Μετάφραση:
Παναγιώτης Σπανός
Διασώστης – Πλήρωμα Ασθενοφόρου
Πρόεδρος Διασωστών Ρόδου
Με τον όρο καρδιακός θάνατος στην ιατρική αναφερόμαστε σε έναν απροσδόκητο (ή «φαινομενικά» απροσδόκητο) θάνατο από καρδιακά αίτια που συμβαίνει σε συχνά ασυμπτωματικούς ασθενείς, αμέσως μετά την έναρξη των συμπτωμάτων (μέσα σε μία ώρα) ή ακόμη και χωρίς την έναρξη των συμπτωμάτων.
Στους ενήλικες είναι μια επιπλοκή και συχνά η πρώτη κλινική εκδήλωση παρουσίας ισχαιμικής μυοκαρδιοπάθειας (δηλαδή μια ασθένεια στην οποία η καρδιά δεν τροφοδοτείται με αίμα, όπως συνήθως συμβαίνει στη στηθάγχη και στο έμφραγμα του μυοκαρδίου ).
Ο αιφνίδιος καρδιακός θάνατος είναι κάθε άλλο παρά σπάνιο γεγονός, καθώς από μόνος του ευθύνεται για περισσότερους από 50.000 θανάτους ετησίως και είναι η αιτία του 50% όλων των θανάτων από καρδιακές παθήσεις.
Αιτίες και παράγοντες κινδύνου αιφνίδιου καρδιακού θανάτου
Μεταξύ των πιο σημαντικών αιτιών και παραγόντων κινδύνου για αιφνίδιο καρδιακό θάνατο, αναφέρουμε ορισμένες καταστάσεις και παθολογίες:
- ισχαιμική καρδιοπάθεια (η πιο κοινή αιτία, περίπου 9 στις 10 περιπτώσεις).
- συγγενείς στεφανιαίες δυσπλασίες
- πρόπτωση μιτροειδούς βαλβίδας
- μυοκαρδίτιδα και ενδοκαρδίτιδα
- διατατική ή υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια (από χρόνια αρτηριακή υπέρταση)
- πνευμονική υπέρταση
- ενδοκρανιακή υπέρταση που μπορεί να οδηγήσει σε παθολογική αντανακλαστική βραδυκαρδία.
- επίκτητες ή κληρονομικές αλλαγές στο σύστημα αγωγιμότητας
- καρδιακές δυσπλασίες
- καρδιακές αρρυθμίες (π.χ. βραδυαρρυθμία ή κοιλιακή μαρμαρυγή)
Μια κρίσιμη στένωση (στένωση > 75%) από αθηροσκλήρωση των στεφανιαίων τουλάχιστον ενός από τα τρία κύρια καρδιακά αγγεία υπάρχει στο 90% εκείνων που επηρεάζονται από αιφνίδιο καρδιακό θάνατο. Οι αρρυθμίες που εμφανίζονται απουσία δομικής μυοκαρδιοπάθειας μπορεί να οδηγήσουν σε αιφνίδιο θάνατο, με κύρια αιτία το σύνδρομο μακρού QT , που χαρακτηρίζεται από αυξημένη καρδιακή διεγερσιμότητα και επεισοδιακές κοιλιακές αρρυθμίες .
Μια άλλη αιτία αιφνίδιου καρδιακού θανάτου είναι η παθολογική βραδυκαρδία (βραδυαρρυθμία).
Άλλοι παράγοντες κινδύνου
Τα υψηλά επίπεδα αλδοστερόνης (> 200 pg / ml αίματος) σε συνδυασμό με υψηλά επίπεδα κορτιζόλης (> 21,1 mg / dL) σχετίζονταν έντονα με το γεγονός αιφνίδιου θανάτου, σε ασθενείς που θεωρούνταν υψηλού κινδύνου για αυτό το συμβάν (και σε όλους τους τύπους θνησιμότητας για διαβητικούς τύπου 2 που υποβάλλονται σε αιμοκάθαρση).
Ο αιφνίδιος καρδιακός θάνατος μπορεί επίσης να είναι συνέπεια της χρόνιας κατάχρησης αναβολικών στεροειδών που αυξάνουν το μέγεθος των μυών, και μεταξύ αυτών και των καρδιακών κυττάρων, χωρίς όμως παράλληλη αύξηση της δύναμης συστολής. Πράγματι, αυτά τα κύτταρα συχνά πεθαίνουν και δεν αντικαθίστανται από άλλα κύτταρα, αλλά από ινώδη ιστό που παραμένει έτσι ακόμα και όταν διακόπτεται η λήψη στεροειδών, με μόνιμη βλάβη στην καρδιά. Ο ανεπαρκής αριθμός κυττάρων μπορεί να ακολουθηθεί από επεισόδια ανεπαρκούς καρδιακής πίεσης και παροχής αίματος και καρδιακή προσβολή.
Σημαντικοί παράγοντες κινδύνου για αιφνίδιο καρδιακό θάνατο είναι το οικογενειακό ιστορικό, το υπερβολικό βάρος, η παχυσαρκία, το κάπνισμα και η χρήση ναρκωτικών.
Συμπτώματα και διαγνωστικά εργαλεία
Συχνά οι ασθενείς που παρουσίασαν αιφνίδιο καρδιακό θάνατο ήταν εντελώς ασυμπτωματικοί, δηλαδή δεν είχαν συμπτώματα ή είχαν μη ειδικά συμπτώματα όπως:
- εξασθένηση (κούραση)
- εύκολη κόπωση
- δύσπνοια (δυσκολία στην αναπνοή)
- ζάλη
- συχνές λιποθυμίες
Πιο συγκεκριμένα «προειδοποιητικά» συμπτώματα είναι αναμφίβολα η παρουσία σοβαρής αρρυθμίας όπως βραδυαρρυθμία και διαδοχικές συχνές λιποθυμία, πέρα από το τυπικό σύμπτωμα της ισχαιμικής καρδιοπάθειας, δηλαδή πόνο στο στήθος, στο στέρνο που ακτινοβολεί στο αριστερό χέρι. Με την παρουσία αυτών των συμπτωμάτων, ο ασθενής καλείται να πραγματοποιήσει καρδιολογική εξέταση που περιλαμβάνει επίσης ηλεκτροκαρδιογράφημα, Holter, εξετάσεις αίματος και υπερηχογράφημα καρδιάς με έγχρωμο Doppler.
Θεραπείες σε περίπτωση αιφνίδιου καρδιακού θανάτου
Οι Θωρακικές Συμπιέσεις και, αν είναι δυνατόν, η ταχεία απινίδωση είναι οι κύριες θεραπείες σε περιπτώσεις αιφνίδιου καρδιακού θανάτου, αντιπροσωπεύοντας -για τον ασθενή- τη διαφορά μεταξύ ζωής και θανάτου. Περίπου το 25% των περιπτώσεων θα μπορούσε να αναζωογονηθεί εάν υπήρχε δυνατότητα απινίδωσης μέσα σε 4/5 λεπτά, ενώ για κάθε επιπλέον λεπτό η πιθανότητα επιβίωσης μειώνεται κατά 10%.
Στην πραγματικότητα ο χρόνος είναι θεμελιώδης παράγοντας για την επιβίωση και όχι μόνο σε περίπτωση επιβίωσης του ασθενούς. Όσο πιο γρήγορα λαμβάνονται μέτρα υγείας, τόσο λιγότερο πιθανή είναι η μη αναστρέψιμη εγκεφαλική βλάβη που προκαλείται από την έλλειψη παροχής αίματος στα όργανα.
Μια άκαιρη παρέμβαση θα μπορούσε να σώσει τη ζωή του ασθενούς, αλλά θα μπορούσε να τον οδηγήσει σε κατάσταση μη αναστρέψιμου κώματος.
Πρόληψη αιφνίδιου καρδιακού θανάτου
Για όσους διατρέχουν κίνδυνο, για παράδειγμα με περιπτώσεις στην οικογένεια, με σοβαρές αρρυθμίες (για παράδειγμα βραδυαρρυθμία) ή που έχουν επιβιώσει από προηγούμενη καρδιακή ανακοπή, ένα σημαντικό εργαλείο πρόληψης μπορεί να είναι η εμφύτευση ενός βηματοδότη με υποδόριο απινιδωτή, που ονομάζεται ” απινιδωτής ICD “. .
Dott. Emilio Alessio Loiacono
Medico Chirurgo
Direttore dello Staff di Medicina OnLine
ΠΗΓΗ: medicinaonline
Μετάφραση:
Παναγιώτης Σπανός
Διασώστης – Πλήρωμα Ασθενοφόρου
Πρόεδρος Διασωστών Ρόδου
ΔΙΑΣΩΣΤΕΣ ΡΟΔΟΥ
