«Τα σπουδαία πράγματα δεν γίνονται με παρόρμηση, αλλά με μια σειρά από μικρά πράγματα που ενώνονται.»
— Vincent van Gogh
Η σπουδαία ηγεσία συχνά παρεξηγείται, γιατί στον κόσμο μας των άμεσων αποτελεσμάτων η βραδύτητα θεωρείται εύκολα αποτυχία. Όταν η πρόοδος δεν είναι θορυβώδης ή ορατή, νομίζουμε ότι κάτι πάει στραβά. Η αλήθεια όμως είναι πολύ πιο δυναμωτική: οτιδήποτε πραγματικά σπουδαίο – είτε χτίζεις μια ουσιαστική καριέρα, είτε δημιουργείς μια ανθεκτική επιχείρηση, είτε κατακτάς μια απαιτητική δεξιότητα – χρειάζεται χρόνο, επανάληψη και υπομονή. Οι ηγέτες που ανεβαίνουν ψηλά είναι αυτοί που καταλαβαίνουν ότι η ταχύτητα δεν είναι το απόλυτο μέτρο επιτυχίας· η κατεύθυνση είναι.
Θα υπάρξουν περίοδοι που μπορεί το ταξίδι να φαίνεται κουραστικό, η προσπάθειά σου να ξεπερνά κατά πολύ την ανταμοιβή και οι αμφιβολίες να σου ψιθυρίζουν ότι θα έπρεπε να είσαι πιο μπροστά. Αυτές οι στιγμές δεν ορίζουν τα όριά σου· δοκιμάζουν την προσήλωσή σου. Αν αφήσεις την ανυπομονησία να σε οδηγήσει, θα ξεριζώσεις ακριβώς τους σπόρους που μόλις φύτεψες. Αν όμως επιλέξεις να εμπιστευτείς τη διαδικασία, ξεκλειδώνεις ένα βαθύτερο επίπεδο ηγεσίας – αυτό που δεν καθοδηγείται από την άμεση ικανοποίηση, αλλά από το μακροπρόθεσμο όραμα.
Σκέψου τη διαφορά ανάμεσα στα αγριόχορτα και τις βελανιδιές. Τα αγριόχορτα φυτρώνουν γρήγορα, αλλά δεν κρατάνε όμως. Οι βελανιδιές μεγαλώνουν αργά, αλλά στέκονται αιώνες. Οι σπουδαίοι ηγέτες μεγαλώνουν σαν βελανιδιές. Επενδύουν σε θεμέλια: αξίες, πειθαρχία, προσαρμοστικότητα, συναισθηματική δύναμη. Όλα αυτά θέλουν χρόνο. Απαιτούν περιόδους ήσυχης δουλειάς, αόρατης προόδου και πειθαρχημένης συνέπειας – και όμως δημιουργούν κάτι ακλόνητο.
Η βραδύτητα δεν είναι σημάδι ανεπάρκειας· είναι το σήμα ότι χτίζεται κάτι ουσιαστικό. Αυτό που εσύ βλέπεις ως «δεν μεγαλώνω» είναι συχνά ανάπτυξη που γίνεται κάτω από την επιφάνεια. Η δεξιότητα διαμορφώνεται. Η οπτική ωριμάζει. Η ανθεκτικότητα δυναμώνει. Η διαδικασία σε προετοιμάζει για ευθύνες που δεν έχεις φτάσει ακόμα. Η μελλοντική σου επιτυχία χρειάζεται την εκδοχή σου που μόνο ο χρόνος μπορεί να σμιλέψει.
Γι’ αυτό η υπομονή σου δεν είναι παθητική. Είναι πράξη ηγεσίας. Κάθε φορά που παραμένεις προσηλωμένος ενώ τα αποτελέσματα είναι μικρά, κάθε φορά που επιστρέφεις στη δουλειά όταν η όρεξη εξαντλείται, κάθε φορά που επιλέγεις πειθαρχία αντί για απόσπαση, επενδύεις ενεργά στο μέγεθος αυτού που γίνεσαι. Οι αργές μέρες δεν είναι χαμένες· είναι τα τούβλα της κληρονομιάς σου.
Γι’ αυτό τίμα το ρυθμό σου. Τίμα τις ήσυχες μέρες. Τίμα την επανάληψη. Η ηγεσία δεν είναι αγώνας ταχύτητας· είναι η ανάπτυξη αρκετά ισχυρή για να σηκώσει το βάρος της επιρροής που είσαι πλασμένος να ασκήσεις. Ο κόσμος μπορεί να μην βλέπει ακόμα την πρόοδό σου, γιατί οι ρίζες σου βαθαίνουν. Εμπιστεύσου ότι η μεγάλη στιγμή θα έρθει τη σωστή ώρα – όταν θα είσαι έτοιμος γι’ αυτήν.
Δεν μεγαλώνουμε με την ταχύτητα· μεγαλώνουμε με τη σταθερότητα.
Δεν είσαι πίσω. Δεν αποτυγχάνεις. Χτίζεις κάτι που θα διαρκέσει.
Μείνε υπομονετικός. Μείνε προσηλωμένος. Μείνε ριζωμένος.
Η αργή σου ανάπτυξη δεν είναι περιορισμός· σε προετοιμάζει να ηγηθείς με βάθος, σοφία και δύναμη.
Μόνο επειδή η πρόοδός σου είναι αργή, δεν σημαίνει ότι αποτυγχάνεις.
Οι βελανιδιές χρειάζονται χρόνια για να σταθούν αιώνες.
Συνέχισε να εμφανίζεσαι. Συνέχισε να επιλέγεις πειθαρχία αντί για αμφιβολία, δέσμευση αντί για σύγκριση. Η υπομονή σου είναι η πιο δυνατή επένδυση στο μέλλον που δημιουργείς.
Μείνε σταθερός, μείνε συγκεντρωμένος και να ξέρεις: η σπουδαιότητα διαμορφώνεται μέσα σου, ακόμα και τις πιο ήσυχες μέρες.
Συνέχισε. Είσαι πιο κοντά από όσο νομίζεις.
Πηγή: Trust the Slow Rise
Παναγιώτης Σπανός
ΔΙΑΣΩΣΤΕΣ ΡΟΔΟΥ
