Η αρθρίτιδα και η οστεοαρθρίτιδα είναι δύο ασθένειες που εμπίπτουν στην κατηγορία της ρευματολογίας, και οι δύο επηρεάζουν τις αρθρώσεις και οι δύο χαρακτηρίζονται από πόνο που συνοδεύεται από δυσκαμψία και περιορισμό στις κινήσεις των προσβεβλημένων αρθρώσεων.
Αυτές ακριβώς οι ομοιότητες είναι που μερικές φορές δημιουργούν τη σύγχυση μεταξύ οστεοαρθρίτιδας και αρθρίτιδας, μερικές φορές συγχέονται μεταξύ τους.
Ωστόσο, πρόκειται για δύο πολύ διακριτές ασθένειες που διαφέρουν σε πολλά σημεία: η αρθρίτιδα είναι μια χρόνια φλεγμονώδης νόσος αυτοάνοσης προέλευσης που μπορεί να αναπτυχθεί σε άτομα οποιασδήποτε ηλικίας, ακόμη και σε παιδιά, ενώ η οστεοαρθρίτιδα είναι μια εκφυλιστική ασθένεια που εμφανίζεται ιδιαίτερα μετά τα 60 χρόνια.
Αρθρίτιδα
Η αρθρίτιδα εμφανίζεται με φλεγμονή των αρθρώσεων που χαρακτηρίζεται από:
- πρήξιμο
- φλεγμονή
- ερυθρότητα
- ακαμψία
- αύξηση της θερμοκρασίας στην πληγείσα περιοχή
- πόνους που επίσης οδηγούν σε απώλεια της κινητικής ικανότητας των προσβεβλημένων αρθρώσεων.
Οι πιο σοβαρές μορφές μπορούν να παραμορφώσουν τις αρθρώσεις , με αποτέλεσμα να διακυβεύεται η ικανότητα εκτέλεσης ακόμη και των πιο απλών καθημερινών εργασιών.
Άτομα όλων των ηλικιών μπορεί να προσβληθούν και με τα χρόνια η φλεγμονή τείνει να επιδεινώνεται εάν δεν αναγνωριστεί και αντιμετωπιστεί σωστά.
Υπάρχουν διάφοροι τύποι αρθρίτιδας, συμπεριλαμβανομένης της ρευματοειδούς αρθρίτιδας (επίσης σε νεανική μορφή), της ουρικής αρθρίτιδας και της αρθρίτιδας στο πλαίσιο ασθενειών του συνδετικού ιστού όπως ο συστηματικός ερυθηματώδης λύκος.
Τα αίτια μπορεί να είναι μεταβολικής, τραυματικής, μολυσματικής ή ιδιοπαθούς προέλευσης.
Αιτιολογική ταξινόμηση της αρθρίτιδας
- Ρευματοειδής αρθρίτιδα
- Σπονδυλαρθρίτιδα:
- Αγκυλωτική σπονδυλαρθρίτιδα
- Ψωριασική αρθρίτιδα
- Εντεροπαθητική αρθρίτιδα
- Αντιδραστική αρθρίτιδα
- Αδιαφοροποίητη αρθρίτιδα
- Παιδική αρθρίτιδα (νεανική ιδιοπαθής)
- Αρθρίτιδα από κρυστάλλους οξέος (CPPD)
- Σηπτική αρθρίτιδα (από λοιμογόνους παράγοντες)
Οστεοαρθρίτιδα
Η οστεοαρθρίτιδα, σε αντίθεση με την αρθρίτιδα, δεν είναι μια φλεγμονώδης ασθένεια , αλλά μια χρόνια εκφυλιστική μορφή . Είναι μια από τις πιο κοινές αιτίες επώδυνων παθήσεων, που επηρεάζει περίπου το 10% του γενικού ενήλικου πληθυσμού και το 50% των ατόμων ηλικίας άνω των 60 ετών.
Η παχυσαρκία, το γυναικείο φύλο, οι συγγενείς που έχουν προσβληθεί από αυτή την ασθένεια, το τραύμα στις αρθρώσεις, το συνεχές άγχος, η υγρασία είναι προδιαθεσικοί παράγοντες.
Τα συμπτώματα που παρουσιάζουν και τα κλινικά σημεία εντοπίζονται όλα στην προσβεβλημένη άρθρωση:
- πόνος,
- περιορισμός κίνησης,
- ακαμψία,
- παραμόρφωση της άρθρωσης.
Κατά την έναρξη αυτής της παθολογίας, νέος συνδετικός ιστός και νέο οστό γεννιούνται γύρω από την πληγείσα περιοχή.
Προσβάλλει κυρίως ηλικιωμένους επειδή σχετίζεται με τη φθορά των αρθρώσεων.
Οι δομές των αρθρώσεων που επηρεάζονται συχνότερα είναι αυτές που καταπονούνται περισσότερο από το βάρος και τη δραστηριότητα, συμπεριλαμβανομένων των γονάτων, των γοφών, των ώμων, των χεριών, των ποδιών και της σπονδυλικής στήλης.
Με την εκφυλιστική διαδικασία της οστεοαρθρίτιδας παρατηρείται λέπτυνση του αρθρικού χόνδρου και ως αποτέλεσμα οστικών παραμορφώσεων που προκαλούν πόνο και συγκεκριμένα συμπτώματα οστεοαρθρίτιδας, ιδιαίτερα εμφανή στο επίπεδο των περιφερικών φαλαγγών των χεριών.
Η προσβεβλημένη άρθρωση έχει χαρακτηριστικές αλλαγές χόνδρου, με λέπτυνση, ρωγμές, σχηματισμό περιθωριακών οστεοφύτων και περιοχές υποχόνδριης οστεοσκλήρωσης στις περιοχές φορτίου.
Ο αρθρικός υμένας είναι υπεραιμικός και υπερτροφικός, η κάψα είναι οιδηματώδης και ινοσκληρωτική.
Θεραπείες
Όσον αφορά τη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας, οι αλλαγές στον τρόπο ζωής, ιδιαίτερα η απώλεια βάρους και η σωματική δραστηριότητα, σε συνδυασμό με την αναλγητική θεραπεία, αποτελούν τη βάση της θεραπείας.
Η παρακεταμόλη αντιπροσωπεύει το φάρμακο πρώτης γραμμής, ενώ τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ) ενδείκνυνται μόνο στην περίπτωση που η ανακούφιση από τον πόνο δεν είναι επαρκής, σε σχέση με τη χαμηλότερη συχνότητα παρενεργειών των πρώτων στη χρόνια θεραπεία.
Προς το παρόν δεν υπάρχει καθολική και οριστική θεραπεία ικανή να εξαλείψει τις πιο κοινές μορφές αρθρίτιδας, όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα. Μέσω της κατάλληλης θεραπείας, που στοχεύει στη μείωση του πόνου, στην επανεξέταση των συμπεριφορικών συνηθειών και στην πρόληψη των τραυματισμών των αρθρώσεων, είναι ακόμα δυνατό να ζήσει κανείς με τη νόσο και να διατηρήσει μια καλή ποιότητα ζωής.
ΠΗΓΗ: https://medicinaonline.co/2017/03/11/differenze-tra-artrite-ed-artrosi-sintomi-comuni-e-diversi/
Παναγιώτης Σπανός
Διασώστης – Πλήρωμα Ασθενοφόρου
Πρόεδρος Διασωστών Ρόδου
ΔΙΑΣΩΣΤΕΣ ΡΟΔΟΥ
