Η ελληνική νομοθεσία καλύπτει έναν τυχαίο περαστικό που χωρίς να είναι γιατρός ή άλλος επαγγελματίας υγείας, εφαρμόζει Καρδιοπνευμονική αναζωογόνηση (ΚΑΡΠΑ), σε ένα άτομο που υπέστη καρδιακή ανακοπή; Η απάντηση είναι ναι γιατί το ύψιστο αγαθό που χρήζει προστασίας στην έννομη τάξη μας είναι η ζωή και η υγεία. Σύμφωνα με τα άρθρα 288,306 και 307 του Ποινικού Κώδικα, ο πρώτος επιλαμβανόμενος ενός επείγοντος περιστατικού οφείλει να βοηθήσει τον πάσχοντα εφόσον έχει εξασφαλίσει την προσωπική του ασφάλεια.
Οποιοδήποτε άτομο, αφού εξασφαλίσει την δική του ακίνδυνη προσέγγιση, μπορεί να προσφέρει βοήθεια σε πάσχοντα σε ένδειξη καλής θέλησης και δεν διώκεται ποινικά επειδή προσέφερε τις πρώτες βοήθειες με ή χωρίς χρήση εξωτερικού απινιδωτή σε θύμα ανακοπής χωρίς να είναι πιστοποιημένος διασώστης. Συνεπώς, ακόμα και σε περίπτωση που κατά την προσπάθειά μας να επαναφέρουμε το άτομο που υπέστη καρδιακή ανακοπή, είτε από απειρία είτε από αδεξιότητα του επιφέρουμε μια βλάβη π.χ. σπάσιμο πλευρών, είμαστε καλυμμένοι καθώς υπάρχει η προστασία του άρθρου 25 Π.Κ. παρ.1 η οποία μπορεί να τύχει εφαρμογής ως κατάσταση ανάγκης που αποκλείει το άδικο. Ορίζει: Δεν είναι άδικη η πράξη που τελεί κάποιος, για να αποτρέψει παρόντα και αναπότρεπτο με άλλα μέσα κίνδυνο, ο οποίος απειλεί το πρόσωπο ή την περιουσία του ίδιου ή κάποιου άλλου χωρίς δική του υπαιτιότητα, αν η βλάβη που προκλήθηκε στον άλλο είναι σημαντικά κατώτερη κατά το είδος και τη σπουδαιότητα από τη βλάβη που απειλήθηκε. Προφανώς, λοιπόν, 1-2 σπασμένες πλευρές δεν αίρουν τον δίκαιο χαρακτήρα της πράξης που είναι η προσπάθεια διατήρησης στη ζωή ενός ανθρώπου του οποίου η καρδιά έχει σταματήσει να χτυπά.
Απινιδωτές πρέπει να βρίσκονται σε σχολεία, αεροδρόμια, δικαστήρια, σταθμούς τρένων και λεωφορείων κλπ. Επίσης, σύμφωνα με την ΥΑ ΥΠΠ/2017 για εφαρμογή του αρθ. 56Β Ν.2725/1999, για την χορήγηση άδειας λειτουργίας οποιουδήποτε αγωνιστικού χώρου ή χώρου άθλησης όλων των εθνικών, ολυμπιακών, περιφερειακών, δημοτικών, κοινοτικών ή σωματειακών γυμναστηρίων όλων των κέντρων άθλησης ή χώρων αθλοπαιδιών και εν γένει των αθλητικών εγκαταστάσεων εξετάζεται μεταξύ άλλων η ύπαρξη ιατρείου για παροχή πρώτων βοηθειών και επείγουσα περίθαλψη ατυχημάτων στην αθλητική εγκατάσταση. Ο χώρος του ιατρείου πρέπει να έχει άνετη προσπέλαση και από τον περιβάλλοντα και από τον αγωνιστικό χώρο. Επίσης εξετάζεται η ύπαρξη του κατάλληλου εξοπλισμού στο ιατρείο, που πρέπει κατ` ελάχιστον να περιλαμβάνει απινιδωτή φορητό για μεγάλες αθλητικές εγκαταστάσεις (ομάδες Β2, Γ1, Γ2, Ε2 και ΣΤ). Για τις εγκαταστάσεις των ομάδων Α2, Β1, Δ και Ε1, θα πρέπει να εξασφαλίζεται η ύπαρξη φορητού απινιδωτή κατά τη διάρκεια των αγώνων, κουτί πρώτων βοηθειών σταθερό και μεταφερόμενο, φωριαμό με φάρμακα καρδιοτονωτικά, αναλγητικά, αντιαλλεργικά, τοπικής αναισθησίας κ.ά.
ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ:
-Άρθρο 288 Π.Κ.: Παρεμπόδιση αποτροπής κοινού κινδύνου και παράλειψη οφειλόμενης βοήθειας
- Όποιος ματαιώνει ή δυσχεραίνει την ενέργεια που είναι αναγκαία για να αποτραπεί ή να κατασταλεί ένας κοινός κίνδυνος που υπάρχει ή που επίκειται για τη ζωή ή την υγεία ανθρώπου ή για ξένες ιδιοκτησίες τιμωρείται με φυλάκιση έως τρία έτη ή χρηματική ποινή.
- Όποιος σε περίπτωση δυστυχήματος ή κοινού κινδύνου ή κοινής ανάγκης δεν προσφέρει τη βοήθεια που του ζητήθηκε και που μπορούσε να προσφέρει, χωρίς ο ίδιος να διατρέξει ουσιώδη κίνδυνο, τιμωρείται με χρηματική ποινή ή παροχή κοινωφελούς εργασίας.
-Άρθρο 306 Π.Κ.: Έκθεση
- Όποιος εκθέτει άλλον και έτσι τον καθιστά αβοήθητο, καθώς και όποιος αφήνει αβοήθητο ένα πρόσωπο που το έχει στην προστασία του ή που έχει υποχρέωση να το διατρέφει και να το περιθάλπει ή να το μεταφέρει, ή ένα πρόσωπο που ο ίδιος υπαίτια τραυμάτισε, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον έξι μηνών.
- Αν η πράξη προκάλεσε στον παθόντα: α) βαριά σωματική βλάβη, επιβάλλεται φυλάκιση τουλάχιστον τριών ετών, β) θάνατο, επιβάλλεται κάθειρξη έως δέκα έτη.
-Άρθρο 307 Π.Κ.: Παράλειψη προσφοράς βοήθειας
Όποιος παραλείπει να σώσει άλλον από κίνδυνο ζωής, αν και μπορεί να το πράξει χωρίς κίνδυνο της δικής του ζωής ή υγείας, τιμωρείται με φυλάκιση έως ένα έτος ή χρηματική ποινή.
–Υπουργική ΑπόφασηΥ4Α/οικ.15576 (ΦΕΚ 219/τΒ/22.2.2007) «ΚΑΝΟΝΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΚΑΡΔΙΟΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΗΣ ΑΝΑΖΩΟΓΟΝΗΣΗΣ(ΚΑΑ)»
Με την ανωτέρω Υπουργική Απόφαση καθορίσθηκε ότι πέραν της υποχρεωτικής εκπαίδευσης όλων των επαγγελματιών υγείας (ιατροί, νοσηλευτές, πληρώματα ασθενοφόρων, παραϊατρικό προσωπικό…) στην Βασική Υποστήριξη ζωής και στην Αυτόματη Εξωτερική Απινίδωση (ΑΕΑ), δύναται να εκπαιδευτούν και οι μη επαγγελματίες υγείας (πολίτες) στα ανωτέρω, με τις διαδικασίες που προβλέπονται στην εν λόγω Υπουργική Απόφαση.
Με τη παρούσα εγκύκλιο επιδιώκεται η θέσπιση βασικών κανόνων χρήσης Αυτόματων Εξωτερικών Απινιδωτών (ΑΕΑ) και Απινιδωτών από μη ιατρούς λειτουργούς υγείας και γενικό πληθυσμό για την άμεση και αποτελεσματική αντιμετώπιση καρδιακής ανακοπής, ως ακολούθως:
Ο μη ιατρός χρήστης δεν χρειάζεται ιδιαίτερες γνώσεις, παρά μόνον την εκπαίδευση στην Βασική Καρδιοαναπνευστική Αναζωογόνηση (Β-ΚΑΑ) και στην χρήση ΑΕΑ.
Ειρήνη Μαργαριτίνη
Δικηγόρος
Πηγή: analuseto
ΔΙΑΣΩΣΤΕΣ ΡΟΔΟΥ
