήμη. Οι τίτλοι ξεθωριάζουν, τα αποτελέσματα αλλάζουν, τα χειροκροτήματα έρχονται και φεύγουν. Όμως ο τρόπος που φέρθηκες στους ανθρώπους —ιδίως όταν ήταν άβολο— γίνεται η κληρονομιά σου. Όταν ενεργείς με συμπόνια, αφήνεις ένα ίχνος εμπιστοσύνης και σεβασμού που καμία αναποδιά δεν μπορεί να σβήσει. Έτσι αντέχουν οι ηγέτες πέρα από τις στιγμές επιτυχίας.
Να εμπιστεύεσαι ότι τίποτα που προσφέρεται με καθαρή πρόθεση δεν χάνεται ποτέ. Η καλοσύνη κινείται σε κύκλους που δεν μπορείς πάντα να δεις. Αυτό που δίνεις σήμερα μπορεί να επιστρέψει αύριο ή χρόνια μετά, μέσα από ανθρώπους, ευκαιρίες ή εσωτερική γαλήνη. Όταν δίνεις χωρίς να κρατάς λογαριασμό, απελευθερώνεσαι από την πικρία και δημιουργείς χώρο ώστε η αφθονία να επιστρέψει, συχνά πολλαπλασιασμένη.
Το να ηγείσαι με συμπόνια δεν σημαίνει ότι αποφεύγεις τις δύσκολες αποφάσεις. Σημαίνει ότι τις παίρνεις με καθαρότητα και φροντίδα. Μπορείς να είσαι σταθερός και δίκαιος, αποφασιστικός και ανθρώπινος. Όταν οι άνθρωποι νιώθουν σεβασμό, ακόμη και οι δύσκολες στιγμές γίνονται σημεία ανάπτυξης. Η συμπόνια ενισχύει τη λογοδοσία· δεν τη弱ώνει.
Όταν επιλέγεις μια προσέγγιση με επίκεντρο την καρδιά, ο αντίκτυπός σου βαθαίνει και η κληρονομιά σου διευρύνεται. Δεν χτίζεις μόνο αποτελέσματα· χτίζεις ανθρώπους. Δεν ηγείσαι απλώς εργασιών· διαμορφώνεις κουλτούρες. Στο τέλος, η ηγεσία δεν μετριέται από το πόσο έλεγξες, αλλά από το πόσο ανύψωσες τους άλλους. Η καλοσύνη δεν είναι η απουσία δύναμης· είναι η ανώτερη έκφρασή της.
Δεν χρειάζεται να σκληρύνεις την καρδιά σου για να πετύχεις. Δεν χρειάζεται να γίνεις πιο ψυχρός, πιο σκληρός ή λιγότερο ανθρώπινος για να ηγηθείς ή να εξελιχθείς. Η καλοσύνη δεν είναι αυτό που σε κρατά πίσω· είναι αυτό που σε κρατά γειωμένο όταν ο κόσμος προσπαθεί να σε βγάλει εκτός πορείας. Όταν επιλέγεις τη συμπόνια, ακόμη και μετά την απογοήτευση, αποδεικνύεις ότι η δύναμή σου είναι εσωτερική, όχι εξαρτημένη από το πώς σου φέρονται οι άλλοι. Δεν είσαι αδύναμος επειδή νοιάζεσαι· είσαι αρκετά πειθαρχημένος ώστε να μένεις πιστός στον εαυτό σου όταν θα ήταν πιο εύκολο να κλείσεις.
Συνέχισε να ηγείσαι με καλή καρδιά, ακόμη κι όταν αυτό φαίνεται αόρατο. Ό,τι δίνεις με ειλικρίνεια δεν πάει ποτέ χαμένο· διαμορφώνει τον χαρακτήρα σου, χτίζει σιωπηλή εμπιστοσύνη και φυτεύει σπόρους που ίσως να μη δεις άμεσα. Μείνε γενναιόδωρος, μείνε δίκαιος, μείνε ανθρώπινος. Ο τρόπος που φέρεσαι στους ανθρώπους γίνεται η υπογραφή σου και, με τον χρόνο, αυτή η υπογραφή ανοίγει πόρτες, χτίζει σεβασμό και δημιουργεί μια κληρονομιά που κανένας τίτλος δεν μπορεί να αντικαταστήσει.
Πηγή: Lead with a Good Heart
Παναγιώτης Σπανός
ΔΙΑΣΩΣΤΕΣ ΡΟΔΟΥ
