Ένας πρώην αστυνομικός εκπαιδεύει τις αρχές επιβολής του νόμου σε όλο τον κόσμο πώς να κερδίζουν την εμπιστοσύνη των επιζώντων
Αφού επέζησε από μια παιδική ηλικία ενδοοικογενειακής βίας, η ζωή του Mark Wynn θα μπορούσε να έχει πάρει έναν από τους δύο δρόμους: Θα μπορούσε να συνεχίσει τον κύκλο της βίας ή να γίνει μέρος της λύσης. Αποφάσισε για το δεύτερο και έγινε αστυνομικός, με την υπόσχεση να υπηρετεί και να προστατεύει. Αλλά ο Wynn σύντομα συνειδητοποίησε ότι το να φέρει ένα όπλο και ένα σήμα σταματούσε τη βία μόνο προσωρινά.
“Οι αστυνομικοί χάνουν έναν απίστευτο αριθμό εγκλημάτων στο πλαίσιο της ενδοοικογενειακής βίας. Πολλά θύματα [της ενδοοικογενειακής βίας] … είναι επίσης θύματα σεξουαλικής επίθεσης από οικείο σύντροφο, εκφοβισμού μαρτύρων, στραγγαλισμού, απαγωγής και σεξουαλικής επίθεσης”.
Το πρόβλημα, λέει, είναι ότι οι επιζώντες δυσκολεύονται να εμπιστευτούν την αστυνομία. Και η αστυνομία δυσκολεύεται να κερδίσει αυτή την εμπιστοσύνη.
Έτσι, τα τελευταία 33 χρόνια, ο Wynn εκπαιδεύει αστυνομικούς στην πρόληψη της βίας κατά των γυναικών. Λίγα χρόνια αφότου ξεκίνησε, η εκπαίδευσή του έγινε εθνική και στη συνέχεια διεθνής. Ο Wynn άρχισε να εκπαιδεύει αστυνομικούς στην Κίνα, τη Ρωσία, τη Βραζιλία και την Αγγλία, μεταξύ άλλων χωρών. Το 2000, εγκατέλειψε το αστυνομικό σώμα του Νάσβιλ για να επικεντρωθεί αποκλειστικά στις προσπάθειες πρόληψης της βίας.
“Υπάρχει μια εμπειρία του θύματος που πρέπει να γίνει κατανοητή από τον αστυνομικό, ώστε να μην απογοητεύεται. Το γεγονός ότι μπαίνεις στο σπίτι κάποιου με σήμα δεν σημαίνει ότι το θύμα θα σε εμπιστευτεί. Το πιθανότερο είναι ότι έχουν προσπαθήσει να καλέσουν την αστυνομία στο παρελθόν και υπήρξαν αρνητικές συνέπειες. Γιατί να μιλήσουν σε κάποιον που πρόκειται να τους κάνει κακό; Αυτό είναι απόλυτα λογικό για τον καθένα”.
Ενώ οι αστυνομικοί λαμβάνουν εκπαίδευση για την ενδοοικογενειακή βία, ο Wynn λέει ότι είναι ελάχιστη, ίσως 10 ώρες συνολικά. Ωστόσο, το ποσοστό των κλήσεων για ενδοοικογενειακή βία στις οποίες θα ανταποκριθούν κατά τη διάρκεια της καριέρας τους είναι σημαντικό- μεταξύ 15-50% όλων των κλήσεων ανάλογα με τη δικαιοδοσία.
“Θέλουμε να είμαστε μέρος της λύσης. Οι λόγοι για τους οποίους μας διαφεύγουν αυτά τα εγκλήματα είναι η έλλειψη εκπαίδευσης. Πώς επικοινωνούμε [στους επιζώντες] ότι μπορούν να μας εμπιστεύονται … ότι μπορούν να μας καλέσουν;”
Ο Wynn λέει ότι αυτό ξεκινά με την εξέταση της κουλτούρας μέσα στα αστυνομικά τμήματα. “Αν έχω αστυνομικούς που πιστεύουν ότι τα θύματα δεν ενδιαφέρονται επειδή δεν υποβάλλουν μήνυση, ή ότι είναι χαζά ή ότι το ζητούν, τότε αυτό πρέπει να αντιμετωπιστεί”. Ο Wynn λέει ότι συναντά πολλούς αστυνομικούς που δεν καταλαβαίνουν και απογοητεύονται όταν ένας επιζών αρνείται να εγκαταλείψει τον θύτη. Προσπαθεί να ρίξει φως στην πλευρά του επιζώντος.
“Η εγκατάλειψη μιας βίαιης σχέσης δεν είναι ένα γεγονός. Είναι μια διαδικασία. Πρέπει [οι επιζώντες] να εμπιστευτούν το σύστημα ποινικής δικαιοσύνης, να εμπιστευτούν έναν συνήγορο, να εμπιστευτούν ότι τα παιδιά τους θα είναι ασφαλή”.
Η συμβουλή του για τους επιζώντες: προχωρήστε αργά.
Όταν οι αστυνομικοί φτάνουν στον τόπο του εγκλήματος, η πρώτη τους προτεραιότητα είναι να βεβαιωθούν ότι όλοι είναι ασφαλείς. Μερικές φορές αυτό σημαίνει ότι πρέπει να χωρίζουν τα μέλη της οικογένειας και να είναι απότομοι και ακριβείς όταν μιλούν. Αυτό είναι μέρος της δουλειάς τους, λέει ο Wynn, και όχι μια προσπάθεια ελέγχου. “Πρέπει να βεβαιωθούν ότι θα είναι ασφαλείς και το θύμα είναι ασφαλές”, λέει. Μετά από αυτό, λέει ότι οι αστυνομικοί θέλουν να ακούσουν το θύμα και να το βοηθήσουν όπως μπορούν.
Ο Wynn αποκαλεί τον χρόνο που ένας αστυνομικός πρέπει να κερδίσει την εμπιστοσύνη ενός επιζώντος μετά την άφιξή του στον τόπο του εγκλήματος, “χρυσή ώρα”. Συμβουλεύει τους αξιωματικούς να συζητούν με τους επιζώντες για τις επιλογές τους, αλλά να μην προσπαθούν να εξαναγκάσουν τίποτα. “[Οι επιζώντες] δεν χρειάζεται να τους πούμε τι να κάνουν – έχουν ήδη κάποιον που το κάνει αυτό. Χρειάζονται επιλογές. Χρειάζεται υπομονή, όχι απογοήτευση.
“Αυτό το έγκλημα είναι διαφορετικό από όλα τα άλλα εγκλήματα”, λέει ο Wynn. “Οι αστυνομικοί πρέπει να καταλάβουν ότι ενώ μπορεί να συμβούν άσχημα πράγματα στον δράστη όταν η αστυνομία παρεμβαίνει, συχνά θα συμβούν χειρότερα πράγματα στο θύμα”. Οι βίαιοι σύντροφοι συχνά επιφέρουν περισσότερη κακοποίηση σε έναν επιζώντα ως τιμωρία για την κλήση της αστυνομίας. Γι’ αυτό ο Wynn λέει ότι προσπαθεί να διδάξει στους αστυνομικούς ότι η ενδοοικογενειακή βία σπάνια είναι ένα έγκλημα που γίνεται μία φορά.
Οι αστυνομικοί πρέπει να είναι καχύποπτοι, προειδοποιεί ο Wynn, εάν οι επιζώντες αρνούνται προηγούμενη κακοποίηση. “Μέχρι να λάβουμε μια κλήση, υπάρχει ένα μακρύ ιστορικό. Τα θύματα τηλεφωνούν σε μια γραμμή κρίσης ή στην αστυνομία, κατά μέσο όρο, μετά την πέμπτη επίθεση”.
Μια άλλη ανησυχητική πρόταση: “Όταν ο επιζών λέει: ‘Δεν θέλω να κάνω καταγγελία – δεν θέλω να πάει φυλακή. Τα περισσότερα θύματα εγκλημάτων δεν ενεργούν με αυτόν τον τρόπο. Αυτό αποδεικνύει στον αξιωματικό ότι υπάρχει πραγματικά θύμα”.
Πηγή: https://www.domesticshelters.org/articles/legal/domestic-violence-from-a-police-officer-s-perspective#.Vt3p4rRYcy4
Παναγιώτης Σπανός
Προνοσοκομειακός Διασώστης
ΔΙΑΣΩΣΤΕΣ ΡΟΔΟΥ
