Το άρθρο αυτό είχε ως αφορμή την παρότρυνση του φαρμακοποιού μου για κατοχή αμπουλών αδρεναλίνης σε περίπτωση αναφυλακτικού σοκ, είτε σε παιδιά, είτε σε ενήλικες. Γιατί όμως χρειαζόμαστε αυτές τις αμπούλες ενώ υπάρχει έστω σύγχρονο κέντρο υγείας κοντά μας, όπου εκεί μπορούν να μας παρέχουν το σύνολο της επείγουσας θεραπείας στην περίπτωση αναφυλαξίας;
Τι είναι η αναφυλαξία;
Για όλα τα ιατρικά θέματα υγείας, αν δεν χρειάζεσαι μια απλή ενημέρωση την οποία θα λάβεις από το prepper.gr , θα πρέπει να απευθυνθείς στον ιατρό ή και τον φαρμακοποιό σου. Εγώ το κάνω συνέχεια. Οι συγγραφείς της ιστοσελίδας μας αποποιούνται οποιαδήποτε ευθύνη σε περίπτωση ατυχήματος που προκληθεί από λάθος χρήση φαρμάκων και ιατρικών εργαλείων.
Για όσους δεν γνωρίζουν, η αναφυλαξία είναι μια οξεία, ταχέως εξελισσόμενη, σοβαρή και δυνητικά θανατηφόρα, συστημική αλλεργική αντίδραση.
Μιλώντας από δική μου εμπειρία, ο αδερφός μου σε παιδική ηλικία είχε κάνει λήψη μιας συγκεκριμένης αντιβίωσης για περίπου 10 ημέρες. Αμέσως μόλις τελείωσε την θεραπεία, σχεδόν την ίδια ημέρα, άρχισαν να κοκκινίζουν οι περιοχές των ματιών, των χειλιών και όπου το δέρμα ήταν λεπτό. Το κοκκίνισμα έγινε σοβαρό με έντονο πρήξιμο, και δυσκολία αναπνοής όπου αμέσως οι γονείς μου τον μετέφεραν στο τοπικό κέντρο υγείας. Εκεί, με το που τον είδαν, του χορήγησαν ένεση αδρεναλίνης. Τα συμπτώματα δεν υποχώρησαν άμεσα, όπου ακολούθησε και 2η δόση…
Μετά την 2η δόση, το πρόβλημα και τα συμπτώματα υποχώρησαν σταδιακά.
Σε περίπτωση που κάποιος δεν δεχθεί άμεσα ιατρική περίθαλψη κυρίως με ένεση αδρεναλίνης, τότε τα συμπτώματα της αναφυλαξίας οδηγούν στον θάνατο, κυρίως λόγω ασφυξίας που προκαλείται στην αναπνευστική οδό.
– Τι είχε συμβεί;
Ακολούθησαν ως γνωστόν εξετάσεις αίματος και αλλεργικές και όλο το υγειονομικό πρωτόκολλο, και βρέθηκε πως ο αδερφός μου είχε αλλεργία σε ένα συγκεκριμένο ένζυμο το οποίο περιλαμβανόταν στην συγκεκριμένη αντιβίωση. Επίσης το ίδιο ένζυμο υπάρχει στην ασπιρίνη και στα κουκιά. Το αναφέρω απλά πληροφοριακά.
Τώρα ο αδερφός μου, ενήλικας πια… γνωρίζει. Επίσης η ένεση αδρεναλίνης στο κέντρο υγείας τον έσωσε.
Ας δούμε λοιπόν τι μπορούμε να αποκομίσουμε από το ανωτέρω περιστατικό, ποιους αφορά, τι ενδέχεται να αντιμετωπίσουμε και πως μπορούμε να προετοιμαστούμε για αυτό.
Ποιους αφορά η αναφυλαξία;
Όλους μας. Δεν υπάρχει ένας κανόνας ή μια καθολική διάγνωση όπου ένας αλλεργιολόγος ή ιατρός μπορεί να αποδείξει ότι ο τάδε άνθρωπος δεν θα πάθει ποτέ αναφυλαξία. Όσοι έχουν αντιμετωπίσει έστω μία φορά την αναφυλαξία, τότε πιθανότατα μέσω εξετάσεων γνωρίζουν επακριβώς σε ποιο τρόφιμο/τσίμπημα (χημικό στοιχείο) ή συνθήκη (π.χ. θερμό περιβάλλον, ήλιος κ.λπ.) εμφανίζεται στον εαυτό τους. Χωρίς πάλι αυτό να είναι νόμος πως δεν θα εμφανίσουν αναφυλαξία σε κάποιο άλλο τρόφιμο, συνθήκη ή συνδυασμό αυτών.
Αρκετοί αλλεργικοί συνάνθρωποι μας γνωρίζουν ακριβώς τι αντιμετωπίζουν (σύμφωνα με το γιατρό τους), και πέρα του ότι προσέχουν, έχουν μαζί τους ένεση αδρεναλίνης και οδηγίες αντιμετώπισης του θύματος σε περίπτωση που κάποιος τους βρει σε άσχημη κατάσταση.
Όλοι οι υπόλοιποι ήμαστε ακριβώς στην ίδια κατάσταση με την μόνη διαφορά ότι δεν γνωρίζουμε. Το αν θα φτάσουμε στο τέλος στη ζωής μας χωρίς απολύτως κανένα πρόβλημα υγείας αυτό είναι και το ιδανικό.
– Τι θα συμβεί όμως, αν κάποια στιγμή καταναλώσεις μια τροφή την οποία δεν είχες καταναλώσει ποτέ ή σε τσιμπήσει κάτι και σου προκαλέσει αναφυλαξία;
– Θα πάω στο νοσοκομείο αμέσως.
– Και πολύ καλά θα κάνεις! Αλλά αν α) το νοσοκομείο είναι μακρυά; β) δεν μπορείς για διαφόρους λόγους να πας (π.χ. είσαι στο βουνό, ώρες με τα πόδια μακρυά από τον πολιτισμό), ή γ) απλά έχει πέσει το σύστημα (πόλεμος, καταστροφές, ζημιές δικτύου) και δεν υφίσταται καν νοσοκομείο ή ιατρικό προσωπικό ή εξοπλισμός
Πρόκειται για μια φριχτή κατάσταση η οποία είναι θανατηφόρα. “Οι παλιοί λέγανε: τον τσίμπησε μέλισσα και πέθανε! 50 χρονών παλικάρι, δεν είχε αρρωστήσει ποτέ…”.
Εγώ μικρός είχα πατήσει επίτηδες δράκαινα στη θάλασσα. Σε λίγα λεπτά ήμουν στο νοσοκομείο από τους πόνους. Δεν είχα αλλεργία, έζησα. Αν είχα;
Τι ενδέχεται να αντιμετωπίσουμε
Όπως επανηλημmένα αναφέρουμε στο prepper, οτιδήποτε ερευνάμε αφορά πάντα το χειρότερο σενάριο. Το χειρότερο σενάριο σύμφωνα – ιστορικά – με αυτά που γνωρίζουμε είναι να μην υπάρχει δίκτυο (ρεύματος, νερού και επικοινωνιών) σε συνδυασμό με το χάος, πόλεμο, ασθένειες.
Υπάρχει βέβαια και χειρότερο από αυτό, που είναι στο επίπεδο δυσκολίας μηδέν. Δεν είναι όμως επί του παρόντος.
Σε μια τέτοια λοιπόν κατάσταση, ας υποθέσουμε ότι έχεις ένα καλά οχυρωμένο καταφύγιο, κάπου μακρυά στο χωριό, ίσως και έξω από αυτό, δεν φαίνεται, δεν προκαλεί, έχεις αμέτρητα όπλα και πυρομαχικά, τρόφιμα και εργαλεία. Φυσικά θα είσαι σε αρκετά πλεονεκτική θέση σε σχέση με έναν απροετοίμαστο συνάνθρωπό μας της πόλης.
Σκέψου τώρα πως κάποιος από την οικογένεια σου, ή κάποιος γείτονας ανοίγει μια κονσέρβα να φάει κάτι, ή δοκιμάζει να φάει κάτι από ένα φυτό που είχε φυτέψει και λαμβάνει ο οργανισμός του μια ουσία – την οποία δεν είχε δοκιμάσει ποτέ – και του προκαλεί αναφυλαξία. Ή από την συχνότερη επαφή με την φύση, κάποιος δέχεται ένα απλό τσίμπημα.
Το ίδιο μπορεί να προκύψει από έναν χημικό βομβαρδισμό. Μια μόλυνση υδάτων και αμέτρητες άλλες αιτίες: το να έρθει δηλαδή ο ανθρώπινος οργανισμός μας με μια ουσία για πρώτη φορά, η οποία μας προκαλεί αναφυλαξία. Και αυτό το περιστατικό, συμβαίνει ενώ δεν υπάρχει δίκτυο (ρεύμα, νερό, επικοινωνίες). Άρα ούτε νοσοκομεία θα υπάρχουν διαθέσιμα, ούτε ιατρικό προσωπικό, ούτε πυροσβεστική, ούτε αστυνομία κ.ο.κ.
Μπορούμε να συλλογιστούμε αυτή την κατάσταση; Τι θα κάνουμε αν ένας συνάνθρωπος μας πάθει αναφυλαξία, και βρισκόμαστε σε κατάσταση χωρίς παρεχόμενες κρατικές υπηρεσίες ή ιδιώτες ιατρούς;
Πως να προετοιμαστούμε για την αντιμετώπιση αναφυλαξίας
[Για κάθε ενέργεια σας, παρακαλώ απευθυνθείτε αρχικά στον ιατρό ή τον φαρμακοποιό σας. Οι πληροφορίες του άρθρου είναι καθαρά ενημερωτικές και όχι συμβουλευτικές]
Σε κάθε προετοιμασία έχουμε δύο στάδια:
- Πριν το συμβάν (την αναφυλαξία) και
- κατά την διάρκεια (της αναφυλαξίας).
Ο κ Γεώργιος Σ. Σταυρουλάκης – Ειδικός Αλλεργιολόγος παίδων & ενηλίκων, Στρατιωτικός ιατρός, Διπλωματούχος Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Αλλεργιολογίας & Κλινικής Ανοσολογίας Υποψήφιος Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Αθηνών μας αναφέρει:
Η αδρεναλίνη δεν είναι το έσχατο μέσο αντιμετώπισης μιας αναφυλακτικής αντίδρασης, η χρήση του οποίου αποφασίζεται μόνο σε περίπτωση καταπληξίας (σοκ) ή οιδήματος του λάρυγγα. Η αδρεναλίνη είναι η πρώτη και μοναδική αποτελεσματική θεραπεία της αναφυλακτικής αντίδρασης από τη στιγμή που θα αναγνωρίσουμε ότι ένας ασθενής πάσχει από αυτή.
Πριν συμβεί η αναφυλαξία στον οποιοδήποτε είναι η κατάλληλη στιγμή για να προετοιμαστούμε. Στο σακίδιο επιβίωσης, ή στη λίστα φαρμακείου, αποθηκεύω α) δύο αμπούλες αδρεναλίνης (κοστίζουν ∽2€ έκαστη) β) μερικές σύριγγες ινσουλίνης του 1ml (1 ή 2€) και γ) την εκτυπωμένη σελίδα 9 από τον οδηγό του κ Μπιρλιράκη Βασίλειου που επισυνάπτω πιο κάτω.
Δεν χρειάζεται τίποτα άλλο όσον αφορά τα υλικά. Μην τα γκουγκλάρεις, πήγαινε τώρα που μπορείς και ρώτα τον φαρμακοποιό σου. Θα σου δώσει ακριβείς και προσωποποιημένες πληροφορίες, αλλά και τα ίδια τα υλικά.
Την ώρα που συμβαίνει, για να αντιμετωπίσεις σωστά την αναφυλαξία, χρειάζεται να γνωρίζεις από πριν τα συμπτώματα (ώστε να τα διακρίνεις και να καταλάβεις ότι πρόκειται περί αναφυλαξίας) και την δοσολογία για κάθε ηλικία.
Μην αγοράσεις μόνο τα υλικά, το επαναλαμβάνω: ρώτησε για συμβουλή τον φαρμακοποιό σου. Επίσης πρέπει να γνωρίζεις αν υπάρχει διαθέσιμο νοσοκομείο/κέντρο υγείας κοντά σου. Αυτό καθορίζει και το πρώτο βήμα που θα ακολουθήσεις.
Επίσης αρκετά αλλεργικά άτομα, έχουν ήδη ενημερωθεί από τον ιατρό τους και έχουν πάντα πάνω τους σχετικές οδηγίες, καθώς επίσης και την αυτοένεση αδρεναλίνης. Είναι έτοιμη συσκευή-σύριγγα η οποία περιλαμβάνει την αδρεναλίνη και είναι πιο εύκολη στη χρήση (αλλά πολύ πιο ακριβή).
Μελέτησε εδώ τον οδηγό πρώτων βοηθειών της Αυστραλιανής Εταιρείας Κλινικής Ανοσολογίας και Αλλεργίας για περισσότερες πληροφορίες: ASCIA_FIRST_AID_FOR_ANAPHYLAXIS
Το βοήθημα όμως που με καθοδήγησε στο τι ακριβώς να αποθηκεύσω και τι ακριβώς κάνω σε περίπτωση αναφυλαξίας, είναι ο “Σύντομος Οδηγός για Φαρμακοποιούς” του κ Μπιρλιράκη Βασίλειου: odigos-anafylaxias
Περιλαμβάνει τις ακριβείς οδηγίες που μου έδωσε ο φαρμακοποιός μου. Λ.χ. στην σελίδα 8 περιγράφει άριστα και αναλυτικά τα συμπτώματα. Στην σελίδα 9 περιγράφει ακριβώς το τι πρέπει να κάνετε. Αυτή ακριβώς τη σελίδα εκτυπωμένη έλαβα στο φαρμακείο.
Συνοπτικά λοιπόν, από την δική μου εμπειρία με τον φαρμακοποιό μου, τα βήματα που εγώ έχω σχεδιάσει είναι τα εξής:
- Παρατηρώ συμπτώματα όπως αναπνοή, ερεθισμός και έντονο κόκκινο δέρμα στα χείλη, τα μάτια και όπου είναι λεπτό το δέρμα.
- Αν τα συμπτώματα είναι βαριά, κοιτάω στα προσωπικά αντικείμενα του ατόμου (ή μου υποδεικνύει) να δω αν έχει οδηγίες/αυτοένεση ινσουλίνης και προχωρώ ακριβώς.
- Πάντα 1η κίνηση σε περίπτωση που υπάρχει διαθέσιμο νοσοκομείο: καλώ το 100 ή το 166 ή μεταφέρω τον ασθενή αμέσως στο νοσοκομείο εφόσον είναι διαθέσιμο και αρκετά κοντά.
- Αν ο ασθενής ΔΕΝ έχει οδηγίες ή δεν γνωρίζει, ακολουθώ το βήμα 3.
- Αν είναι πολύ μακρυά το νοσοκομείο, ή δεν απαντούν, ή έχει πέσει το σύστημα (πόλεμος, καταστροφές) και δεν υπάρχουν δημόσιες/ιδιωτικές υπηρεσίες, αμέσως χορηγώ 0,5ml ένεση αδρεναλίνης σε περίπτωση που είναι ενήλικας ή 0,3ml σε περίπτωση παιδιού.
- Ξανά στο βήμα 3, και
- Μετά από 5′ ελέγχω ξανά τα συμπτώματα σε δέρμα, βλεννογόνους αδένες, αναπνοή, αεραγωγός, συχνότητα αναπνοής, κορεσμός οξυγόνου. Αν δεν έχουν υποχωρήσει χορηγώ ξανά 2η δόση ακριβώς όπως στο βήμα 5.
- Αν υποχωρήσουν ή έχουν αρχίσει να υποχωρούν τα συμπτώματα τότε σταματώ.
- Αν τα συμπτώματα δεν υποχωρούν, τότε σε απουσία σφυγμού ή αναπνοής αρχίζω Καρδιοπνευμονική Αναζωογόνηση (ΚΑΡΠΑ).
Κλείνω επισημαίνοντας ξανά: Σε ΚΑΜΙΑ περίπτωση μην βγάλετε από μόνοι σας οδηγό για πρώτες βοήθειες σε περίπτωση αναφυλαξίας, είτε δική σας, είτε τρίτου προσώπου. Ρωτήστε τον γιατρό και τον φαρμακοποιό σας.
Βάζω στο σακίδιο επιβίωσης μου 2 ή 3 αμπούλες αδρεναλίνης και μερικές σύριγγες ινσουλίνης μαζί με το χαρτί που έχει τις οδηγίες odigos-anafylaxias στη σελίδα 9.
Εύχομαι να μην χρειαστούν ποτέ, και όλα να παραμείνουν μια πολύτιμη γνώση για τον καθένα μας.
Σε κάθε περίπτωση προετοιμαστείτε, γιατί τα φώτα ενδέχεται να μην λειτουργούν για πάντα.
Πηγή: https://www.prepper.gr/blog/perithalpsi/adrenalini-gia-epigousa-antimetopisi-anafylaxias/
ΔΙΑΣΩΣΤΕΣ ΡΟΔΟΥ
