Θέλουμε να επισημάνουμε την καταπληκτική δουλειά που έχει γίνει από το Συμβούλιο Αναζωογόνησης του Ηνωμένου Βασιλείου για το έγγραφο “CPR, AED’s and the Law”.
Όλοι πρέπει να το διαβάσουν που χάρη στους απλούς όρους και τη σπουδαία δομή, είναι εύκολα κατανοητό, ώστε σχεδόν όλοι να μπορούν να το διαβάσουν.
Καθώς είναι μια τόσο μεγάλη πηγή πληροφοριών, έχουμε αποσπάσει μερικά εδάφια παρακάτω και έχουμε προσθέσει την πλήρη έκδοση ώστε να μπορείτε να διαβάσετε το υπόλοιπο.
Τα γεγονότα
Έως και 60.000 άνθρωποι πεθαίνουν κάθε χρόνο στο Ηνωμένο Βασίλειο από αιφνίδια καρδιακή ανακοπή (SCA). Λιγότεροι από 1 στους 10 επιζούν εάν η ανακοπή συμβεί εκτός νοσοκομείου.
Η καρδιοπνευμονική αναζωογόνηση και η χρήση αυτόματου εξωτερικού απινιδωτή βελτιώνουν σημαντικά την επιβίωση.
Και τα δύο μπορούν να παρασχεθούν από μη εκπαιδευμένα μέλη του κοινού. Το να ενεργήσετε για να βοηθήσετε κάποιον που έχει υποστεί αιφνίδια καρδιακή ανακοπή θα βελτιώσει σημαντικά τις πιθανότητες επιβίωσής του.
Τα δικαστήρια αντιμετώπιζαν πάντοτε καλοπροαίρετα εκείνους που προσέτρεχαν σε βοήθεια άλλων.
Γιατί η παροχή ΚΑΡΠΑ και AED είναι ζωτικής σημασίας για τη διάσωση μιας ζωής
Ο πραγματικός ετήσιος αριθμός των θανάτων από αιφνίδια καρδιακή ανακοπή (SCA) στο Ηνωμένο Βασίλειο είναι προς το παρόν άγνωστος, αλλά με βάση τα ευρωπαϊκά δεδομένα εκτιμάται ότι είναι περίπου 60.000 ετησίως. Ωστόσο, γνωρίζουμε με βεβαιότητα ότι στην Αγγλία η υπηρεσία ασθενοφόρων επιχειρεί ανάνηψη σε περίπου 30.000 περιπτώσεις ετησίως.
Δυστυχώς, επί του παρόντος, λιγότερα από 1 στα 10 άτομα επιβιώνουν όταν η αιφνίδια καρδιακή ανακοπή συμβαίνει εκτός νοσοκομείου. Χρειαζόμαστε περισσότερους παρευρισκόμενους να αρχίσουν άμεσα καρδιοπνευμονική αναζωογόνηση (ΚΑΡΠΑ) σε περιπτώσεις αιφνίδιας καρδιακής ανακοπής για να βελτιώσουμε την επιβίωση.
Η ΚΑΡΠΑ και η χρήση ενός αυτόματου εξωτερικού απινιδωτή (AEΑ) μπορούν να αυξήσουν σημαντικά τις πιθανότητες επιβίωσης σε αυτές τις περιπτώσεις, εάν εκτελούνται αμέσως. Οι AEΑ παρέχονται συχνά σε δημόσιους χώρους και μπορούν να χρησιμοποιηθούν με ασφάλεια από μη εκπαιδευμένα μέλη του κοινού ενώ περιμένουν ασθενοφόρο.
Η νομιμότητα σχετικά με την παροχή καρδιοαναπνευστικής αναζωογόνησης και τη χρήση ενός AEΑ σε κάποιον
Η πιθανότητα πρόκλησης βλάβης από την εκτέλεση ΚΑΡΠΑ ή τη χρήση AEΑ είναι πράγματι πολύ μικρή. Παρ’ όλα αυτά, υπάρχει κάποια ανησυχία ότι σε περίπτωση που η προσπάθεια ανάνηψης κάποιου με υποψία αιφνίδιας καρδιακής ανακοπής οδηγήσει σε βλάβη, θα μπορούσε να εγερθεί νομική αξίωση κατά του διασώστη. Μέχρι σήμερα, δεν έχει αναφερθεί καμία επιτυχημένη αγωγή για το σκοπό αυτό.
Δεν υπάρχουν θεσμοθετημένοι νόμοι που να καλύπτουν την αναζωογόνηση, αλλά θα μπορούσε να προκύψει πιθανή ευθύνη εάν το θύμα ή η οικογένειά του εγείρει αστική αγωγή εναντίον κάποιου με το σκεπτικό ότι η επέμβαση έγινε χωρίς τη συγκατάθεσή του και συνεπώς συνιστά επίθεση ή/και σωματική βλάβη.
Στο πλαίσιο της επαγγελματικής ιατρικής πρακτικής, υπάρχουν δύο άμυνες που είναι διαθέσιμες στους επαγγελματίες του τομέα της υγειονομικής περίθαλψης. Αυτές περιλαμβάνουν τη “σιωπηρή συναίνεση” (η υπόθεση ότι αν κάποιος είχε τις αισθήσεις του και ήταν σε θέση να λάβει μια απόφαση, θα συναινούσε στη διαδικασία) και την “αναγκαιότητα” (ότι η θεραπεία παρέχεται προς το συμφέρον του ασθενούς).
Ενώ η υπεράσπιση της σιωπηρής συναίνεσης μπορεί να μην είναι τόσο ξεκάθαρη εάν ο διασώστης δεν έχει ιατρικά προσόντα, η υπεράσπιση της αναγκαιότητας μπορεί να είναι διαθέσιμη, υπό την προϋπόθεση ότι ο διασώστης ενεργεί λογικά υπό τις περιστάσεις. Για παράδειγμα, θα ήταν λογικό να διενεργήσει ΚΑΡΠΑ και να χρησιμοποιήσει AEΑ εάν δεν υπήρχαν διαθέσιμοι επαγγελματίες υγείας.
Το τμήμα 5 του νόμου περί νοητικής ικανότητας (Αγγλία και Ουαλία) του 2005, το οποίο εφαρμόζεται σε άτομα ηλικίας 16 ετών και άνω, μπορεί επίσης να προσδώσει βαρύτητα σε αυτή την υπεράσπιση. Υποδηλώνει ότι εάν ένας περαστικός πάει να βοηθήσει κάποιον που πιστεύεται ότι έχει καρδιακή ανακοπή, δεν διαπράττει σωματική βλάβη εάν εύλογα πιστεύει ότι το άτομο που προσπαθεί να βοηθήσει δεν είναι διανοητικά ικανό να δώσει τη συγκατάθεσή του για καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση και χρήση AEΑ και ότι πιστεύει ότι θα ήταν προς το συμφέρον του ατόμου να προσπαθήσει να το επαναφέρει.
Ποιες μπορεί να είναι οι συνέπειες
Θα μπορούσε να ασκηθεί αγωγή για αμέλεια, εάν αποδειχθεί ότι παραβιάστηκε το καθήκον φροντίδας, με αποτέλεσμα να προκληθεί βλάβη. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, δεν υπάρχει νομική υποχρέωση για τους άλλους να βοηθήσουν ένα άτομο που χρειάζεται ανάνηψη, εφόσον δεν ήταν οι ίδιοι η αιτία που το άτομο χρειάστηκε βοήθεια.
Ωστόσο, υπάρχουν περιστάσεις στις οποίες ορισμένοι επαγγελματίες και άτομα που έχουν ιδιαίτερη σχέση με το άτομο που κατέρρευσε, θεωρείται ότι έχουν καθήκον φροντίδας. Επίσης, από τη στιγμή που ένας παρευρισκόμενος προσφέρεται εθελοντικά να βοηθήσει, τότε θεωρείται ότι έχει καθήκον φροντίδας να βοηθήσει το άτομο στο μέτρο των δυνατοτήτων του.
Οποιοσδήποτε επιχειρεί ανάνηψη θα είναι νομικά υπεύθυνος μόνο εάν μπορεί να αποδειχθεί ότι η επέμβαση άφησε το άτομο σε χειρότερη θέση από αυτή που θα βρισκόταν εάν δεν είχε γίνει καμία ενέργεια. Στην περίπτωση καρδιακής ανακοπής, αυτό θα ήταν πρακτικά αδύνατο, αφού χωρίς παρέμβαση ο θάνατος είναι αναπόφευκτος.
Επιπλέον, ένας AEΑ θα στείλει ηλεκτροσόκ μόνο εάν ανιχνεύσει ένα μοτίβο που συνάδει με καρδιακή ανακοπή.
Κάποιος θα μπορούσε δυνητικά να επέλθει σε χειρότερη κατάσταση αν η ΚΑΡΠΑ γινόταν με ακατάλληλο τρόπο, αλλά αυτό είναι εξαιρετικά απίθανο. Σε αυτή την περίπτωση, θα πρέπει να αποδειχθεί ότι ευθύνεται το πρότυπο φροντίδας και αυτό θα κριθεί ανάλογα με το επίπεδο εκπαίδευσης του διασώστη.
Τρίτοι, όπως εκπαιδευτές πρώτων βοηθειών ή οργανισμοί που παρέχουν εκπαίδευση, συντηρούν εξοπλισμό ανάνηψης ή διαχειρίζονται το σύστημα βάσει του οποίου λειτουργούν οι διασώστες, θα μπορούσαν επίσης να θεωρηθούν δυνητικά υπεύθυνοι. Ωστόσο, μια αξίωση θα ήταν επιτυχής μόνο εάν η εκπαίδευση ήταν κατώτερη των προδιαγραφών ή ο εξοπλισμός δεν είχε συντηρηθεί σωστά, οδηγώντας άμεσα σε βλάβη.
Δεν υπάρχει νομοθεσία του Ηνωμένου Βασιλείου που να ορίζει ότι οι AEΑ πρέπει να παρέχονται σε δημόσιους χώρους, οπότε η μη παροχή τους δεν θα μπορούσε να οδηγήσει σε αξίωση βάσει του νόμου. Ωστόσο, από την εισαγωγή τους, η χρήση των AEΑ από μη ειδικούς συνιστάται ευρέως στις διεθνείς κατευθυντήριες γραμμές για την ανάνηψη. Αυτό έχει προκαλέσει την ανησυχία ότι η μη παροχή AEΑ θα μπορούσε να οδηγήσει σε αξίωση για αμέλεια σύμφωνα με το κοινό δίκαιο, εάν ένα μέλος του κοινού υποστεί καρδιακή ανακοπή στους χώρους. Συνεπώς, κάθε οργανισμός θα πρέπει να εξετάσει την αξιολόγηση των πλεονεκτημάτων και των μειονεκτημάτων της παροχής AEΑ.
Περισσότερες πληροφορίες
Το Συμβούλιο Αναζωογόνησης του Ηνωμένου Βασιλείου δημοσίευσε ένα πλήρες έγγραφο με σκοπό να αποσαφηνίσει “τις υποχρεώσεις και τις ευθύνες όσων επιχειρούν την αναζωογόνηση οποιουδήποτε πάσχει από υποψία αιφνίδιας καρδιακής ανακοπής”. Παρέχει επίσης “καθοδήγηση για τους οργανισμούς που εξετάζουν το ενδεχόμενο παροχής εξοπλισμού διάσωσης και εκπαίδευσης για όσους θα μπορούσαν να τον χρησιμοποιήσουν”.
Οι συμβουλές αφορούν κυρίως τις προσπάθειες ανάνηψης που γίνονται εκτός νοσοκομείων ή άλλων εγκαταστάσεων υγειονομικής περίθαλψης και, αν και αφορούν τους επαγγελματίες υγείας, απευθύνονται κυρίως σε απλούς διασώστες με μέτριες ή μηδενικές γνώσεις ή εκπαίδευση σε θέματα πρώτων βοηθειών.
Το έγγραφο αυτό δημοσιεύθηκε αρχικά το 2000 με τίτλο “Το νομικό καθεστώς όσων επιχειρούν αναζωογόνηση” και αναθεωρήθηκε για πρώτη φορά το 2010. Το 2017 πραγματοποιήθηκε διεξοδική αναθεώρηση από έναν από τους αρχικούς συγγραφείς και έναν νομικό ειδικό στον τομέα. Έχουν ενσωματωθεί αναθεωρήσεις για να διασφαλιστεί ότι οι συμβουλές παραμένουν όσο το δυνατόν πιο επίκαιρες και ακριβείς.
Διαβάστε το πλήρες έγγραφο εδώ:
https://www.resus.org.uk/_resources/assets/attachment/full/0/26305.pdf
Ευχαριστούμε και πάλι το Συμβούλιο Αναζωογόνησης του Ηνωμένου Βασιλείου για αυτό το περιεχόμενο.
Πηγή: https://www.protrainings.uk/blog/resuscitation/
Παναγιώτης Σπανός
Διασώστης – Πλήρωμα Ασθενοφόρου
Πρόεδρος Διασωστών Ρόδου
