Τραύμα – Πλήρης Σειρά Ζωτικών Ενδείξεων, τοποθέτηση εστιασμένων εξαρτημάτων και Παρουσία της Οικογένειας (Μέρος Έβδομο)

Πλήρης Σειρά Ζωτικών Ενδείξεων, τοποθέτηση εστιασμένων εξαρτημάτων και Παρουσία της Οικογένειας

Το γράμμα F του μνημονικού κανόνα συμβολίζει ένα πλήρες σετ ζωτικών σημείων, τοποθέτηση εστιασμένων εξαρτημάτων και την παρουσία της οικογένειας. 

  Πριν αρχίσουμε την εκτίμηση «από την κεφαλή μέχρι τα δάκτυλα των ποδιών» για να αναγνωρίσουμε άλλα τραύματα, πρέπει να γίνει λήψη ζωτικών σημείων, η οποία περιλαμβάνει: τη μέτρηση Α.Π, του σφυγμού, του αναπνευστικού ρυθμού, του κορεσμού της αιμοσφαιρίνης σε οξυγόνο, και της θερμοκρασίας ^[2] .

  Αφού ο νοσηλευτής ολοκληρώσει το A-B-C-D-E της εκτίμησης, παρεμβαίνει σε όσες καταστάσεις είναι απειλητικές για τη ζωή και λαμβάνει ένα πλήρες σετ ζωτικών σημείων, η λήψη κρίσιμων αποφάσεων θα καθορίσει αν πρέπει να συνεχίσει με τη δευτερογενή εκτίμηση ή να εκτελέσει επιπλέον παρεμβάσεις. Η διαθεσιμότητα άλλων μελών της ομάδας τραύματος, για την εκτέλεση αυτών των εστιασμένων παρεμβάσεων θα επηρεάσει την απόφαση. Πριν προχωρήσουμε στην δευτερογενή εκτίμηση:

• Συνδέουμε απαγωγές του ηλεκτροκαρδιογράφου (ECG) και παρακολουθούμε τη καρδιακή συχνότητα.
• Συνδέουμε ένα παλμικό οξύμετρο, για να παρακολουθούμε τον κορεσμό της αιμοσφαιρίνης του ασθενή σε οξυγόνο (SpO₂).
• Αν ο ασθενής είναι διασωληνωμένος, συνδέουμε τον ενδοτραχειακό σωλήνα σε καπνογράφο και παρακολουθούμε τον εκπνεόμενοCO₂του ασθενούς. Εισάγουμε ουροκαθετήρα και παρακολουθούμε την ποσότητα των αποβαλλόμενων ούρων. Ο ουροκαθετήρας εξασφαλίζει παροχέτευση της ουροδόχου κύστης, επιτρέπει τη συχνή παρακολούθηση του όγκου των παραγόμενων υγρών, είναι αναγκαίος για κάθε ασθενή που ετοιμάζεται για χειρουργική επέμβαση. Η υποψία τραύματος στην ουρήθρα είναι μια αντένδειξη για καθετηριασμό μέσω της ουρήθρας. Οι ένδειξης πιθανού τραύματος στην ουρήθρα είναι ο ι εξής:

*Αίμα στο στόμιο της ουρήθρας

*Ψηλάφηση μετατοπισμένου προστάτη κατά τη διάρκεια εξέτασης του ορθού εντέρου

*Υποψία πρόσθιου πυελικού κατάγματος.

• Εισάγουμε ένα γαστρικό σωλήνα. Η γαστρική διάταση μπορεί να οδηγήσει σε εμετό, εισρόφηση ή και τα δύο. Η διάταση μπορεί να διεγείρει το πνευμονογαστρικό νεύρο και να προκαλέσει βραδυκαρδία. Η εισαγωγή ενός γαστρικού σωλήνα εξασφαλίζει κένωση του περιεχομένου του στομάχου, εμποδίζει τη γαστρική διάταση και προλαμβάνει τη διέγερση του πνευμονογαστρικού νεύρου. Οι αντενδείξεις στην εισαγωγή ενός ρινογαστρικού σωλήνα είναι, μεταξύ άλλων, η υποψία ή διάγνωση καταγμάτων μέσω προσώπου. Αν υπάρχει υποψία κρανιακού τραύματος, τοποθετούμε γαστρικό σωλήνα από το στόμα. Μετά την εισαγωγή του σωλήνα, ελέγχουμε το παροχετευμένο περιεχόμενο για την παρουσία αίματος όπως και τοPhτους. Ο σωλήνας πρέπει να τοποθετείται προσεκτικά:

*Διευκολύνοντας την προστασία της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης

*Ελαχιστοποιώντας τη διέγερση του αντανακλαστικού του εμετού (gagreflex)

*Έχοντας διαθέσιμο εξοπλισμό αναρρόφησης

• Διευκολύνουμε τις ακτινολογικές και διαγνωστικές εξετάσεις που συμπληρώνουν τη πρωτογενή εκτίμηση και γενικότερα τη διαδικασία αναζωογόνησης του ασθενή.

*Οι ακτινογραφίες θώρακος γίνονται για να αναγνωριστούν:

-τραύματα απειλητικά για τη ζωή όπως πνευμοθώρακας και αιμοθώρακας

-οι θέσεις των σωλήνων και γραμμών

-διευρυμένο μεσοθωράκιο

-κακώσεις του διαφράγματος

*Οι πυελικές ακτινογραφίες γίνονται για να διαπιστωθεί η παρουσία κακώσεων στη πύελο.

*Οι ακτινογραφίες της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης γίνονται για να διαπιστωθεί η παρουσία κακώσεων, καταγμάτων ή ερεθισμού της Α.Μ.Σ.Σ.

*Οι διαγνωστικές περιτοναϊκές πλύσεις αποτελούν μια μέθοδο διάγνωσης αιμοπεριτόναιου ή ρήξης σπλάχνου. Άλλοτε συνήθης διαδικασία, η χρήση της έχει μειωθεί με την εμφάνιση άλλων τύπων διαγνωστικών ελέγχων, όπως είναι η Εστιασμένη Υπερηχογραφία Εκτίμησης για το Τραύμα (FAST) και η υπολογιστική αξονική τομογραφία (CT).

 Ωστόσο, η AmericanCollegeofSurgeonsCommitteeonTrauma εξακολουθεί να συνιστά τη χρήση διαγνωστικών περιτοναϊκών πλύσεων για τους ακόλουθους αιμοδυναμικά ασθενείς:

vΑσθενείς με διαταραχές αισθητικότητας λόγω τραύματος νωτιαίου μυελού

vΑσθενείς με τραύμα σε παρακείμενες δομές, όπως οι κατώτερες πλευρές, ή η πύελος και η οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης

vΑσθενείς με αμφίβολη κλινική εικόνα

vΑσθενείς που μπορεί να χρειάζονται εκτενή διαγνωστικό έλεγχο ή χειρουργική επέμβαση για άλλα τραύματα

vΑσθενείς που παρουσιάζουν σημάδι από ζώνη ασφαλείας μέσης

*Η εστιασμένη Υπερηχογραφία Εκτίμησης για Τραύμα (FAST) μπορεί να εκτελεστεί γρήγορα στο τμήμα επειγόντων περιστατικών προκειμένου να καθοριστεί η παρουσία ελεύθερου υγρού στο περιτόναιο.

*Αξονική τομογραφία: Κεφαλής/Κοιλιάς/Θώρακα

• Λήψη δειγμάτων αίματος για διενέργεια εργαστηριακού ελέγχου.

*Η διευκρίνηση της ομάδας αίματος του τραυματία είναι η πρώτη προτεραιότητα. Ανάλογα με τη βαρύτητα της κατάστασης του ασθενή, οι εξετάσεις καθορισμού της ομάδας αίματος μπορεί να συμπεριλαμβάνει επίσης και διασταύρωση.

*Άλλες εργαστηριακές εξετάσεις που ζητούνται συχνά συμπεριλαμβάνουν τον αιματοκρίτη (Hct), την αιμοσφαιρίνη (Hgb), συγκέντρωση ουρίας που προέρχεται από τα νιτρώδη στο αίμα (BUN),την κρεατινίνη, την αλκοόλη στο αίμα, τοξικολογικές εξετάσεις, τη μέτρηση των αερίων του αίματος, το pH, το έλλειμμα βάσεων, το επίπεδο γαλακτικών οξέων, τους ηλεκτρολύτες, τη γλυκόζη, το προφίλ πήξης (αιμοπετάλια, χρόνος θρομβοπλαστίνης [PTT]), και τη β χοριακή γοναδοτροπίνη (HCG) στα ούρα ή τον ορό για έλεγχο πιθανής κύησης.

• Καθορίζουμε την ανάγκη για αντιτετανική προφύλαξη μετά από τραύμα με βάση την κατάσταση του τραύματος και το προηγούμενο ιστορικό εμβολιασμών του ασθενή.

Το γράμμα F του μνημονικού κανόνα αναπαριστά και τη συμμετοχή τους στη φροντίδα του ασθενή. Διευκολύνουμε την παρουσία της οικογένειας στο χώρο της θεραπείας και τη συμμετοχή τους στη φροντίδα του ασθενή.

• Εκτιμούμε τις επιθυμίες και τις ανάγκες της οικογένειας.
• Διευκολύνουμε και υποστηρίζουμε την υποστήριξη της οικογένειας στην περίθαλψη.
• Χρησιμοποιούμε μέσα υποστήριξης των συναισθηματικών και ψυχικών αναγκών της οικογένειας, όπως ένα κοινωνικό λειτουργό ή έναν ιερέα^[2].

Προσφέρουμε Μέσα Ανακούφισης Πόνου

Το γράμμα G του μνημονικού κανόνα είναι μια υπενθύμιση προς την ομάδα τραύματος για την παροχή μέτρων ανακούφισης του πόνου , π.χ. αγγίζοντας και μιλώντας στον ασθενή, καθώς και για την φαρμακολογική διαχείρηση του πόνου ανάλογα με τις ανάγκες του ασθενή, που έχει ή όχι καλό επίπεδο συνείδησης ^[2].

Ο πόνος είναι δυσάρεστη αισθητική και συναισθηματική εμπειρία που προκύπτει από

πραγματική ή ενδεχόμενη βλάβη των ιστών.

Πόνος ο οποίος δεν αντιμετωπίζεται κατάλληλα μπορεί να προκαλέσει:

• Αυξημένος καρδιακός ρυθμός και δύναμη της καρδιακής συστολής
• Περιφερική αγγειοσύσπαση και ωχρότητα
• Συσπάσεις μυϊκής άμυνας ή ναρθηκοποίηση των μυών ως αντανακλαστικό για μείωση του πόνου
• Απώλεια του τόνου του παρασυμπαθητικού με ανορεξία ή ναυτία και έμετο
• Απελευθέρωση κατεχολαμινών από τα επινεφρίδια, η οποία οδηγεί σε αύξηση της αρτηριακής πίεσης, του καρδιακού μεταφορτίου και της μυοκαρδιακής κατανάλωσης οξυγόνου.

Νοσηλευτική Εκτίμηση

 Υπάρχουν τόσο υποκειμενικές όσο και αντικειμενικές ενδείξεις του πόνου. Καθώς η εμπειρία πόνου του ασθενούς είναι εξατομικευμένη, μπορεί να είναι δύσκολη η εκτίμηση του.

Εξετάζουμε τα ακόλουθα κατά την εκτίμηση του πόνου  * Τραύματα, όπως κατάγματα, ρήξεις ή εγκαύματα *

Διαδικασίες:

vΤοποθέτηση φλεβοκαθετήρων

vΕισαγωγή ενδοθωρακικού σωλήνα ή αφαίρεση του

vΠεριποίηση τραύματος

vΑνάταξη κατάγματος

vΣυρραφή τραύματος

vΕξέταση ατόμου που είναι θύμα σεξουαλικής κακοποίησης

• Το περιβάλλον θεραπείας ( φως, θόρυβος)
• Συσκευές παρακολούθησης καρδιακής λειτουργίας
• Αντλίες ενδοφλέβιας έγχυσης
• Διαγνωστικές διαδικασίες
• Φυσικές ενδείξεις πόνου: ταχύπνοια, ρηχές αναπνοές, ναυτία και έμετος, εφίδρωση, ναρθηκοποίηση των μυών ώς αντανακλαστικό μείωσης πόνου, εκφράσεις πόνου στο πρόσωπο, σφιγμένη γροθιά ή δόντια, κλάμα.

Νοσηλευτικές Παρεμβάσεις

Διάφορες μέθοδοι μπορεί να χρησιμοποιηθούν για τη διαχείρηση του πόνου. Αυτές είναι μεταξύ άλλων η χρήση αναλγητικών όπως οπιοειδή, βενζοδιαζεπίνες, τοπικά αναισθητικά κλπ. Κατά τη διαχείρηση του πόνου ενός ασθενή, είναι σημαντικό η ομάδα τραύματος να παραμένει ευέλικτη, όσον αφορά στη δοσολογία και τη λήψη κλινικών αποφάσεων που συνδέονται με την αντίδραση του ασθενή στη αιτιολογία του πόνου.

• Απομακρύνουμε αντικείμενα που προκαλούν πόνο π.χ. σπασμένο γυαλί
• Καθορίζουμε το επίπεδο πόνου του ασθενή
• Χορηγούμε φάρμακα σύμφωνα με τις οδηγίες του γιατρού
• Παρακολουθούμε τον ασθενή για τυχόν παρενέργειες από φάρμακα, όπως: * Δύσπνοια/ Υπόταση/Ναυτία και έμετος/Βραδυκαρδία/Παραισθήσεις λόγω των φαρμάκων
• Σκεφτόμαστε το ενδεχόμενο χρήσης εναλλακτικών μεθόδων διαχείρισης του πόνου όπως: θεραπευτική αφή/πίεση σε σημεία, τοποθέτηση νάρθηκα, εφαρμογή θερμότητας ή ψύχους, απόσπαση, ασκήσεις χαλάρωσης, χιούμορ^[2].

ΠΤΥΧΙΑΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ